Black Myth Wukong Review - Apenstreken

Slaan, slaan, duiken, duiken, slaan en kijken naar de hoek linksonderin. Heb je nog genoeg stamina of moet je even op adem komen? Het riedeltje klinkt iedere fan van soulslikes bekend in de oren, maar in Black Myth Wukong is het ook zeker vaste kost als je de game uit wil spelen. Toch is de game doorsnee soulslike en of dat een goede keuze is, ontdek je in onze Black Myth Wukong review.

Chinese ontwikkelaar Game Science is in de westerse wereld nog geen bekende naam, maar daar komt met Black Myth Wukong verandering in. Deze zeer realistisch ogende game schotelt een alternatief vervolg op het Chinese verhaal Journey to the West voor met apenkoning Sun Wukong.

In de game is het aan de zogeheten Destined One, die gebaseerd is op Sun Wukong, om een aantal verloren relieken te verzamelen. Dat doe je middels zes hoofdstukken, bijna allemaal gebaseerd op bepaalde delen uit het bekende Chinese boek uit de 16e eeuw.

Hoe dat verhaal verteld wordt, is af en toe wat vaag, wat doet denken aan de obscure manier waarop FromSoftware-games haar verhalen voorschotelt, maar middels prachtig ogende cutscenes geeft Game Science geregeld wat meer duidelijkheid. De game is dan ook geen traditionele soulslike, zoals we het genre via de FromSoftware-games kennen.

Het heeft meer weg van Stellar Blade, want de game werkt met een levelsysteem waarmee je steeds nieuwe vaardigheden vrijspeelt. Dit geeft meer opties in hoe Wukong vecht met zijn staf, de magische krachten die hij verkrijgt en bijvoorbeeld het vergaren van meer levenspunten en uithoudingsvermogen.

Je kunt daardoor gemakkelijker starten met de game zonder dat je verdwaalt in de verschillende mechanics, terwijl je gaandeweg de apenkoning steeds meer kneedt naar je eigen speelstijl. Net zoals in soulslikes dus, maar dan met een wat handigere manier van hoe je levelt en je Wukong opbouwt tot goddelijke vechtersbaas.

Qua spelopzet doet Black Myth Wukong niet veel bijzonders, maar is het de uitvoering die opvalt. Ieder hoofdstuk bestaat uit een aantal open gebieden, waarin je shrines vindt (die dienen als checkpoints en fast travel-punten).

Als je sterft keer je terug naar de laatste shrine waar je geweest bent en onderweg kun je hier altijd even rusten om Wukong weer helemaal op te laden. Vijanden in de open gebieden keren dan ook terug, waardoor je wel constant uitgedaagd wordt om te verbeteren in je vechtkunsten.

Daarbij is het handig om al die vijanden te verslaan, want daarmee verdien je XP om een level te stijgen. De skill points die je daarmee verdient, zijn zeer nuttig om Wukong sterker te maken. Al helemaal tijdens één van de vele baasgevechten die je onderweg tegenkomt in die open gebieden.

In totaal zijn er meer dan honderd om te verslaan, al kom je ze lang niet allemaal tegen als je alleen het hoofdverhaal doorspeelt. Doordat Wukong zich vooral richt op ontwijken, is ieder baasgevecht een soort dans met een complexe vijand die een barrage aan verschillende aanvallen op je los kan laten. Elke overwinning schenkt je dan ook een flinke dosis euforie.

Om die bazen te verslaan moet je wel goed gebruikmaken van de vechtstok van Sun Wukong. Daarmee kan de apenkoning lichte en zware aanvallen uitdelen, waarbij laatstgenoemde alleen mogelijk zijn op het moment dat hij een focuspunt heeft opgebouwd (wat je kunt upgraden tot drie vaste punten en één tijdelijk bonuspunt).

Gelukkig gaat het vechten wel wat dieper dan dat, want Wukongs vechtstok, de zogeheten Ruyi Jingu Bang, heeft drie verschillende stances die je vrij kunt spelen en upgraden. Er is de Smash Stance, die zich heel goed leent voor de aanval, maar ook de Pilar Stance, die juist defensief weer wat voordelen biedt. Ook kun je voor de Thrust Stance kiezen, die juist wat meer aanvallen van afstand mogelijk maakt.

De verschillende stances zorgen stuk voor stuk voor een andere benadering in het vechten, waardoor je ook aangespoord wordt om het over een andere boeg te gooien. Als je je kop breekt bij een specifieke baas loont het wellicht om al je skillpunten (die je gratis kunt resetten bij iedere shrine) te herverdelen richting een andere stijl.

