Daytona USA Review

In 1993 kwam SEGA met een absolute arcadeklassieker: Daytona USA. Nog altijd is dit een van de meest succesvolle arcadegames aller tijden en dus verschijnt de titel nu ook op Xbox Live Arcade en het PlayStation Network. Maar is deze klassieker wel tijdloos?

Daytona USA heeft een simpele opzet. Je moet namelijk gewoon rondjes rijden over een baan en op de eerste plaats zien te eindigen. Geen power-ups, geen lawines, geen nonsens, gewoon lekker scheuren. Het doeltreffende concept liet vele kinderen keer op keer terugkomen naar de arcadehallen, want de simplistische gameplay blijkt toch al gauw verrassend diep. Om een hoge score op de felbegeerde learderboards neer te zetten, moet je van goeden huize komen. En dus werden er vele kwartjes en ontelbare kwartiertjes in de game gestoken, om zo net die ene bocht te beheersen en die ene tiende van een seconde van de tijd af te snijden.

Scheuren als een malle
Nog altijd is dat de primaire drang van deze game; die ene ongrijpbare tiende seconde. In principe lijkt er weinig aan de game te zijn, je hoeft immers enkel gas te geven, te remmen en eventueel te schakelen. Bovendien is het geenszins realistisch en dus neemt een crash nauwelijks een seconde in beslag. Maar schijn bedriegt. Je moet net op dat juiste moment insturen en even op de rem trappen (maar niet te lang, want dan verlies je je snelheid) of in een scherpe bocht even tactisch terugschakelen om in een piepende drift terecht te komen. De aan de ene kant lekker arcade gameplay biedt voor de race-fan een verrassende diepgang en zelfs na bijna twintig jaar is het rijden nog altijd vermakelijk.

Retro op z’n best
Datzelfde geldt voor het stijltje. Het is absoluut niet hedendaags te noemen, maar wel retro op z’n best. Zodra je de game opstart, knallen de epilepsie opwekkende kleuren je om de ogen en krijg je van de hyperactiviteit spontaan ADHD. Heerlijke nostalgie! Als je dan een race opstart, zie je die typische arcade look and feel duidelijk in het spel terug. Tegelijkertijd ziet alles er echter haarscherp uit en komen alle elementen prima tot hun recht: retro op z’n best. Van de verschillende remakes van de SEGA-klassiekers kunnen we Daytona USA op het gebied van uiterlijk met gemak een van de beste noemen.

Karig
Helaas kunnen we dat niet zeggen van de game als geheel. Daytona heeft namelijk niet alleen het uiterlijk, maar ook de content van een ouderwetse arcadegame. Vroeger stoorde het niet wanneer een spel slechts enkele banen en auto’s had, doordat je het doorgaans niet zo lang speelde. Zodra de kwartjes op waren, was het uit met de pret. Op Xbox Live Arcade is dat natuurlijk niet het geval, aangezien je er voor 800 Microsoft Points of een euro of tien in theorie voor altijd plezier aan kunt beleven. Echter, de volledige beschikbaarheid van de game resulteert er in dat het grote gebrek aan content plotseling pijnlijk duidelijk wordt.

Met drie banen en twee auto’s (waarvan er één automatisch en de ander manueel schakelt) ben je bedroevend snel klaar met deze racer. Je kunt natuurlijk de banen spiegelen, maar dat is een slap excuus voor extra circuits. Tel daar bij op dat de eerste baan – ze zijn ingedeeld op mogelijkheid – eigenlijk nauwelijks uitdagend is en je realiseert je dat je bijzonder snel door dit spel heen bent. Natuurlijk, er is de hilarische karaoke-modus waarin je al racende met je favoriete Daytona-tunes mee kunt blèren, maar dat is niets meer dan dezelfde banen met een tekstbalkje.

Ga de uitdaging aan
Een uitkomst zou de Challenge-modus moeten bieden, die je dertig korte uitdagingen voorschotelt. Denk bij deze uitdaging aan het nemen van een bocht met een bepaalde snelheid of het afleggen van een stukje binnen een bepaalde tijd. Je zult je hier wellicht een paar uur mee kunnen vermaken, maar nog altijd geldt: je rijdt over dezelfde banen met dezelfde auto’s. Het dient dus vooral als een soort trainingsmodus. Heb je die voltooid en heb je op alle drie de banen een mooie tijd neergezet, dan is er vrij weinig om voor terug te komen.

Dat is erg jammer, want in essentie is Daytona USA een zeer goed geslaagde arcaderacer. Doordat er echter niets is om vrij te spelen of te ontdekken, zul je bijzonder gauw op de klassieker zijn uitgekeken. Het moet overigens wel gezegd worden dat het spel een aantal hedendaagse functies heeft gekregen, zoals online leaderboards en races. Dat maakt het voor de echte fan aantrekkelijker om de game te blijven spelen, aangezien de eigen tijden nu vergeleken kunnen worden met die van anderen en de competitie direct kan worden aangegaan. Toch zal de gemiddelde speler zich hier niet aan wagen omdat je simpelweg snel uitgekeken zal raken op de banen.

Klassiekers zijn niet altijd tijdloos
Daytona USA is ironisch genoeg zowel een van de meer als een van minder geslaagde remakes van een SEGA-game. De diepe arcade gameplay blijkt nog altijd erg leuk en de grafische update weet het spel goed op te poetsen, terwijl dat klassieke gevoel behouden blijft. Echter, doordat enkel de originele content wordt aangeboden heeft Daytona een groot gebrek aan content. Dit realiseert in een erg korte levensvatbaarheid, zeker voor een racegame. Deze klassieker blijkt dus helaas niet tijdloos en is enkel een aanrader voor zij die dat nostalgische gevoel nastreven.