Crysis Remastered Trilogy Review - Oud maar goud

Het originele Crysis, dat uitkwam in 2007 was jarenlang het ultieme testsubject die gamers gebruikten om te kijken of hun PC goed genoeg was om grafisch indrukwekkende games te kunnen draaien. De term 'Can it run Crysis' werd daardoor wereldberoemd. De begroeiing van planten en palmbomen op Lingshan Island waren niet weg te denken op het scherm van miljoenen gamers. Met de jaren kwam Crysis ook naar consoles wat ervoor zorgde dat iedereen kon genieten van de geweldige titels. Met Crysis Remastered Trilogy krijgen de games in de serie een flinke opknapbeurt. De games hebben nieuwe lichteffecten en betere texturen. Maar is Crysis Remastered Trilogy de moeite waard? Je leest het in deze review.

Grafisch spat de Crysis Remastered Trilogy echt van je scherm af. Nog nooit is het fijner geweest om terug te keren naar een omgeving vol met bloedvergiet, moord en doodslag. De donkere wereld van Crysis heeft een flinke upgrade gekregen als het gaat om de grafische prestaties. Zo zijn hebben de karakters meer textuur en zijn de omgevingen dynamischer dan ooit tevoren. Nu hoef je geen enkel grassprietje of rimpeltje meer te missen.

Helaas kampt vooral het eerste deel met behoorlijk aanwezige laadtijden op het moment dat je net een belangrijk stuk binnenwandelt. Het ene moment schiet je namelijk in het wild en het andere moment kan je drie koppen koffie gaan zetten en de hond uitlaten voordat je weer verder kunt naar die ene eindbaas.

Dit probleem onder vonden wij eigenlijk alleen bij het eerste deel van de trilogie. Als je hier eenmaal doorheen bent dan heb je daar eigenlijk helemaal geen last meer van. Kortom, het tweede en derde deel voelen als een NS trein die na 2 uur vertraging eindelijk weer normaal optijd aankomt op het perron.

Als Nomad kun je in Crysis bepalen hoe jij de vijand bevecht. Doe je dit op een stille manier? Of ga je met zoveel mogelijk geluid en kogels recht tegenover de vijand staan? Jouw Nanosuit maakt het mogelijk om deze keuzes te maken en het zorgt er bijvoorbeeld ook voor dat je hoger, verder en sneller kunt springen en andere dingen kan doen die je normaliter niet zou kunnen. Dit smaakt natuurlijk naar veel keuze mogelijkheden en gelukkig worden we beloond.

In het eerste deel van de trilogie zien we nog wel wat meer lineaire onderdelen, maar vooral in het tweede en derde deel is het aardig opgedroogd. Hier zijn de op het eerste oog lineair opgebouwde levels verdeeld in verschillende stukken, zodat jij makkelijk kunt kiezen hoe je dit gaat aanpakken. De ene keer kruip je achter een vijand om zo zijn keel door te snijden en de andere keer ren je het gevaar tegemoet met een gigantisch arsenaal aan wapens. Dat wapenarsenaal is trouwens op ieder moment van de game aan te passen en te upgraden. Zo heb je nooit stress als je midden in een gevecht bent en je het gevoel hebt alsof je erwten tegen iemand aan het schieten bent.

Wat toch wel kenmerken is aan Crysis is het Nanosuit. Ook in deze Remaster is dit geweldig om controle over te hebben. Vooral in het tweede en derde deel van de trilogie kregen we echt het gevoel dat je daadwerkelijk bovennatuurlijke krachten had. Dit vooral door de geoliede gameplay en snelle reactietijden. Hoe leuk is het nou om met een gigantische sprong iemand gelijk neer te maaien om vervolgens zijn partner in het hoofd te schieten van een paar honderd meter afstand.

Mensen die de games op de Xbox 360 of PS3 hebben gespeeld weten waarschijnlijk wel dat de games ook een geweldige multiplayer modus hadden. Helaas is deze modus niet terug te vinden in de Remastered editie van de trilogie. Gelukkig kunnen we die leegte vullen met drie losse campagnes die ongeveer ieder tien uur aan speelplezier opleveren.

deze drie campagnes verschillen trouwens aardig van elkaar. Dit zien we terug in hoe de delen spelen, maar vooral hoe deze eruit zien. Het eerste deel speelt eigenlijk precies hetzelfde als vroeger, maar ziet er vooral een stuk beter uit.

het tweede en voornamelijk derde deel zijn niet alleen vooruitgegaan qua graphics, maar vooral ook op speelstijl. Hier is de keuzemogelijkheid namelijk een stuk groter en kun je iedere missie op jouw eigen manier aanpakken. Dit was helaas minder terug te vinden in het eerste deel. Grote fans van Crysis zullen gewoon genieten van alle drie de delen, maar als je zonder voorkennis in de spellen duikt kan het zomaar zijn dat vooral Crysis 1 tegen zal vallen.

Wat vooral opvalt is dat next-gen spelers het meeste profijt hebben van de Remastered titels. Zo zijn de games op 60 frames per seconde te spelen met een 4K dynamische resolutie en zijn de games in het algemeen veel mooier op deze consoles.

Voor het eerst is Crysis ook te spelen op de Nintendo Switch. Hier moeten spelers het doen met een resolutie die iets lager is dan 1080p, als het console in de dok zit. Voor de handheld-fanaten onder ons draait de game op een iets lager resolutie van 720p, maar de framerate blijft alsnog stabiel hangen rond de 30 frames per seconde. De echte Crysis fans zullen toch de voorkeur geven aan meer grafische prestaties van de next-gen versie, maar het blijft natuurlijk ook geweldig om Crysis gewoon mee op pad te kunnen nemen in de bus, trein of het vliegtuig.

Het is jammer dat de Crysis Remastered Trilogy kampt met verschillende problemen waaronder het laden van missies en de nog steeds lineaire speelstijl van het eerste deel. Als je alleen naar het tweede een derde deel van de trilogie gaat word je overspoeld met prachtig omgevingen, geweldige gameplay en daadwerkelijke vernieuwing. De Crysis Remastered Trilogie is zeker een terechte remaster, maar dan vooral voor de echte fans. Als je zonder voorkennis deze titels induikt zal het waarschijnlijk tegen gaan vallen.