Dat je gemakkelijk met een druk op de D-pad kunt wisselen naar een andere stance helpt ook. Wukong bouwt immers constant richting combinaties om zo meer focus op te bouwen voor extra harde klappen en snel wisselen kan nog wel eens van pas komen.

Het spel lijkt dan ook meer op een actie-RPG waarin je van baas naar baas gaat. Deze grote vechtarena’s zijn aan elkaar gelijmd met gebieden met her en der wat vijanden en crafting-materialen om medicijnen of nieuwe uitrusting mee te maken. Wie wat dieper graaft, ontdekt alleen al snel dat er meer te doen is dan dat.

Ieder hoofdstuk heeft een aantal verborgen gebieden en geheimen om te ontrafelen, waarbij je extra verhaallijnen ontdekt met nieuwe personages. Dit kun je extra voordeel opleveren bij bepaalde bazen doordat je specifieke voorwerpen weet te bemachtigen of doordat je wellicht een speciale gedaante verdiend hebt waarin je voor korte tijd kunt transformeren.

Naast een veelzijdige staf kan Wukong bijvoorbeeld veranderen in de wolf Guangzhi met een vlammende tweezijdige vechtstok. Dat levert een compleet nieuwe levensbalk en moveset op die soms net het verschil kan maken om een bloedstollend gevecht te winnen.

Het jagen op deze geheimen en/of het volledig uitbouwen van alle mogelijkheden die de apenkoning heeft, kan de speeltijd van pakweg 35 uur al snel doen oplopen naar een uurtje of 60. Al helemaal als je niet zo goed bent in het lezen van de patronen van vijanden, zoals ondergetekende, of als je tegen één van de vele onzichtbare muren botst.

En die geheimen ontrafel je uiteraard niet zonder reden. De extra bazen die je hierdoor tegenkomt, geven vrijwel altijd een handige voorwerpen waarmee je bijvoorbeeld je healing gourd kan upgraden of schenken je een nieuwe gedaante die je tijdelijk (voor één specifieke aanval vaak) kunt inzetten om vijanden het vuur aan de schenen te leggen.

Onderweg ontdek je tevens allerlei nieuwe outfits, verdeeld over vier stukken kledij, waarbij je middels setbonussen altijd zoekt naar de juiste tactische samenstelling die het beste past bij jouw speelstijl. Of naar een speelstijl die in ieder geval werkt tegen een moeilijke baas.

In de eerste tien twaalf uur valt vooral op hoe Black Myth Wukong schittert, mede door hoe het realisme extra mooi tot zijn recht komt wanneer ray-tracing aanstaat. De lichtval in de dichte bebossing van de jungle waar Sun Wukong zich doorheen vecht, oogt schitterend. Alleen wanneer je spartelt in laagstaand water om een baas uit te schakelen, weet de game je nog meer weg te blazen.

Ondertussen weet onze PC met een 13e generatie Intel-processor en een Nvidia RTX 3080 consistent boven de 60 fps uit te komen met ray-tracing aan. Daar helpt DLSS (Deep Learning Super Sampling) goed bij, terwijl de performance eventueel zonder ray-tracing nog een stapje beter kan worden.

Het genot van die mooiere weerspiegelingen zijn alleen lastig op te geven als je die eenmaal hebt meegemaakt. Toch komt de aap wel wat later uit de mouw, wanneer je voorbij dat tweede hoofdstuk van de game komt. Op technisch vlak wordt Black Myth Wukong dan wat minder stabiel.

Vooral valt op dat textures hier en daar niet goed inladen, terwijl frame drops vanuit het niets soms opduiken (en dat soms tijdens intense baasgevechten). Niets frustreert erger dan een gevecht verliezen doordat je middels een frame drop ineens je ontwijkingsmanoeuvre verkeerd timet.

Na tests op verschillende systemen blijkt dit probleem voor ons vooral in het derde hoofdstuk van de game te zitten, waarna de problemen in hoofdstuk 4 en 5 vervolgens minimaal waren. Heel af en toe wilde de framerate nog wel eens dippen, maar echt storen deed het eigenlijk niet meer.

Uiteindelijk is het jammer dat Black Myth Wukong op technisch vlak wat steekjes laat vallen. De game is verder schitterend om naar te kijken en de vele baasgevechten zijn vaak bombastische hoogtepunten die je hart sneller doen kloppen wegens de bloedstollende en diverse combat. Als actie-RPG komt de game dan ook goed uit de verf, al blijft het verhaal niet heel goed hangen.

Wel is het telkens weer genieten om de geheimen van elk hoofdstuk te ontdekken, mits je niet tegen onzichtbare muren oploopt. Die zijn er best veel, maar dat benadrukt ook wel sterk dat de game je vooral van baas naar baas wil leiden om je vechtvaardigheden te testen. En dat doet de game (veelal) in goede vorm!