Destiny 2 Review - Een nieuw begin

In 2014 gooide ontwikkelaar Bungie samen met uitgever Activision hoge ogen met Destiny, een project met een recordbudget van 500 miljoen dollar en zo'n tien jaar aan content op de planning. Inmiddels zijn we drie jaar en meerdere expansies verder en zijn we aangekomen bij de officiële tweede fase van Destiny. In deze Destiny 2 review lees je ons oordeel!

Destiny 2 luidt letterlijk een nieuw begin in voor de online shooter franchise. De game begint namelijk met de vernietiging van alles waar je in de afgelopen drie jaar zo hard voor hebt gewerkt. Spelers moeten zich een weg door een brandende Tower vechten die overspoeld wordt door Cabal. Deze Cabal vallen de aarde aan onder leiding van Ghaul, een enorme bad guy die de Traveler en al zijn rijkdommen voor zichzelf wil hebben.

Door een constructie rondom de Traveler te plaatsen, slaagt Ghaul erin om de Guardians van hun licht te beroven. En Guardians zonder licht staan gelijk aan 'normale' mensen: geen krachten, geen super abilities en al helemaal geen mogelijkheid om uit de dood te herrijzen. Beroofd van je krachten, wapens, gear en items begin je helemaal opnieuw, met één vurig doel voor ogen: het vernietigen van Ghaul en zijn Red Legion.

Een sterk begin, waardoor je meteen zit te popelen om eropuit te trekken en deze bad guy een lesje te leren. Het verhaal van Destiny 2, een punt dat veel kritiek kreeg in het eerste deel, begint daarmee goed. Door middel van een goede bad guy aan wie je meteen een oprechte hekel krijgt, weet je waarvoor je aan het vechten bent.

Tijdens het verhaal spelen zijpersonages bovendien een grotere rol dan voorheen. Deze personages, zoals Zavala, Ikora, Cayde-6 en nieuwkomer Hawthorne, worden tevens beter geïntroduceerd. Op dit vlak verschilt Destiny 2 sterk van zijn voorganger, waarin je eigenlijk alleen met deze personages sprak als je wat van ze moest hebben. Nu vormen ze een middelpunt in het verhaal en leren niet alleen nieuwkomers, maar ook Destiny-veteranen ze een stuk beter kennen, wat zeker toegevoegde waarde biedt aan de beleving van het verhaal.

Maar hoewel het verhaal sterk begint, zwakt het gaandeweg wat af en blijf je uiteindelijk met vragen over. Ook komen er af en toe wel erg cheesy uitspraken voorbij en voegen de nieuwe personages (zoals Failsafe en Asher) weinig toe. Maar zoals uit voorganger Destiny al bleek, is het verhaal nooit echt de sterke kant van de franchise geweest. En juist op andere, meer belangrijke gebieden, zijn er grote stappen gemaakt.

Destiny 2 kent namelijk een hoop positieve veranderingen ten opzichte van zijn voorganger. Zeker wanneer je het vergelijkt met vanilla Destiny uit 2014, maar voor de vergelijking hanteren we in deze review de meest recente versie van Destiny, namelijk Rise of Iron.

Zo voelen de werelden in Destiny 2 een stuk levendiger aan. Er zijn altijd wel dingen gaande; als het geen Public Events zijn, dan zijn er wel andere speciale vijanden te vinden. Het uitkiemen van verborgen plekken in Lost Sectors is tof en met het zoeken naar alle Region Chests ben je ook wel even zoet. Daarnaast heb je de nieuwe Adventures, een soort uitgebreide Patrol-missies, en natuurlijk de Patrols zelf. Hierdoor is het een stuk leuker én lonender geworden om de verschillende werelden te verkennen.

Naast al dit PvE schietgeweld, mag ook een ander belangrijk aspect van Destiny 2 niet vergeten worden. Wanneer je even genoeg hebt gehad van PvE, kan je je uitleven in de PvP modus van Destiny, de Crucible. Met zowel nieuwe als bekende spelmodi zit er voor iedere speler wel wat wils bij. En daarin zit ook meteen de kracht van Destiny 2: hoe je het ook wil spelen, je krijgt er de mogelijkheid voor. En de beste speelervaring krijg je wanneer je samen met andere Guardians speelt.

Hoewel er dus een hoop te doen is in Destiny 2, begint de game, net als voorganger Destiny, pas écht endgame. Hoewel de campaign zelf ook zeker de moeite waard is, wordt de game er na voltooiing van het verhaal een stuk leuker op, want dan begint het echte grinden waar Destiny zo bekend om staat. Uiteindelijk komt het neer op één ding: het verzamelen van de allerbeste gear en wapens.

Bovendien zijn er veel activiteiten die pas in de endgame beschikbaar komen voor spelers; wellicht zijn dit er iets te veel. De focus van Bungie ligt ook in de endgame en dat is te merken. Voor Destiny-veteranen is dit geen probleem, maar mogelijk laat de ontwikkelaar met deze insteek wederom een hoop nieuwkomers achter zich die een dergelijke insteek niet gewend zijn.

