BioShock 2 Review

In 2007 wist BioShock iedereen te verbazen met haar originaliteit. De game kreeg hier dan ook terecht een hoge beoordeling voor. Nu is het tweede deel er eindelijk, maar weet deze een net zo sterke ervaring te brengen?

Tien jaar later
Ruim tien jaar na de verhaallijn van het origineel keer je terug in de prachtige stad Rapture. Althans, dat was het ooit. In het eerste deel was het al een vervallen geheel, maar in BioShock 2 is dit nog verder doorgezet. De man die alles in handen had, Andrew Ryan, is er namelijk niet meer. Wel heeft iemand zijn plaats ingenomen, namelijk Sofia Lamb. Deze dame heeft echter redelijk extreme gedachten.

Zo tolereert ze niemand met andere ideeën en gelooft ze dat vlinders de kracht van resurrectie hebben. Daarnaast gelooft de voormalige psychiater in een collectief, terwijl Andrew Ryan juist in de kracht van het individu geloofde.

Jij komt, als prototype van de Big Daddies, nog uit de tijd van Andrew Ryan en staat dus voor alles waar mevrouw Lamb tegen is. In het jaar 1968 word je wakker, waarna je merkt dat je Little Sister weg is. Vastbesloten om haar weer te vinden ga je op zoek in de gigantische onderwater stad Rapture.

De stad spreekt
Zoals al eerder vermeld, is Rapture grotendeel in verval geraakt. De sfeer van een gevallen Utopia is dan ook aan alles in de omgeving te zien. Dit ziet er werkelijk geweldig uit en alle omgevingen verschillen gigantisch van elkaar. Zo kom je in een stukje Rapture wat ooit een soort attractie was over de geschiedenis van de stad, maar ook buiten de stad op de zeebodem terecht.

Er is dan ook op de kleinste details gelet en alles sluit mooi op elkaar aan. Hierbij mogen de geluiden natuurlijk niet ontbreken, en daar heeft BioShock 2 er genoeg van. Muziek uit de jaren '60, het geluid van lopend water, krakende vloeren en overige effecten zorgen ervoor dat de game zowel grafisch als qua geluid één geheel vormt.

Rapture is dan ook niet alleen een redelijk grote wereld, maar deze doet door alle details nog vele malen groter aan dan dat ze al is. Je hebt het gevoel dat je echt in een immense onderwater stad rondloopt, waar ooit mensen zorgeloos hebben geleefd.

Niet helemaal alleen
Deze stad was ooit natuurlijk druk bevolkt, maar nu zijn er nog maar weinig normale mensen over. De meeste bewoners zijn namelijk in 'Splicers' veranderd. Dit zijn mensen die verminkt zijn en alles doen om meer Adam te krijgen. Adam is het goedje dat je in staat stelt DNA te manipuleren om zo bovennatuurlijke krachten te verkrijgen. Ze zullen overal zitten en je te lijf gaan als ze je tegenkomen, want ze hebben letterlijk een bloedhekel aan Big Daddies.

De Splicers en andere vijanden in de game zien er allemaal weer erg goed uit, maar toch is hier een minpuntje van de game op te merken. Je komt namelijk redelijk vaak dezelfde Splicers tegen, al dan niet met een ander maskertje op. In het eerste deel waren de Splicers nog redelijk tam te noemen, maar nu zijn ze een stuk sterker en agressiever. Je moet dan ook goed op je levensmeter letten, want voor je het weet ben je zo goed als dood.

Naast de Splicers moet je ook oppassen voor je grote tegenpolen, de Big Sisters, die Sofia Lamb op je af stuurt. Zij zijn extreem snel, lenig, gruwelijk sterk en vinden het maar niks als je Little Sisters helpt.

Gelukkig sta je er niet helemaal alleen voor, want er zijn nog een handjevol mensen die wel aan jouw kant staat. Eén hiervan is de Little Sister die je zoekt. Zij laat zo nu en dan een handige upgrade voor je achter, waarmee je kansen tegen de talloze geschifte vijanden een beetje toenemen.

Upgrade je genen
Ook de Little Sisters die je onderweg tegenkomt, helpen je op hun eigen manier in je avontuur. Zij halen namelijk, net als bij het eerste deel, Adam uit dode mensen. Nu geven zij deze Adam aan jou, waarna jij hier weer upgrades mee kunt kopen.

