Code Vein Review - Hakken tot je een ons weegt

Het recept van Code Vein hebben we al vaker gezien. Denk aan titels als Dark Souls en Bloodborne. Het soulsborne genre, waar Code Vein zich ook in bevindt mag nu een titel meer tellen. Gooi hier een pittig anime-sausje overheen met hier en daar net iets te grote rondingen en je hebt iets wat je urenlang plezier kan geven. Is Code Vein de moeite waard? Je komt erachter in deze review!

Code Vein speelt zich af in een duistere stad, waar iedereen is verandert in een soort ondode vampieren genaamd ‘Revenants’. Deze Revenants moeten op jacht om zogeheten Blood Beads te verzamelen om hun oneindige dorst te lessen. Mocht dit niet lukken, dan veranderen ze in duistere wezens genaamd ‘The Lost’ die je avontuur alleen maar moeilijker gaan maken.

Als één van deze Revenants begin ook jij aan een avontuur. In het oude vertrouwde recept van soulsborne titels moesten we dit tot nu toe altijd alleen doen. Wat fijn is aan Code Vein is dat je eigenlijk altijd wordt vergezeld door een compagnon, die je zelf kunt kiezen. Het zou geen anime-stijl titel zijn zonder de toevoeging van minimaal één compagnon met extreem grote en stuiterende lichaamsdelen.

Een titel die zich in het soulsborne genre wilt voegen moet natuurlijk aan een aantal eisen voldoen. Code Vein tikt alle vakken aan als het gaat om gameplay en features. Je hebt drie keer de mogelijkheid om je gezondheid weer aan te vullen, je krijgt na een tijd gespeeld te hebben een snelreispunt, waar je vanaf elk moment naar terug kan reizen en de gameplay is vooral het hakken en stompen op extreem grote vijanden.

Waar de titel zich gelukkig wel uniek in maakt is de mogelijkheid om verschillende ‘Blood Codes’ te kunnen kiezen. Deze kun je zien als verschillende klasse in de game als een ‘Fighter’, ‘Hunter’, ‘Dark Knight’ of ‘Caster’. In plaats van in het begin van de game één ‘Blood Code’ te moeten kiezen, krijg je in Code Vein de mogelijkheid om op elk willekeurig moment je klasse te veranderen.

Welke klasse je kiest heeft gevolgen op de basis-status van je personage. Dat personage kan je trouwens extreem uitgebreid personaliseren. Elke ‘Blood Code’ heeft zijn eigen skills, maar deze kunnen allemaal door elkaar gebruikt worden, waardoor iedereen een unieke speelstijl kan ontwikkelen.

Nu zijn deze verschillende klassen een leuke afwisseling in de titel, maar dat is ook één van de weinige dingen waar Code Vein zich uniek in maakt. De gameplay is vloeiend, begrijp ons niet verkeerd, maar het maakt letterlijk niet uit of je een klein zwaard of een gigantische hamer gebruikt. Elke aanval heeft hetzelfde effect op de vijand, afgezien van de speciale aanvallen die je kan gebruiken door je gekozen Blood Code.

Dat hakken en slaan zul je ook continu doen in de wereld van Code Vein. Zo veel, dat je er op een gegeven moment wel klaar mee bent en op je knieën gaat zitten met je handen in elkaar, hopend op een echte uitdaging of een ander soort aanval. De verschillende vijanden zijn namelijk ook niet echt uitdagend. Pas wanneer je een eindbaas tegenkomt zullen je handpalmen gaan zweten.

We zullen niet diep ingaan in het verhaal om spoilers te ontwijken, maar wel kunnen we vertellen dat Code Vein een prachtig verhaal met zich meebrengt. Waar je in games als Dark Souls vooral het verhaal zelf in elkaar moet breien door de verschillende stukken Lore in de wereld, krijg je in Code Vein wel een rode draad met hier en daar extra informatie, wat ervoor zorgt dat je dieper in de wereld kruipt en je meer mee gaat leven met de karakters om je heen.

Die bij-karakters stelen trouwens aardig de show, aangezien jouw personage elke conversatie beantwoord met simpelweg een knik of een handdruk. Veel emotie krijg je niet uit je eigen karakter, dus is het maar goed dat de andere personages er zo uit springen.

Qua omgeving laat Code Vein toch echt wel wat steken vallen. Neem een Dark Souls of Bloodborne. Hoe hebben wij uren verloren doordat je steeds ergens anders weer een moeilijke baas vindt, of dat je keer op keer verdwaalt, aangezien je de compleet verkeerde kant opgaat. Code Vein is in dit opzicht redelijk lineair. Nu zijn er hier en daar wel zijwegen, maar die leiden toch elke keer weer naar je einddoel.

Die weggetjes en omgevingen zien er trouwens niet geweldig uit. Code Vein doet zijn best om een post-apocalyptische omgeving te maken, maar dit komt niet echt tot zijn recht. Vooral door de verschillende bugs die op het moment in de titel zitten als framerate-drops en niet ingeladen structuren. Laten we hopen dat dit in de toekomst op wordt gelost.

Code Vein probeert een oud en vertrouwd concept te mengen met anime en wat extra features. Dit lukt de game aardig, maar er blijven toch veel steken liggen als het gaat om leveldesign, gameplay en moeilijkheidsgraad. Die laatste kun je bijvoorbeeld niet eens aanpassen en de game wordt ook nog enigsinds geplaagd door bugs.

Gelukkig is het verhaal erg tof en zijn de verschillende klassen leuk om mee te spelen. Wat dat betreft is Code Vein een leuke afwisseling binnen het bekende genre dat helaas net geen schot in de roos is.