Spelers kunnen in de endgame van Destiny aan de slag met onder andere nieuwe missies en met quests voor die felbegeerde exotische wapens, maar ook met uitdagingen zoals de Raid en de Nightfall Strike. De Raid hebben we helaas voor deze review nog niet kunnen uittesten, aangezien deze pas later deze week online komt. Eén ding is in ieder geval duidelijk: Destiny 2 is verre van over op het moment dat je de credits over je scherm ziet rollen.

Tijdens het spelen van Destiny 2 valt op dat de game een stuk vloeiender aanvoelt. Waar je in de vorige game telkens vanuit Orbit een missie moest selecteren en vervolgens weer terug werd gestuurd naar Orbit, gaat het in Destiny 2 anders in zijn werk. Nu land je op een planeet en moet je zelf bij het beginpunt van de missie zien te komen. Na het voltooien van een missie blijf je bovendien op de planeet, waardoor de game meer als een geheel aanvoelt.

Verder mogen de nieuwe subclasses ook zeker genoemd worden. Hoewel we sommige reeds vervangen abilities wel gaan missen, maken de nieuwe super abilities een hoop goed. De Warlock kan een vurig zwaard oproepen via Dawnblade, de Titan is uitgerust met een schild dat naar vijanden gegooid kan worden à la Captain America en de Hunter kan zich uitleven met de Arc Staff. Daarnaast zijn de abilities uitgebreid met een handige derde kracht, waarbij de Titan bijvoorbeeld een schild kan neerzetten en de Warlock een buff oproept.

Daarnaast bevat Destiny 2 verder een hoop quality of life verbeteringen die de speelervaring bevorderen: je hoeft niet meer eerst terug naar Orbit om een nieuwe activiteit te starten, je kan nu veel meer Glimmer bij je dragen, de UI is verbeterd, de clans zijn geïntegreerd, de laadtijden zijn korter en zo kunnen we nog wel even doorgaan.

Helaas laat Destiny 2 ook op verschillende aspecten punten vallen. Sommige veranderingen vallen tegen in vergelijking met Rise of Iron en op sommige punten lijkt Destiny in dezelfde valkuilen te vallen als drie jaar geleden. Om te beginnen met het levelcap dat wederom op level 20 zit. Het gaat dan wel vooral om je Power Level (anders dan je normale level, voorheen genaamd Light Level) dat bepaalt aan welke activiteiten je deel kan nemen, maar alsnog zou het mooi zijn geweest om door te kunnen stijgen tot een hoger basislevel. Op dag één liepen er al genoeg spelers van level 20 rond en je moet inmiddels goed zoeken om een speler te vinden die niet rond dit level zit.

Zoals we eerder al besproken is het verhaal verbeterd ten opzichte van zijn voorganger, maar alsnog is dit niet één van Destiny's sterkste punten. Wat bovendien jammer is, is dat er geen nieuwe vijandenklasse in Destiny 2 te vinden is: wederom vechten we tegen de Fallen, Hive, Vex, Cabal en Taken. Een nieuwe soort vijand zou geen overbodige luxe zijn, aangezien we nu al drie jaar lang tegen dezelfde vijanden vechten (afgezien van de Taken).

Verder is het jammer dat Bungie er voor heeft gekozen de shaders aan te passen. Hoewel het zeer tof is dat je nu ieder onderdeel van je gear (inclusief je wapens en je voertuigen) van een eigen kleur kan voorzien, is het enorm zonde dat shaders maar één keer te gebruiken zijn. Dit voelt als een onnodige stap terug.

Ook zijn er andere aanpassingen te noemen die niet hadden gehoeven, bijvoorbeeld de beslissing om een tijdlimiet op de Nightfall te plaatsen of om het maximale aantal spelers per team in de Crucible terug te schroeven naar vier in plaats van zes.

Nu moeten we hierbij wel zeggen dat, uitgaande van zijn voorganger, Destiny 2 constant zal worden aangepast. Als het niet in de vorm van patches is, dan wel via expansies. Aanpassingen die echt niet aanslaan bij de spelers zullen dan ook een grote kans hebben om aangepast te worden, maar voor nu moeten we het hiermee doen.

Bungie heeft een hoop geleerd in de afgelopen drie jaar en die kennis komt tot bloei in Destiny 2. De game pakt het op veel vlakken anders aan dan zijn voorganger en de meeste aanpassingen maken de game beter. Zo zit Destiny 2 boordevol content, verspreid over werelden die een stuk levendiger aanvoelen en waarop altijd wel wat te doen is. De echte Destiny 2 ervaring is te vinden in de endgame, vooral wanneer je de game samen met andere Guardians speelt.

Destiny-veteranen mogen deze nieuwe stap voor de franchise zeker niet missen en voor nieuwkomers is dit hét moment om verslingerd te raken aan de wonderlijke wereld van Destiny. Of Destiny 2 net zo lang leuk blijft als zijn voorganger, kunnen we op dit moment nog niet zeggen. Maar het lijkt erop dat we weer drie prachtige jaren gevuld met grinden tegemoet gaan.

Destiny 2 is nu verkrijgbaar voor Xbox One en PlayStation 4. De game verschijnt op 24 oktober voor PC.