Bury Me My Love Review - De harde realiteit van het leven van een vluchteling

In heel Europa zijn veel vluchtelingen een veelbesproken onderwerp geweest. We lezen erover en praten erover terwijl we veilig met een kopje koffie voor de tv zitten. Maar wat gebeurt er aan de andere kant van deze verhalen? Bury Me My Love is een fictief verhaal dat geïnspireerd is door echte gebeurtenissen en laat ons de harde realiteit zien, wat ook naar boven komt bij onze review.

Bury Me My Love is een interactief verhaal dat is gemaakt door ARTE, The Pixel Hunt en Figs. Vrijwel de hele game legt de focus op een soort WhatsApp gesprek. Je krijgt een dialoog voorgeschoteld tussen twee mensen, waarbij jij af en toe mag kiezen uit opties wat je wil zeggen. Deze keuzes hebben niet alleen invloed op de dialoog, maar ook op het verdere verhaal en zelfs het einde.

Het verhaal is gebaseerd op werkelijke gebeurtenissen. In de game speel je als Majd, een Syrische man die ver bij zijn vrouw Nour vandaan is. De enige manier om elkaar te spreken is via WhatsApp. Nour probeert met wat geld Syrië te ontvluchten en Duitsland te bereiken. Tijdens haar reis komen er allerlei heftige obstakels op haar pad.

Majd kan niet veel voor haar doen, behalve haar telefonisch advies geven. Jij moet haar helpen kiezen, op een plek blijven om de overnachten of alvast de bus pakken? Bij een vrouw met kinderen blijven of mee gaan met een sterke man? Het is moeilijk om vanaf een afstand te zeggen wat het beste is om te doen. Vooral als je geen beeld hebt bij al deze mensen. Je moet dus kiezen op basis van je gevoel en normen en waarden.

Op basis van jouw keuzes komt ze op verschillende plekken en doet ze ook andere dingen, zoals stelen. Dit kan weer leiden tot allerlei gevaarlijke incidenten. Zo kan ze opgepakt worden en in elkaar geslagen worden of zelfs beroofd, maar ze kan ook mazzel hebben en met sommige dingen weg komen. Ze luistert in ieder geval naar jou en al het advies dat je haar geeft.

Aangezien je weinig van de mensen waar Nour het over heeft te zien krijgt, laat de game je fantaseren over hoe alles eruit ziet, net als in een boek. Het verhaal wordt subtiel verteld. Af en toe stuurt Nour foto’s van zichzelf en van de omgeving, zodat je toch nog een kleine indruk hebt van waar ze is en met wie. In het begin weet je dat je als Majd speelt, omdat Nour in het gesprek je zo meerdere malen noemt. Later krijg je te zien hoe hij eruit ziet, omdat hij selfies maakt en dit naar zijn vrouw stuurt.

Nour en Majd zijn getrouwd en hebben contact als een normaal koppel, ondanks alle bizarre omstandigheden. Ze maken grapjes met elkaar, zeggen dat ze van elkaar houden en maken soms ook ruzie. Soms krijg je de keuze om te reageren met alleen een emoji. Afhankelijk van welke je kiest, een blije, grappige of boze, zal Nour anders reageren.

De artstyle die in de game gebruikt wordt is super tof en het wordt op die manier iets makkelijker om jezelf te identificeren met het leven van een vluchteling. Door deze game te spelen krijg je (nog?) meer sympathie voor vluchtelingen en de lange reis die zij moeten maken. Zo krijgt Nour tijdens haar reis te maken met terroristische aanslagen en politiegeweld. Het is gek om als westerling door de ogen van een Syrische vluchteling te kijken, aangezien velen van ons opgegroeid zijn in een plek zonder oorlog.

Ondanks dat het verhaal van de game ontzettend goed is geschreven, heeft de game ook een paar minpuntjes. Zo liep hij een paar keer vast en is hij zelfs gecrasht, waardoor we foutmeldingen kregen en delen van onze voortgang verloren gingen. De game liep niet altijd even vloeiend. Dat is jammer, want dat hindert duidelijk de gameplay.

Een klein erger puntje is dat Nour soms aan het praten was om de dag af te sluiten en dat de game dan meteen al naar de volgende dag skipte, waardoor je als speler amper tijd meer had om de laatste paar zinnen van die dag te lezen. Hierdoor miste je simpelweg gewoon stukken van de dialoog, wat enige ergernis veroorzaakte.

Verder is de gameplay niet erg afwisselend, wat ervoor zorgt dat er een paar momenten zijn waarop de game een beetje saai wordt. Zoals al eerder besproken in deze Bury Me My Love review, was gelukkig het schrijfwerk zó goed dat dit de negatieve punten overtrof. Het enige jammere aan het schrijfwerk is dat het einde vrij abrupt komt Het einde kan je een gevoel geven van ‘huh? nu al?’ omdat de game vrij kort is en voor je gevoel nog niet aan het einde toe bent.

Deze kritiek puntjes maken de game niet slecht. Sterker nog, de game was wat betreft andere aspecten juist weer goed. De artstyle, muziek en dialogen maakten de game realistisch en geloofwaardig en sleurden je zo mee het verhaal in. De game zal dan ook zeker een sterke indruk achter laten.

Het idee van een WhatsApp gesprek is leuk, maar misschien niet voor iedereen geschikt. Als je niet van lezen houdt is deze game niet geschikt voor jou. Vind je het niet erg om voor een paar uurtjes een dialoog te lezen? Ga ervoor! Bury Me My Love is maar vijf euro en het zeker waard om te spelen.