C-Smash VRS Review - Padellen in de ruimte

VR games vallen momenteel vooral in twee categorieën: traditionele games als Resident Evil en ritme/sportgames, waarbij je als speler flink aan de slag mag. C-Smash VRS past haarfijn in die laatste groep. Wij werkten ons in het zweet om jullie deze review te kunnen geven.

Padellen is helemaal hip. Heb je nou geen zin om je steeds naar de padel-banen te slepen, of oefen je gewoon liever in je eigen woonkamer? Dan kan je nu helemaal los in C-Smash VRS, een heruitgave van een oude SEGA game genaamd Cosmic Smash. Ken je die game niet? Dat is niet zo gek, de game was vooral populair in Japan, hoewel hij ook in Europa uitgekomen is.

C-Smash VRS speelt zich af in de ruimte, met beperkte zwaartekracht. Je staat in een kooi, vergelijkbaar met een padel- of squash ruimte. Voor je worden diverse blokken geprojecteerd, die je arkanoid-achtig weg moet spelen, waarbij jij met je racket als batje speelt. De zwevende blokken voor je hebben diverse functies: er zijn plastic borden die de blokken erachter afschermen en de bal terugkaatsen, de blokken erachter kunnen bewegen, naar beneden zakken door de zwaartekracht of speciale functies hebben waardoor ze hele rijen blokken vernietigen. Het doel is natuurlijk om alle blokken weg te spelen en dat het liefst zo snel mogelijk. Daar spaar je bonus-tijd meer op.

Je speelt een serie van zo'n zes uitdagingen, die samen een 'orbit' vormen. Na zes orbits mag je het opnemen tegen een heuse eindbaas en daarvoor mag je alle opgespaarde bonus-tijd gebruiken als extra tijd om de eindbaas te verslaan. Het klinkt misschien ingewikkeld, maar het wijst zich allemaal redelijk vanzelf.

De hoofdmoot is natuurlijk het spelen van de uitdagingen zelf. Nadat de uitdaging gestart is, zie je jezelf klaar staan met je bat in de hand en de bal al zwevend voor je. Met een handbeweging 'trek' je de bal naar je toe, waarna je de bal in het spel brengt. Vervolgens is het een kwestie van achter de bal gaan staan en meppen!

Het balgevoel is daarbij prima, de tracking van je bat is erg nauwkeurig en het moment dat de bal je racket raakt levert een goede force feedback op, waardoor je echt het gevoel hebt de bal te slaan. Ook het nauwkeurig richten gaat vrij goed, hoewel je nooit helemaal kan voorkomen dat de bal soms een andere kant op springt dan je gewild had.

Heb je de bal eenmaal geslagen, dan stuitert hij tegen de wanden, vloer en plafond heen en weer, tot hij uiteindelijk weer bij de speler terug is. Doordat je in lage zwaartekracht speelt, stuitert de bal behoorlijk hoog op, wat vaak prettig is als je de hoger hangende blokken wil bereiken. Net als bij Arkanoid is het vooral zaak de juiste blokken te raken en bij voorkeur de bal achter de blokken te krijgen, waardoor hij tussen de blokken en de achterwand heen en weer stuitert.

Het speelveld is breder dan je zomaar kan bestrijken en daarom heb je de mogelijkheid om je met de linker joystick te verplaatsen. Om misselijkheid te voorkomen wordt daarbij je blikveld tijdelijk wat smaller. Voor ons had dat eigenlijk niet gehoeven, maar voor de minder ervaren VR gebruikers is het wellicht wel prettig. Het bewegen met de joystick werkt op zich prima, maar is zeker even wennen. We hadden vaak de neiging om toch te gaan lopen, maar je raakt dan al snel buiten je fysiek aangegeven speelruimte, met alle gevaren van dien. Wel een voordeel is dat de bal de neiging heeft om lichtjes naar de speler toe te draaien. Hier kan je je voordeel mee doen door aan die kant van het veld te gaan staan waar je de bal graag wil hebben. Je kan dus tactisch spelen!

Het is sowieso goed oppassen waar je gaat spelen. Wie immers fanatiek gaat spelen kan nog wel eens flink uithalen met de VR Sense controllers. Wie zijn fysieke speelveld niet goed leeggeruimd heeft, loopt het risico een plant -of erger een tv- te raken. We merkten dat we tijdens het spelen regelmatig de neiging hadden om naar voren te stappen. het is dan ook aan te raden om in ieder geval te spelen met de rug naar de tv toe, dat vermindert de kans dat de kostbare tv sneuvelt door een iets te enthousiast potje C-Smash.

C-Smash kan gespeeld worden door twee personen, die het dan tegen elkaar opnemen, met achter zich de rij blokken die zij moeten verdedigen. Wie liever solo speelt, heeft twee opties tot zijn of haar beschikking: Challenge mode of Zen mode. Het grote verschil tussen beide modi is dat de challenge mode geen retries heeft. Is je tijd op, dan zal je een hele nieuwe challenge op moeten starten. In de Zen mode kan je een enkele uitdaging opnieuw spelen als je uit de tijd loopt, net zo lang tot je hem gehaald hebt.

In beide modi wordt je gescoord op basis van de tijd die je nodig hebt om de uitdagingen te completeren en krijg je een ranking van A tot D.
De graphics van C-Smash zijn clean en eenvoudig, maar passen erg goed bij de sport-uitstraling. Buiten de speelzaal wordt je aangemoedigd door mannen in ruimtepakken, die soms de meest rare capriolen uithalen. Ook het geluid is vrij clean, maar past goed bij de sport-uitstraling.

Bij de (her)start van een uitdaging wordt je door een soort ruimte-buis vervoerd, die uitkomt bij een grote open ruimte met een DJ. Het nut van deze korte reis is ons niet helemaal duidelijk, maar het is wel grappig. Het voegt verder weinig toe, even later word je alsnog naar de eerste echte spelruimte getransporteerd.

C-Smash oogt clean met zijn strakke lijnen en ruimtesetting en dat past prima bij de padel- of squash setting. Ondanks dat het zich in de ruimte afspeelt voelt het alsof je in de sporthal staat. Het slaan met het racket voelt natuurlijk aan, hoewel dat dan weer in mindere mate geldt voor het bewegen met de joystick. Het achterliggende verhaal met de eindbaas wordt nooit uitgelegd, waardoor het verschijnen van de eindbaas de eerste keer wat verrassend was. Dat geeft niet echt, je speelt C-Smash niet voor het verhaal.

Toch hadden we graag nog wat meer verschillende uitdagingen of spelmodi gezien. Nu blijft het bij varianten op het wegspelen van de zwevende blokken terwijl daar vast nog wel andere creatieve opties bedacht hadden kunnen worden. We denken bijvoorbeeld aan een Tetris-achtige modus waarbij de blokken langzaam naar de speler toe zweven, in verschillende formatie en snelheden.

Die spelmodi zijn niet aanwezig, maar wat C-Smash doet, doet het erg goed. Wie lekker actief aan de slag wil met zijn VR2 bril, maar geen echte workout wil als in Les Mills Bodycombat, zit met C-Smash goed. De game biedt prima toegankelijke gameplay die je op een prettige manier in beweging zet.

C-Smash VRS verkrijgbaar op PS VR2 en is verkrijgbaar voor 28,99 euro in de Playstation Store.