Deze upgrades, de zogeheten Gene Plasmids en Gene Tonics, veranderen de structuur van je DNA zodanig dat je sneller of juist stiller kunt lopen. Ook krijg je de beschikking over diverse krachten, zodat je vuurballen kunt schieten, stroomstoten kunt uitdelen en gebruik kunt maken van telekinese. Het mooiste van de krachten is dat je ze nu samen met je wapens kunt gebruiken, iets wat in het eerste deel nog niet zo was. Hierdoor kun je dus tegelijk schieten en plasmids afvuren.

Naast de Gene Plasmids heb je ook je hack tool weer. Hiermee kun je diverse machines hacken om er zo goedkoper inkopen te kunnen doen of ze voor jou te laten werken. De minigames hierbij zijn ook aangepast, waardoor alles nu net wat makkelijker te hacken is.

De wapens uit het eerste deel zijn ook weer aanwezig, samen met wat nieuw schietwerk. De voornaamste hiervan is natuurlijk hét wapen van de Big Daddy; de gigantische drilboor. Hiermee kun je natuurlijk slaan, maar ook een vijand letterlijk doorboren. Dit laatste ziet er erg goed uit en richt ook nog eens flinke schade aan. De wapens die je in de game vindt, zijn ook nog allemaal te upgraden en de meeste hebben zelfs de beschikking over verschillende typen munitie.

Meer dan een shooter
Ondanks het feit dat er wapens en krachten bijgekomen zijn, is de besturing wel bijna gelijk gebleven als in het eerste deel. Er zijn wel kleine aanpassingen gemaakt, omdat er een redelijk grote keuze is in wapens, munitie en natuurlijk de krachten die je krijgt. Door deze grote keus kun je voor een deel zelf bepalen hoe je het spel speelt en daardoor blijft het interessant.

Iets anders dat de herspeelbaarheid vergroot, zijn de morele keuzes die je moet maken. Onderweg kom je er daar meerdere van tegen. Het grootste voorbeeld is natuurlijk die van de Little Sisters. Deze kun je bevrijden, zodat je wat Adam krijgt. Als je ze echter afmaakt, krijg je net een beetje meer. Aan jou de keus om te bepalen wat je met ze doet.

Ook kom je onderweg diverse radiodagboeken tegen, die je meer achtergrondinformatie over Rapture en de recente gebeurtenissen in de stad vertellen. Daarnaast zul je ook de gesprekken van de Splicers in de stad kunnen horen, waardoor hun geflipte kant van het verhaal deels verteld wordt.

Ondanks alle kleine aanpassingen weet BioShock 2 echter niet heel veel te vernieuwen aan de gameplay. Je bent nog steeds bezig met de Little Sisters en knalt de ene na de andere Splicer neer, terwijl je jezelf sterker maakt. In grote lijnen doet BioShock 2 dus hetzelfde kunstje als het eerste deel, maar dan met een andere verhaallijn en multiplayer modi.

De val van Rapture
In deze modi speel je namelijk tijdens de val van Rapture. Het verhaal van de burgeroorlog begint in de multiplayer lobby van BioShock 2. Dit is namelijk niets minder dan jouw kamer in Rapture, waar je op de hoogte gesteld wordt van een incident. Daarna kun je je personage aanpassen met maskertjes, mêlee wapens en erop uit gaan om de andere spelers een lesje te leren.

BioShock 2 biedt een aantal multiplayer modi, waaronder de Deathmatch, Team Deathmatch en een Capture the Sister modus. Deze worden natuurlijk allemaal in een BioShock stijl weergegeven. In de laatstgenoemde modus moet je als aanvaller een Little Sister zien te ontvoeren, terwijl het verdedigende team een heuse Big Daddy tot haar beschikking heeft.

Ook hier heeft BioShock 2 dus genoeg speelplezier te bieden, maar toch kennen de multiplayer modi van BioShock enkele nadelen. Het kan namelijk erg lang duren voordat je in een match terecht komt en tijdens het spelen is alles erg hectisch.

Diep in de zee
Als je de sfeer in het eerste deel al fantastisch vond, kun je je absoluut vinden in BioShock 2. De sfeer van een gevallen Utopia straalt namelijk van je scherm af en is overal in terug te zien. Ook leer je nu weer meer over de achtergrond van Rapture, en daarnaast geven de nieuwe wapens en krachten je nog wat meer mogelijkheden om het spel op verschillende manieren te spelen. Helaas kent de game wel een minpunt, want echte vernieuwing is er niet te vinden. Het baanbrekende aspect van het eerste deel, is in dit vervolg dan ook niet terug te vinden. Ondanks dat is BioShock 2 toch een game die voor iedereen aan te raden is.