Call of Duty: Black Ops Review

Een jaar na Call of Duty: Modern Warfare 2, de ‘grootste entertainment launch ooit’, staat er een nieuwe game voor de deur om deze titel op te eisen. Call of Duty: Black Ops is zijn naam, maar verdient de game deze prestigieuze titel wel?

Al sinds de eerste geruchten rondom Black Ops de wereld in werden gebracht, wordt de game de hemel in geprezen door Jan en alleman. Er is in de loop van het jaar dan ook een ontzettend grote hype ontstaan. Ben je een beetje meegegaan in de hype dan verwacht je al snel een geweldige game die alle records gaat verbreken. Call of Duty: Black Ops heeft dus een hele zware klus om zich te evenaren met de hoge verwachtingen die veel gamers van de game hebben, maar kan het deze klus wel aan?

Hollywood ervaring
In Call of Duty: Black Ops vinden we ronduit het beste verhaal dat er ooit in een Call of Duty game verteld is. Helemaal in de sfeer van de beste Hollywood films vinden we een verhaal dat zonder probleem ook in de bioscoop getoond had kunnen worden. Het nieuwe hoofdpersonage is Alex Mason, de beste commando die Amerika te bieden heeft. Toch is hij gevangen genomen en vastgebonden op een stoel terwijl hij ondervraagd wordt over nummers. Dit komt in eerste instantie wat verwarrend over allemaal, maar in de loop van de singleplayer word je zo in het verhaal getrokken dat je niet meer stopt voordat het voorbij is. Door middel van flashbacks beleef je missies die je steeds meer naar de oplossing van de mysterieuze nummers leiden.

Deze flashbacks zijn de ultieme achtbaanrit waar je zes uur later met je mond wagenwijd open weer bij het begin uitstapt. In die zes uur reis je de hele wereld over en speel je verschillende missies die samen één groot spektakel vormen. Zo sta je het ene moment in het zonnige Cuba om af te rekenen met Castro, lig je het volgende moment met -20 in de sneeuw met een kruisboog in je handen en voor je het door hebt zit je in een gevechtshelikopter en schiet je alles, maar dan ook echt alles, overhoop. Je hebt geen tijd om je te vervelen, want het is een en al actie. Je krijgt de complete Hollywood ervaring voorgeschoteld met heftige explosies en intensieve gevechtscènes.

Nog te veel fouten
Het is daarom eigenlijk wel jammer dat deze ervaring soms verstoord wordt door de gebreken die er zijn in de singleplayer. Zo sta je soms vast achter een minuscuul uitsteekseltje terwijl je de andere keer met je halve lichaam door een object heenloopt. Als je vijanden neerschiet, blijven ze wel eens midden in de lucht hangen of alleen hun wapens blijven zweven. Ook is Black Ops net als ieder Call of Duty vreselijk lineair. De route is tot op de stap nauwkeurig uitgestippeld en je zult altijd tot een bepaald punt moeten lopen voordat de rest van jouw team verder loopt.

Het kan ook zo zijn dat je een vijand niet kunt neerschieten, hoeveel lood je ook in hem pompt. Dit komt dan omdat je nog een stap naar voren moet zetten om een tussenfilmpje te activeren. Alles voorbij dat punt is dus niet interactief met jouw handelingen. Het zijn bijna allemaal dingen die we ook in eerder Call of Duty games wel eens zijn tegengekomen, dus het zou onderhand tijd worden dat daar iets aan gedaan wordt. Treyarch doet dit echter niet en dus zul je ook in Black Ops tegen deze foutjes aan moeten kijken.

Als je door de foutjes heen kijkt, zul je een game zien die grafisch best wel oké is, maar meer ook niet. De omgevingen in sommige missies zien er ongelooflijk prachtig uit, maar daarna komt er altijd weer een missie waarin de game grafisch achterloopt. De textures van sommige omgevingen kloppen gewoon niet waardoor het decor erg nep lijkt. Ook als je kijkt naar de poppetjes voordat je er een kogel door jaagt, zie je achterstand. De bewegingen zijn erg stijf en hebben we in verschillende games toch echt al beter gezien. De gezichtanimaties van de hoofdpersonen zijn daarentegen wel weer prima in orde. Ook aan het geluid is niets op te merken. De explosies, de geweerschoten, de doodskreten; het is een en al oorlog dat er uit de speakers blaast.

Zombies
Na deze korte achtbaanrit ben je gelukkig nog lang niet klaar met Black Ops. Aaneen volgend met de singleplayer begin je aan de zombie modus. Het grappige hieraan is dat je kunt spelen als de beroemde figuren John F. Kennedy, Richard Nixon, Robert McNamara en Fidel Castro. Deze gaan met veel plezier de strijd aan tegen de zombies en vermaken je ondertussen met grappige oneliners. Verder is de zombie modus vrijwel hetzelfde als in World at War, maar evengoed een geweldige toevoeging die heel wat zombievermaak te bieden heeft.

