Wat als je de Deense koning in de 17e eeuw blij
kan maken? Krijg je dan eindelijk een adelijke titel en meer? Die vraag stelt Ludvig
Kahlen (Mads Mikkelsen) zich in het historische drama The Promised Land, dat nu in de bioscoop draait.
The Promised Land is een
film die gaat over een Deen, Ludvig
Kahlen, die de eerste nederzetting wil stichten in Jutland. Er is weinig vertrouwen,
maar het is wel een wens van de Deense koning. Het is een verfilming van het
boek The Captain and Ann Barbara en zorgt ervoor dat iedereen kan zien waarom
Mikkelsen bekend is geworden bij het grote publiek.
Als je een half uur naar The Promised Land kijkt, valt
meteen iets op: wéér zit je naar een Deense historische film te kijken met een
hoofdrol voor Mikkelsen én een gekke Deense man. De schurk in The Promised Land
is namelijk de landeigenaar Frederik de Schinkel (Simon Bennebjerg), een
personage dat griezelige overeenkomsten vertoont met de knotsgekke koning uit A
Royal Affair.
3x raak
Wat blijkt? Het is inderdaad waar dat er zo’n loco man inzit
en Mikkelsen op mag treden als slachtoffer, maar er is een overeenkomst tussen The Promised Land en A Royal Affair: beide
films zijn geregisseerd door Nikolaj Arcel. Van Mikkelsen is ook bekend
dat hij regelmatig een Deense film door al het
Hollywood blockbuster geweld opneemt
en vaak met dezelfde regisseurs samenwerkt. Met Arcel werkte hij niet alleen
eerder samen voor A Royal Affair, maar ook voor Riders of Justice. Het zijn
twee Deense films die goed ontvangen zijn en met The Promised Land kan daar een
derde aan toegevoegd worden.
Het is knap om te zien hoe een film met eigenlijk een vrij
dun verhaal ontzettend intrigerend wordt neergezet. Want in feite kijk je twee
uur lang naar een man die wat in de grond aan het wroeten is, tegen beter weten
in, een nederzetting wil bouwen, terwijl hij continu gedwarsboomd wordt door
mensen met andere belangen. En dan is het ook nog zo dat in die tijd, er een hoop wilde mensen rondliepen die ook hun eigen belangen hebben.
Meeslepend verhaal
Wat Arcel fenomenaal doet is het inzetten van meerdere
personages die onderdeel worden van een groots meeslepend verhaal. Zo maken we
naast de stoïcijnse Ludvig Kahlen bijvoorbeeld kennis met zijn huisvrouw Ann
Barbara (Amanda Collin) en haar man Johannes Eriksen (Morten Hee Andersen), de
dominee Anton Eklund (Gustav Lindh) en niet te vergeten Anmai Mus (Melina
Hagberg). En zo zijn er nog een paar mensen die ervoor zorgen dat The Promised
Land nog net geen tranentrekker wordt.
Want wat moet het een verschrikkelijke tijd geweest zijn om
in de 17e eeuw geleefd te hebben, waarin de rijken het voor het
zeggen hadden de armen eigenlijk geen schijn van kans hadden, waarin mensen opgesloten
werden en publiek gemarteld werden. Mikkelsen doet daarbij waar hij al jaren
steengoed in is: met zijn mimiek spreken. Zijn ogen gaan van vastberadenheid,
naar vedriet, naar rouw, naar wraak. Hij heeft niet eens mega veel tekst (al is
het meer dan in bijvoorbeeld Valhalla Rising), maar weet als geen ander hoe hij zijn personage
vorm moet geven. En ook laat hij nog eens tussendoor zien over meerdere talen
te beschikken. In The Promised Land switcht hij doodeenvoudig van Deens naar
Duits.
En de grote vraag is natuurlijk: lukt het hem om de
nederzitting te stichten? Weet hij indruk te maken op koning? En wat voor
offers moeten gebracht worden?
Goede acteerprestaties
The Promised Land is een hoogwaarde productie geworden, met
situaties waar je alleen maar van kunt gruwelen en scenes waarbij je soms een
traantje zult voelen branden. Het acteerwerk is daarbij van ongekend niveau.
Bennebjerg speelt de sterren van de hemel als schurk en ook bekende Deense
koppen laten zien dat ze terecht al in veel bekende producties zaten. Denk hierbij
aan
Søren
Malling en Jakob Lohmann.
Tissues in de aanslag
The Promised Land belooft je in ieder geval één ding en dat
is een fantastische film aanbieden. De uitdieping van bepaalde personen had nog
wat beter gekund, al is het duidelijk op welk verhaal en welke ontwikkelingen
is gefocust. Wij zeggen; neem de tissues alvast maar mee.