Command & Conquer: Red Alert 3 Review

Sinds het begin van de Command & Conquer franchise hebben we al een hele hoop verschillende soorten spellen gezien. Tot nu toe waren allen redelijk tot zeer succesvol, en haalden ze dan ook relatief hoge cijfers. Het laatste deel in de Red Alert reeks werd echter minder goed ontvangen doordat er te weinig overzicht in zat. Kan Red Alert 3 dit goed maken of is ook dit deel weer zeer onverzichtelijk?

Comic Russian style
Wat gelijk opvalt als je het spel opstart is dat het spel in een Russische opzet is gemaakt. Alles is rood, de kleur van de USSR, en de muziek, die je voornamelijk hoort in de menu's, hebben ook een zeer Russisch tintje. Tevens zie je in het beginfilmpje dat alles wat er in het verdere verloop gaat gebeuren de schuld is van de Russen. Ook valt de comic-achtige stijl van de menu's en de kaarten die in het spel worden gebruikt op, wat het spel alleen maar ten goede komt.

Als je voor het eerste missies wilt gaan spelen kun je kiezen uit de Geallieerden, de Sovjets en de nieuwe vijand, namelijk de Empire of the Rising Sun. Het spel zelf zal je aanraden om te beginnen met de Sovjets, omdat je op die manier het makkelijkst aan het spel kunt wennen, wat absoluut blijkt te kloppen. Je leert namelijk beide vijanden op verschillende manieren kennen en je mag tevens een keer tegen een leger van de Sovjets vechten.

Zeer afwisselende scenario's
Wat in de eerdere delen uit de Command & Conquer vaak nogal storend was, was dat de landschappen weinig afwisseling boden. Zo had je voornamelijk stedelijke, woestijnachtige en besneeuwde omgevingen. Dit is nu niet meer het geval, want de werelden zijn lekker kleurrijk en gevarieerd, met een heleboel water om je vloot op te laten varen.

Eén van de levels speelt zich bijvoorbeeld in Griekenland af, en je hebt hier om te beginnen dan ook verschillende kleine eilandjes. Iedere eiland bestaat voornamelijk uit mooie witte zandstranden en het geheel wordt afgemaakt door mooie, typisch Griekse, huisjes. Bovenal hoor je de hele tijd Sirtaki-achtige muziek op de achtergrond, die het geheel niet stoort, maar juist extra gevoel brengt.

Gevechten met zijn tweeën
Wat nieuw is in Red Alert 3, is dat je alle levels in een multiplayer co-op modus kunt spelen. Je kunt dan samen de grote boze vijand aanvallen, en hoeft niet meer alles alleen te doen. Als je kiest voor een solo play dan wordt er een computerteam aan het speelveld toegevoegd, die ook in jouw voordeel zal vechten. In het begin is dit even wennen, en maakt dit het geheel nogal onoverzichtelijk, maar je kunt de generaal ook vragen om zijn troepen ergens heen te sturen of iets aan te laten vallen, en zo zal het snel alleen maar handig zijn.

Tevens maken jullie gebruik van elkaars grondstoffen. Als jouw Ore Factory dus wordt vernietigd, krijg je via de andere generaal nog steeds geld binnen. Ook kun je daar bouwen waar hij zijn gebouwen heeft, en je hebt hierdoor een veel grotere opervlak om een mooie basis neer te zetten. Daarnaast zal hij, op één of twee levels na, altijd een mooi gestructureerde basis hebben, en kun jij dit dus ook voortzetten in je eigen kamp. Last but not least zal hij altijd meegaan als jij een aanval uitvoert, waardoor je altijd extra vuurkracht hebt.

Verder heb je natuurlijk de gebruikelijke multiplayer varianten en de Skirmisch modus. Deze zijn weinig veranderd in vergelijking met de vorige delen, maar bieden wel een grote replay waarde.

Futuristische wapens
Ook in het derde Red Alert deel zul je weer een hoop bekende wapens tegenkomen, waaronder de Chrono Sphere en de Iron Curtain. Red Alert staat dan ook voornamelijk bekend om de meer futuristische wapens, en dit deel vult het geheel goed aan. Ook de troepen die je kunt bouwen hebben een futuristische look, maar hebben vaak ook gewone wapens. Een goede mix van beide dus.

De besturing is gebaseerd op die van de vorige Command & Conquer game, namelijk Kane's Wrath, maar heeft ook nu weer een aantal verbeteringen ondervonden. Er is weer gebruik gemaakt van het Command Wheel om door de bouwmogelijkheden heen te scrollen, waardoor je makkelijker nieuwe troepen kunt maken. Nieuw in dit deel is de mogelijkheid om op je minimap in te kunnen zoomen, waardoor je kunt zien waar je troepen aan het vechten zijn. Op deze manier kun je sneller dan in eerdere delen over de slagvelden scrollen. Het is nog niet ideaal, maar zeker wel een verbetering.

Toch is besturing wel één van de grootste minpunten van het spel. De pc versie speelt, zoals bij alle real-time strategy spellen, een stuk makkelijker en is daardoor nog iets beter. Een ander minpunt in het spel is dat je te snel kunt winnen door simpelweg een grote troepenmacht te maken en in het rond te schieten, daar komt wat weinig tactiek bij te kijken. Toch heb je dit zelf in de hand, en is het dan dus ook leuker om meer na te denken en je aanval strategisch te plannen.

Nieuwe vijanden
In Command & Conquer 3 kregen we ook al een derde factie, namelijk aliens. Daarover waren nogal wat klachten, omdat deze het spel ongebalanceerd maakten met hun constante UFO aanvallen. Gelukkig heeft Electronic Arts naar deze kritiek geluisterd in deze nieuwe Red Alert.

Japan, in het spel bekend als The Empire of the Rising Sun, is een vijand die niet makkelijk, maar wel goed te verslaan is. Ermee spelen brengt ook een zeer leuke ervaring en de nodige afwisseling naar het spel. Je voertuigen en vechters zijn allemaal gebaseerd op oude Japanse tradities, zo heb je onder andere ninja's, maar ook grote samurai robots. Tevens brengt the Empire een goede toevoeging aan de verhaallijn in het spel.

Conclusie
Dit spel is een waardig opvolger van eerdere edities en zet Red Alert weer terug op de kaart. Deze game heeft door de toevoeging van de Empire weer een leuke vijand erbij gekregen, en het verhaal is erg leuk in elkaar gezet. Al met al dus een aanrader voor alle liefhebbers van RTS-games.