Bumbledore Review

Hey, kijk! Een nieuwe Harry Potter game met Professor Dumbledore in de hoofdrol! Of toch niet? Nee, Bumbledore is anders. Anders in de zin van een Angry Birds kloon. Kon je die absurd populaire game waarderen? Wil je meer van waar dat vandaan komt? Goed nieuws, want dan zul je in ontwikkelaar Nimbly Games' nieuwste titel een alternatief vinden. Wij zijn zo vriendelijk geweest om de game eens flink aan de tand te voelen en het wespennest te tarten om antwoorden te vinden.

Bumbledore volgt eigenlijk precies hetzelfde concept als die van Angry Birds. In Angry Birds moet je een aantal vastberaden vogeltjes handmatig begeleiden door ongelofelijk veel verschillende levels. Dit doe je door ze via het juiste pad te laten vliegen naar de vijand, namelijk vetgemeste groene varkens. Want die groene varkens zijn natuurlijk kwaadaardig en moeten helemaal kapot worden geschoten door vogels. Enkel die vogels maken in Bumbledore plaats voor een bij die haar honingraat moet beschermen tegen kwaadaardige wespen en ander gespuis dat langs komt kijken. Dit kan natuurlijk niet, want de honing moet veilig blijven. En wij houden van honing, dus onze steun heeft dat kleine diertje.

Waar honing is, verzamelen zich vliegen
Het bijtje in Bumbledore gebruikt vervolgens al zijn krachten om al dat kleine kwaad te kunnen overwinnen. Het zijn echter geen vogels die zij afvuurt, maar dodelijke magische spreuken. Spreuken, zeggen jullie? Ja, een bij die vuurballen en donderschokken op zijn opponenten kan loslaten. Is er toch nog een kleine knipoog naar de Harry Potter wereld. Dit in acht nemend, kijk je nu toch op een hele andere manier naar bijen, toch? Wij wel. Sla ze dus niet meer dood omdat ze om jouw hoofd heen zoemen, want voor je het weet krijg je het kwaad van oppergod Zeus tegen je.

Deze spreuken kun je afvuren door de route en afvuurcurve aan het bijtje te geven. Jij bepaalt dus waar die aanvallen terechtkomen. Je zult soms heel secuur moeten zijn met de curve, aangezien groepen wespen bijvoorbeeld in cirkeltjes rondvliegen, met slechts één opening waar je geduldig op moet wachten om te kunnen misbruiken met een goed gerichte vuurbal. Naarmate je doorspeelt en in de wat latere levels terechtkomt, zal de diversiteit in spreuken en vijanden toenemen, dus je bent erop toegewezen om creatief met het afvuren van verschillende spreuken om te gaan.

Een bij werkt tot zij er dood bij neervalt
Bumbledore begint vrij rustig, maar wordt in verloop van tijd erg chaotisch. Iets wat in Angry Birds nagenoeg niet het geval is. Omdat je in deze game slechts in enkele seconden tijd verschillende tactieken op tafel moet gooien, kun je je hopelijk voorstellen dat fouten in een klein hoekje verscholen zitten. Niet alleen zul je vliegensvlug moeten bepalen welke spreuken je het beste kunt gebruiken, maar komt er namelijk slechts één van de vele tientallen vijanden langs jouw verdediging en in de basis, dan is het game over.

Maar schrik niet! Een nederlaag zal niet aanvoelen als een pijnlijke wespensteek. Je kunt gelukkig, net zoals in Angry Birds, een level rustig opnieuw spelen. Dat is helemaal niet erg, aangezien je een level binnen twintig seconden uit kunt spelen. Grote verliezen van progressie zul je in deze game dus niet hoeven te vinden. Niet iedere game hoeft namelijk een nieuwe Dark Souls te zijn.

Korte vluchten zijn hier ideaal
Dit leidt ertoe dat Bumbledore prima op te pakken is voor de zeer korte speelsessies, of wanneer je aan het wachten bent op je vriend of vriendin die langskomt. Het zijn van die momenten op de dag dat je voor de komende vijftien minuten niet weet wat je moet doen, waarbij Bumbledore erg geschikt is. Urenlange speelsessies kunnen natuurlijk ook, maar het is de vraag of je de eentonigheid kunt waarderen. Deze game is duidelijk gemaakt voor een kleine aangename honingsandwich.

Je moet echter weten dat je in Bumbledore qua creativiteit weinig hoeft te verwachten. Na een half uur heb je de hele game technisch gezien eigenlijk wel beleefd. Natuurlijk krijg je, net als in concurrent Angry Birds, steeds nieuwe obstakels en vijanden te zien. Maar het concept blijft vastgenageld en zal niet afwijken. Is dat erg? Nee. Games die een diepgaand en complex verhaal vertellen, pak je simpelweg niet op voor een paar minuten. Hetzelfde geldt voor titels met een hoge leercurve. Deze zaken hoef je daarom ook niet in Bumbledore te verwachten. Maar het zal om precies diezelfde reden niet iedereen aan kunnen spreken.

Onder vrolijk gezoem vecht deze bij van bloem tot bloem
Bumbledore is een kleine indiegame die verdacht veel weg heeft van ontwikkelaar Rovio's Angry Birds, een titel die eigenlijk iedere smartphone gebruiker wel kent en in bezit heeft. Nimbly Games' antwoord hierop is Bumbledore, een game die jou in de rol laat kruipen van een bezig bijtje waar je geen ruzie mee moet krijgen. Hele wespennesten worden uitgeroeid door dit kwade schepseltje, want je moet natuurlijk niet in de buurt komen van die oh zo smakelijke honingraat. Het concept is verre van origineel, maar dat is niet erg. Games die korte speelsessies aanmoedigen, kunnen minstens zo leuk zijn. Maar goed. We kunnen hier nog wel over bloemetjes en bijtjes blijven praten, maar het is veel leuker om Bumbledore zelf te proberen en de honing te beschermen. Want die smaakt naar meer.