Deze film met Mads Mikkelsen wil je absoluut bekijken: The Promised Land

Review
maandag, 08 april 2024 om 16:00
the promised land st 7 jpg sd high september film
Wat als je de Deense koning in de 17e eeuw blij kan maken? Krijg je dan eindelijk een adelijke titel en meer? Die vraag stelt Ludvig Kahlen (Mads Mikkelsen) zich in het historische drama The Promised Land, dat nu in de bioscoop draait.
The Promised Land is een film die gaat over een Deen, Ludvig Kahlen, die de eerste nederzetting wil stichten in Jutland. Er is weinig vertrouwen, maar het is wel een wens van de Deense koning. Het is een verfilming van het boek The Captain and Ann Barbara en zorgt ervoor dat iedereen kan zien waarom Mikkelsen bekend is geworden bij het grote publiek.
Als je een half uur naar The Promised Land kijkt, valt meteen iets op: wéér zit je naar een Deense historische film te kijken met een hoofdrol voor Mikkelsen én een gekke Deense man. De schurk in The Promised Land is namelijk de landeigenaar Frederik de Schinkel (Simon Bennebjerg), een personage dat griezelige overeenkomsten vertoont met de knotsgekke koning uit A Royal Affair.

3x raak

Wat blijkt? Het is inderdaad waar dat er zo’n loco man inzit en Mikkelsen op mag treden als slachtoffer, maar er is een overeenkomst tussen The Promised Land en A Royal Affair: beide films zijn geregisseerd door Nikolaj Arcel. Van Mikkelsen is ook bekend dat hij regelmatig een Deense film door al het Hollywood blockbuster geweld opneemt en vaak met dezelfde regisseurs samenwerkt. Met Arcel werkte hij niet alleen eerder samen voor A Royal Affair, maar ook voor Riders of Justice. Het zijn twee Deense films die goed ontvangen zijn en met The Promised Land kan daar een derde aan toegevoegd worden.
Het is knap om te zien hoe een film met eigenlijk een vrij dun verhaal ontzettend intrigerend wordt neergezet. Want in feite kijk je twee uur lang naar een man die wat in de grond aan het wroeten is, tegen beter weten in, een nederzetting wil bouwen, terwijl hij continu gedwarsboomd wordt door mensen met andere belangen. En dan is het ook nog zo dat in die tijd, er een hoop wilde mensen rondliepen die ook hun eigen belangen hebben.

Meeslepend verhaal

Wat Arcel fenomenaal doet is het inzetten van meerdere personages die onderdeel worden van een groots meeslepend verhaal. Zo maken we naast de stoïcijnse Ludvig Kahlen bijvoorbeeld kennis met zijn huisvrouw Ann Barbara (Amanda Collin) en haar man Johannes Eriksen (Morten Hee Andersen), de dominee Anton Eklund (Gustav Lindh) en niet te vergeten Anmai Mus (Melina Hagberg). En zo zijn er nog een paar mensen die ervoor zorgen dat The Promised Land nog net geen tranentrekker wordt.
Want wat moet het een verschrikkelijke tijd geweest zijn om in de 17e eeuw geleefd te hebben, waarin de rijken het voor het zeggen hadden de armen eigenlijk geen schijn van kans hadden, waarin mensen opgesloten werden en publiek gemarteld werden. Mikkelsen doet daarbij waar hij al jaren steengoed in is: met zijn mimiek spreken. Zijn ogen gaan van vastberadenheid, naar vedriet, naar rouw, naar wraak. Hij heeft niet eens mega veel tekst (al is het meer dan in bijvoorbeeld Valhalla Rising), maar weet als geen ander hoe hij zijn personage vorm moet geven. En ook laat hij nog eens tussendoor zien over meerdere talen te beschikken. In The Promised Land switcht hij doodeenvoudig van Deens naar Duits.
En de grote vraag is natuurlijk: lukt het hem om de nederzitting te stichten? Weet hij indruk te maken op koning? En wat voor offers moeten gebracht worden?

Goede acteerprestaties

The Promised Land is een hoogwaarde productie geworden, met situaties waar je alleen maar van kunt gruwelen en scenes waarbij je soms een traantje zult voelen branden. Het acteerwerk is daarbij van ongekend niveau. Bennebjerg speelt de sterren van de hemel als schurk en ook bekende Deense koppen laten zien dat ze terecht al in veel bekende producties zaten. Denk hierbij aan Søren Malling en Jakob Lohmann.

Tissues in de aanslag

The Promised Land belooft je in ieder geval één ding en dat is een fantastische film aanbieden. De uitdieping van bepaalde personen had nog wat beter gekund, al is het duidelijk op welk verhaal en welke ontwikkelingen is gefocust. Wij zeggen; neem de tissues alvast maar mee.