Clarence Review - Nostalgie met een boodschap

Ahhh, je jeugd. We verlangen er allemaal weleens naar terug. Dit weten de makers van Clarence ook en de nieuwe show van Cartoon Network zit dan ook vol met geinige verwijzingen naar je kindertijd. Skyler Page, één van de makers van Adventure Time, is het brein achter de kolderieke avonturen van een 9-jarig jongetje genaamd Clarence.

Clarence beleeft "avonturen" met z'n twee beste vriendjes Sumo en Jeff. Eigenlijk kan Clarence met iedereen opschieten, wat opvallend is in een serie die bedoeld is voor kinderen. Clarence is namelijk een wat dikke jongen die ook nog eens slist. Desondanks is de dynamiek tussen de kids geloofwaardig, ook al heeft Jeff een kubus als hoofd.

Aangezien de afleveringen maar elf minuten per stuk duren, kan het zijn dat je meerdere afleveringen er in één keer doorheen knalt. Wees gewaarschuwd: de kinderstemmetjes kunnen dan wel lichtelijk gaan storen.

Hoewel je zou verwachten dat Clarence een onzeker jongetje is en dat als thematiek dient in de serie is niets minder waar. Clarence mag dan af en toe een beetje ondeugend af en toe zijn, hij is wel echt een goedzak en juist heel erg zelfverzekerd, wat wellicht voortkomt uit een stukje jeugdige naïviteit. Illustrerend voor dit laatste is een ander rijkeluiskind op dezelfde school, die onaardig doet tegen Clarence (maar hem stiekem wel cool vindt), maar Clarence heeft dit niet door en is altijd joviaal en aardig tegen hem.

Indrukwekkend is ook dat thema's zoals scheiding en homoseksuele relaties niet worden geschuwd, maar ook niet opgedrongen; die worden terloops aangehaald, al wordt er verder geen aandacht aan besteed. Hopelijk leren kinderen onbewust via dergelijke thema's dat zulke gezinssituaties gewoon bestaan. Er is in Clarence op veel momenten meer gaande dan wat er aan de oppervlakte zichtbaar is.

Het verhaal heeft in de eerste paar afleveringen verder niet veel diepgang, en gaat bijvoorbeeld over hoe Clarence boodschappen gaat doen met zijn moeder. Toch is het voor de iets oudere kijker leuk om eraan herinnerd te worden hoe je van je moeder erop moest letten dat je de melk met de langste houdbaarheidsdatum moest pakken. En ook als er ergens willekeurig een sticky hand aan het plafond hangt, brengt dat meteen herinneringen aan 90's Sinterklaas-speelgoed naar boven.

Dezelfde nostalgie komt naar boven als Clarence met z'n moeder naar de supermarkt rijdt, en het een paar pogingen kost om de gordel vast te klikken. Vervolgens aan het eind van de aflevering zit hij weer in de auto en trekt hij een paar keer aan de gordel die dan niet meegeeft. Wie zat niet altijd met gordels te kloten als kind? Het mooiste is dat dit allemaal subtiel gaande is tijdens een dialoog.

De humor is sowieso gedoseerd en verre van grof, wat de kijker het gevoel geeft dat het ook om de inhoud gaat en er niet gestreefd wordt de ene na de andere dijenkletser tegen je aan te gooien. Een groot deel van de humor bestaat uit "oh ja!" momenten die je doen denken aan vergeten momenten die bij het kind-zijn horen. Er komen ook af en toe goed getimede uitspraken langs die je van negenjarige kinderen niet verwacht; die komen daardoor heel droog over. Een voorbeeld: "Ze zijn aan het beesten in de mannengrot". De Nederlandse versie is overigens bijna net zo goed als de originele Engelse versie.

Daarnaast is de animatie leuk gedaan; je zult de stijl wel herkennen van Adventure Time en gezichtsuitdrukkingen zijn af en toe hilarisch getekend. Kudos ook voor het feit dat de intromuziek elke keer anders is. Van dubstep tot een funky electro beat; het geeft aan dat de makers niet lui zijn geweest. Als personages rondlopen, komt er ook vaak een soort beat onder, wat het geheel een wat absurdistisch tintje geeft.

Het klinkt wellicht wat onschuldig en kiddy allemaal, maar geef deze slice-of-life show een kans en je zult waarschijnlijk snel waardering hebben voor de optimistische en goedaardige Clarence. Hij is altijd in voor een avontuur en weet z'n vrienden altijd op te vrolijken.

Hier schuilt een verfrissend positieve boodschap in, die dankzij droge en subtiele humor ook voor volwassenen leuk is. Het herinnert je eraan dat je vroeger nog (helemaal) niet wist hoe de wereld in elkaar stak en je van alles een spannend avontuur kon maken.

Clarence wordt sinds afgelopen week uitgezonden op Cartoon Network.