City of Violence Review (DVD) - Niet meer dan enkel wat geweld en seks

Waar je in Nederland vaak het gevoel hebt dat je veilig over straat kunt lopen (oké niet altijd), is dat veilige gevoel in sommige landen aanzienlijk minder. Denk aan Zuid-Afrika waar het leven soms kei en keihard is. Daarover handelt City of Violence van regisseur Jérôme Salle.

In City of Violence staan twee bekende koppen centraal: Orlando Bloom en Forest Whitaker. Whitaker heeft al laten zien dat hij een veelzijdig acteur is en won zeer terecht in 2006 de Oscar voor zijn geniale rol in The Last King of Scotland. Bloom, dé elf uit The Lord of the Rings trilogie, mist het aanzien van een groot acteur. Een knap koppie betekent niet per se puike prestaties.

Dit zal de gedachtegang van veel kijkers zijn en voor City of Violence is dat terecht. Whitaker maakt redelijk indruk als Ali Neuman, een mysterieuze politieagent die gekweld wordt door een naar verleden en elke dag de littekens met zich meedraagt. Zo bezoekt hij geregeld een prostitué, maar nooit deelt hij er de lakens mee. Een vreemd gebeuren, en gelijktijdig spannend. Later wordt voor de kijker duidelijk waarom.

Minder interessant is het personage van Bloom, die een politieagent speelt die zijn level niet op de rails heeft: een woest nachtelijk leven met meerdere vrouwen en dan ook nog eens een grote alcoholverslaving. Maar enkel het haar niet netjes in de plooi hebben en wat baardgroei laten staan, zorgt er niet voor dat hij meteen goed acteert. Bloom komt eerder als zwerver over dan als een geloofwaardige acteur.

Toch is dit niet helemaal dankzij Bloom zelf. Het is vooral regisseur Salle die de fout ingaat met het verhaal van City of Violence. Want het intro is spannend: een lijk dat gevonden wordt met maar weinig aanwijzingen. Maar eigenlijk is de film op ieder aspect dat volgt zeer oppervlakkig. Het verhaal wordt zwakjes neergezet en de twee karakters worden niet genoeg uitgewerkt.

Eeuwig zonde, want tegen het decor van Zuid-Afrika een krachtige en bovendien harde politiefilm neerzetten, klinkt als een schot in de roos. De setting wordt enkel kort aangestipt en daarna verliest Salle zich in het groter geheel en is City of Violence niet meer dan een gemiddelde actiefilm.

Met het enige verschil dat de film wat harder en bruter is dan je van de gemiddelde Hollywood-film gewend bent. Salle deinst niet terug voor wat extremere shots en laat lang niet alles aan de verbeelding over. Een mes in iemands oor? Het kan. De blote billen van Bloom tonen? Het gebeurt. Seks en geweld gaan bijna hand in hand.

En het zijn dan ook bepaalde scènes die indruk achterlaten; dat je even terugdeinst in je stoel en denkt: 'Zo, dat was heftig.' Maar het volgende moment gebeurt weer zoiets nietszeggends dat de goede smaak ruimte heeft gemaakt voor nasmaak. Een vieze nasmaak.

De DVD van City of Violence ligt nu voor iets meer dan een tientje in de winkels, waarbij je je goed moet bedenken of het schijfje dat geld wel waard is. Er staan geen extra's op de DVD en geweld lijkt bijna een middel te zijn om deze titel te verkopen. Als het verhaal nu goed uitgewerkt was en geweld daarbij een middel was, dán was City of Violence de moeite waard. Maar nu: nee, eerder een budgetbaktitel.