Boardwalk Empire: Seizoen 4 (tv-serie) Review

Het nieuws heeft vele harten gebroken. Boardwalk Empire krijgt nog maar één seizoen erbij en dan is het over. Voor dat laatste, vijfde seizoen begint, eerst de review van seizoen vier.

Herinner je je het debacle met de Wietpas nog? Die werd ingevoerd om te zorgen dat buitenlanders niet massaal naar zuidelijke steden in Nederland trokken om wiet te halen. Die hele registratie bij de cofeeshop vonden wietgebruikers maar niks. Bovendien werkte die Wietpas iets veel vervelenders in de hand, namelijk illegale straathandel. Een logische stap van de overheid om deze Wietpas terug te draaien.

Waarom wordt dit onderwerp aangesneden? Er zijn veel overeenkomsten met de Verenigde Staten. Niet dat ze daar zo makkelijk omgaan met marihuana, maar in de jaren '20 van de vorige eeuw werd alcohol daar verboden. Precies hetzelfde gebeurde toen in Amerika als recentelijk in Nederland. De staat verbood iets, dus probeerde men er op andere manieren aan te komen. Waar vraag is, komt vanzelf aanbod en dat is dus die illegale (straat)handel. We leren meer over die aanbodkant in de op waargebeurde personen gebaseerde serie Boardwalk Empire. Enoch Thompson (beter bekend als Nucky, gespeeld door Steve Buscemi) is het hoofdpersonage. Hij is de man die zorgt dat er ondanks alles toch drank is, maar dat moet natuurlijk allemaal uit het zicht van de politie blijven.

Echter is de politie niet het grootste probleem, want die is over het algemeen makkelijk omkoopbaar. Nucky moet vooral zorgen dat hij goede bondgenoten heeft en met bondgenoten wordt gedoeld op de iets minder frisse jongens. Een gevaarlijke operatie als die van Nucky brengt de nodige risico's en daardoor ook moord en doodslag met zich mee. Gangsters zijn het namelijk niet altijd met elkaar eens. Het reilen en zeilen van Enochs business en gezinsleven, vooral zijn lust voor andere vrouwen, is wat de kijker volgt in Boardwalk Empire. Aangezien er aardig wat personages het loodje leggen in deze serie (waaronder hele belangrijke personages), kunnen we niet te diep ingaan op de diverse personages in deze televisieserie. Het is lastig, maar we willen niet onnodig zaken verklappen.

Er is geen twijfel over mogelijk, dit was het seizoen van Chalkie (gespeeld door Michael K. Williams). Margaret (gespeeld door Kelly MacDonald) speelt allang geen grote rol meer. Enoch is nog steeds bezig met het oppakken van zijn leven nadat het hem op een haar na is afgenomen. En, we krijgen te maken met een nieuwe schurk, waarbij je je kunt afvragen of er überhaupt good guys in deze serie voorkomen.

Het is 1924, het leven gaat verder in Atlantic City. Dit seizoen speelt eigenlijk voortdurend in Atlantic City, hoewel Enoch ook wat uitstapjes maakt naar het zuiden. Hoe dan ook, dit seizoen heeft weer een prachtige art direction die het erg geloofwaardig maakt dat zelfs de meest gestoorde dingen die gebeuren ook echt toen zijn gebeurd. Immers zijn bijna alle personages gebaseerd op mensen die echt hebben bestaan.

Wat zo tof is aan Boardwalk Empire, is dat je van te voren nooit weet wat er gaat gebeuren. Het is bijna niet in te schatten wat de mogelijkheden zijn. Zelfs een gewoon gesprek tussen de heren kan elk moment ontvlammen in een hevige discussie of zelfs een schietpartij. Het is bizar hoe je bij elk gesprek, elke blik iets meer naar het puntje van je stoel kruipt omdat je elk woord en elke ademhaling in je op wilt nemen. Je weet immers maar nooit of er iets gezegd zal worden dat olie op het vuur gooit. Heerlijke onvoorspelbaarheid.

De tijd van jazz rukt aan en daarom besluit Chalkie in zijn club, die nog semi van Nucky is, een jazz-zangeres aan te nemen. Niet de eerste de beste, maar de bloedmooie protege van Doctor Valentin Narcisse, die met de dokter naar Atlantic City is gekomen. In dit seizoen zitten dan ook veel liedjes en die maken het nog meer die roaring 20's. Dat Narcisse er niet is om wonderen te verrichten, maar zich juist met wat minder aantrekkelijke zaken bezighoudt, doet hem perfect passen in de wereld van Chalkie en Nucky. Maar desondanks is hun relatie niet heel goed te noemen en in dit vierde seizoen ziet de kijker deze relatie steeds verder ontwikkelen.

We volgen ook nog steeds de aan heroïne verslaafde moeder van Jimmy Darmody, die haar huis probeert te verkopen en daarbij interessante verkooptechnieken gebruikt die niet erg aanslaan. Er staat Gillian Darmody aan het einde van het seizoen een enorme verrassing te wachten, die menig kijker ook niet zal zien aankomen. Hoewel het seizoen al direct lekker begint en je het liefst alle afleveringen in een ruk achter elkaar wilt kijken, is er toch weer een heerlijk hoogtepunt aan het einde waardoor wat ons betreft dat laatste seizoen niet snel genoeg kan beginnen.

Wat wel jammer is, is dat dit seizoen - in tegenstelling tot het vorige - juist weer wat minder draait om Richard Harrow, de ex-legerman met het gezichtsmasker. Dat is even afkicken, want in seizoen 3 hebben we juist heel veel van zijn leven meegekregen en nu moet dat door de diversiteit aan andere verhaallijnen even flink worden teruggeschroefd. Er wordt geruzied over de voogdij over het zoontje dat Jimmy na zijn dood heeft achtergelaten en Harrow maakt een kleine werkgeverswissel, maar verder komt hij weinig voor en dat is jammer, want hij is een van de favoriete schurken met zijn lieve plakboekje.

Wat dit specifieke seizoen zo fantastisch maakt, is dat er ontzettend veel verhaallijnen door elkaar heenlopen en alles toch nog te volgen blijft. Sterker nog, alles komt ook een bepaalde manier bij elkaar. Ontzettend knap gedaan van de makers, want ondertussen blijft dat bekende Boardwalk Empire-verrassingsbeleid de boventoon voeren. Het is bewonderingswaardig hoe er zoveel personages in een serie zitten (waar in dit seizoen een groot aantal nieuwe personages aan wordt toegevoegd) en het toch kristalhelder is hoe de vork in de steel zit. Wat in dit seizoen beter is dan in elk ander seizoen, is de sfeer. Door die danseressen en die jazzy zangeres krijg je als kijker bijna het gevoel fysiek in de Onyx Club aanwezig te zijn met een fijne cocktail in de hand.

Ondertussen speelt er ook nog wat in de familie van Enoch en dat heeft in principe vooral met zijn broer Eli van doen. Margaret komt bijna niet voor, maar we denken zomaar eens dat dat in seizoen vijf best eens kan veranderen. Je merkt het al, Boardwalk Empire zit weer vol met verhaallijnen en dan is die van de agent/verkoper/gangster Nelson van Alden/George Mueller nog niet eens genoemd. Kortom, een zeer interessant seizoen dat elke aflevering vol fijn vermaak en verrassing zit.