CounterSpy Review

Vraag aan een willekeurige 40-plusser hoe het was om te leven tijdens de Koude Oorlog en je zult waarschijnlijk te horen krijgen dat het of doodeng was, of dat allemaal overdreven was. Er was uiteraard sprake van een constante dreiging, maar als we CounterSpy mogen geloven hing die allemaal aan een zijden draadje.

De wereld van CounterSpy is een alternatieve versie op onze wereld ten tijde van de Koude Oorlog. Twee supermachten staan tegenover elkaar; de Imperialistic Empire en de Socialistic Republic – vul zelf maar in waar ze op zijn gebaseerd.

De twee machten zijn verwikkeld in een Space Race, waarbij de opdracht is om als eerste een atoombom af te vuren op de maan. Volgens berekeningen van de spionnenorganisatie C.O.U.N.T.E.R zal de maan echter uit zijn baan raken en op de Aarde storten, wat het einde zal betekenen voor al het leven op Aarde.

Dat mag natuurlijk niet gebeuren, dus de organisatie stuurt zijn beste spion om de lanceerplannen van beide supermachten te stelen: de speler. Gelukkig word je niet met lege handen op pad gestuurd. Met een klein pistool en aanmoedigende telefoongesprekken kan het klusje wel geklaard worden.

De gameplay van CounterSpy is in principe een 2D-game, maar het wordt gecombineerd met 3D-mechanieken. Hoe gaat dat in z’n werk? Heel simpel: je beweegt je 2D voort, waarbij je vooral stilletjes te werk moet gaan, en als je bij een muurtje of doos staat, dan kun je daar cover nemen. Op dat moment schakelt het beeld naar een third-person perspectief, waarbij je vrijelijk kunt mikken met je wapens. Het werkt verrassend vloeiend en wij konden geen haperingen bekennen tussen het schakelen.

Het doel van elke missie is om een computer aan het einde van het level uit te schakelen, maar daartussen zijn er een hoop objecten om te verzamelen. Binnen elk level zijn er lanceerplannen te vinden, die de voortgang in het spel bepalen en dus zeer belangrijk zijn om te vinden. Daarnaast zijn er ook blauwdrukken te vinden voor wapens en geld, waarmee je de wapens vervolgens kunt kopen tussen de missies door. Je moet wel voorzichtig te werk gaan, want ga je als Rambo te werk, dan zal het DEFCON-level stijgen.

Het DEFCON-level bestaat uit vijf niveaus en zal op het begin op niveau drie staan. Bereik je niveau vijf, dan zal de supermacht zijn atoombom op de maan afvuren en is het Game Over. Het trucje is dat de supermachten beiden een aparte DEFCON-level hebben, dus als het in de Republic te heet onder de voeten wordt, dan kun je beter een missie afwerken in de Empire. Het level van de andere supermacht zal dan namelijk langzaam dalen.

Om het laatste level in CounterSpy te bereiken is het de bedoeling dat je tactisch wisselt tussen de twee supermachten, zo stil mogelijk te werk gaat, alle lanceerplannen in de levels probeert te vinden en officieren onder schot houdt, maar niet doodt – de enige andere manier om het DEFCON-level te laten dalen. Bovendien is het ook van belang dat je de blauwdrukken van wapens vindt, anders ben je weer te zwak in latere missies. Vijanden zijn soms alleen wel inconsistent qua AI, waardoor de moeilijkheidsgraad ineens omhoog piekt.

Al met al heeft CounterSpy ons verrast met de diepgang van deze indie-game. Vooral het wisselen tussen 2D en 3D is een zeer interessante mechaniek. Ook als je alles in elke missies probeert te vinden, ben je soms wel even zoek met alle geheime gangetjes en doorgangen. Bovendien is de stijl en muziek van de game geweldig, die het beste te vergelijken is met Team Fortress 2. Als je trek hebt in een stealth-game, dan zal CounterSpy die honger zeker stillen, en dat voor maar dertien euro.