Naast de normale zombie modus is er ook een arcade versie, genaamd Dead Ops Arcade, aanwezig in de game. Dit is een grappige arcadegame waarbij je van bovenaf op je personage neerkijkt en honderden zombies moet neerschieten. Het is een grappige toevoeging aan de game, maar niet iets wat je heel lang zult spelen.

COD Points en Wager Matches
Waar je wel heel veel tijd in kwijt kunt en waar vele gamers de game ook voor kopen, is natuurlijk de multiplayer. De multiplayer is eens goed onder handen genomen door Treyarch en brengt een heel nieuwe ervaring met zich mee. De snelle gameplay van de vorige Call of Duty games zit er uiteraard nog gewoon in, maar alles er omheen is veranderd. Nu speel je de multiplayer modi niet alleen voor de experience points, maar ook voor COD Points. Deze COD Points zijn essentieel voor het aanpassen van je personage.

Wanneer je in level omhoog gaat, speel je steeds nieuwe wapens vrij, maar je kunt deze pas gebruiken als je ze koopt met COD Points. Ook andere zaken als attachments, perks, camouflage en killstreaks zijn op vrijwillige basis te kopen met de COD Points die je hebt verdiend. Je hoeft dus niet meer tegen je zin met een wapen rond te lopen omdat je iets wilt vrijspelen. Je spaart gewoon punten en koopt het gewilde object vervolgens. De multiplayer voelt hierdoor een stuk gebalanceerder aan dan in Modern Warfare 2.

Heb je wel een beetje vertrouwen in je skills, dan kun je proberen met Wager Matches veel COD Points te verdienen. In Wager Matches vergok je COD Points en alleen de top drie ziet nog iets terug van de ingezette punten. Speciaal voor deze modus zijn er vier nieuwe gametypes ontwikkeld. Zo is er bijvoorbeeld een gametype waarin iedere 45 seconden iedereen van wapen wisselt. Alle wapens komen hier voorbij en zo blijven deze potjes dan ook erg spannend. Niet iedereen is namelijk even getalenteerd met bijvoorbeeld een sniper rifle, en probeer maar eens te overleven als 45 seconden lang iedereen rondloopt met een raketwerper. De Wager Matches zijn goed uitgewerkt en echt een leuke toevoeging aan de multiplayer belevenis. Het is alleen jammer dat er nogal veel in hoekjes gezeten wordt om heel het potje te wachten tot er iemand voorbij loopt.

Kamperen
Campen is in ieder Call of Duty game al wel een probleem geweest, maar in Black Ops loont het. In de Wager Matches krijgen campers virtueel geld om de hele game lang in een hoekje te zitten, wachtend op het juiste moment om toe te slaan. Dat is niet de juiste manier om mensen aan te moedigen om de game normaal te spelen. Sowieso valt het op dat er zo snel al zoveel campers in de multiplayer te vinden zijn. Wellicht dat mensen gewoon dezelfde tactiek blijven gebruiken die ze in Modern Warfare 2 gebruikten, maar het haalt de lol er toch wel een beetje uit voor degenen die wel normaal willen gamen.

Samenwerken?
Een laatste toevoeging aan de multiplayer modus is de Combat Training modus. In deze modus speel je multiplayer potjes tegen computergestuurde vijanden. Op deze manier kun je je voorbereiden op het geweld dat er online plaatsvindt. Uiteraard geeft deze training geen garantie op een geweldig resultaat. Een computergestuurde vijand zal toch anders reageren dan een echt persoon.

Toch doet de computer het in deze Combat Training modus het erg goed. In ieder geval beter dan in de singleplayer, waar de AI helaas behoorlijk slecht is. In de singleplayer sta je er dan ook alleen voor, wat ook terug te linken is naar de multiplayer. De multiplayer modi zijn vooral ieder voor zich en helaas wat minder op een doel gericht. Waar in Battlefield: Bad Company 2 goed samengewerkt wordt om bepaalde objectieven te behalen zie je dit in Black Ops toch een stuk minder.

Prestigieuze titel?
Al met al is Call of Duty: Black Ops een achtbaanrit waar je graag nog een keer instapt. De singleplayer weet te imponeren met een erg sterk, maar kort, verhaal en veel spektakel. De singleplayer laat helaas ook nog een paar steekjes vallen in de afwerking en op grafisch gebied. De multiplayer is erg veranderd. Je kunt een hele hoop aanpassen met COD Points en je kunt hiermee gokken in Wager Matches. Allemaal geslaagde verbeteringen die we wellicht in volgende delen ook weer terug mogen zien. Jammer genoeg is het nog steeds ieder voor zich en wordt campen beloond. Black Ops is daarmee een erg solide game die jammer genoeg net iets te veel fout doet om alle lof te rechtvaardigen.