Beyond Two Souls Review (PS4) - Niet voor de PS4

In 2013 kwam Beyond Two Souls uit, een game waaraan Ellen Page en Willem Dafoe meewerkten. De game werd goed ontvangen en kreeg van onze Jeroen zelfs een 9.5 in de recensie. Nu is de game opnieuw uit voor de PS4 voor 30 euro. Of dit een goede beslissing is geweest, lees je in deze Beyond Two Souls Review.

Beyond Two Souls doet denken aan Heavy Rain: het is een game waarin de narratieve vertelling centraal staat en niet zozeer de gameplay. Daar moet je een product dan ook hoofdzakelijk op beoordelen. Om meteen met de deur in huis te vallen: ondergetekende is het niet eens met de recensie die twee jaar geleden geschreven is door Jeroen. Een 9.5 is krankzinnig. Een 9.5 betekent hemel op aarde. Dat bood Beyond Two Souls toen niet, en nu ook niet.

Een slechte game is het niet, aangezien de game van Quantic Dream genoeg interessante elementen bevat. Neem alleen al het mysterieuze verhaal: in de game kruip je in de huid van Jodie, een meisje dat het uiterlijk heeft van Ellen Page. Page speelt duidelijk een rol, want in Jodie verschuilt een entiteit: Aiden. Als speler bestuur jij afwisselend deze beide personages.

Jodie beweegt zich voort in de realiteit. Met haar voer je gesprekken, onderneem je actie en ga je op ontdekking, in diverse chapters. In diezelfde chapters zul jij jezelf altijd meerdere keren verplaatsen in Aiden. Aiden is onlosmakelijk verbonden met Jodie en via hem kan je controle over situaties krijgen.

Wil je in een andere kamer even een camera uitschakelen? Gebruik Aiden en het lukt. Of wil jij wat bad guys omleggen? Dan zorg je er met Aiden voor dat je de controle over iemands lichaam overneemt, waarna je via dat lichaam kan doen en laten wat je wilt. Slechteriken uitschakelen bijvoorbeeld.

Het verhaal dat je beleeft is mysterieus omdat er van het begin af aan vraagtekens zijn. Jodie wordt al snel bij haar ouders weggehaald, om op te groeien in een instelling met een dokter die voor haar zorgt. Voor deze rol is Willem Dafoe verantwoordelijk. Als speler zie je Jodie opgroeien: van klein meisje tot jong volwassene. Je krijgt mee hoe rampzalig haar eerste stappen waren in het liefdescircuit en hoe succesvol ze is in haar carrière. Daar tussen in gebeurt van alles.

Alleen is er wel een probleem, iets waar Heavy Rain niet mee kampt: de kwaliteit van de verhaalstukken heeft nooit hetzelfde (hoge) niveau. Waar je in Heavy Rain continu op het puntje van je stoel zit om een seriemoordenaar te vangen, heeft Beyond Two Souls geregeld stukken waar je bijna van in slaapt valt of zelfs plotwendingen in het verhaal die totaal niet logisch zijn. Daardoor bouw je maar ten dele een band op met Jodie.

De nieuwe feature waarbij je het verhaal chronologisch kan spelen is aardig, maar valt niet aan te raden. Als je op de oude manier speelt valt al op dat het verhaal steken laat vallen. En dat valt helaas nog meer op als je de game chronologisch gaat spelen, wat nu dus voor het eerst mogelijk is.

Een ander probleem is de besturing. Hoewel het besef er is dat de gameplay van ondergeschikt niveau is, wordt het speelplezier wel deels weggehaald als meerdere scènes stroef verlopen. De besturing is nagenoeg gelijk aan Heavy Rain, maar dan deels stroever. De quick-time events zijn niet leuk en bederven het speelplezier. En soms doet de game gewoon totaal niet wat het zou moeten doen.

Sowieso rijst de vraag soms op of alles via die hersenloze besturing moet plaatsvinden. Wat is het nut van een maaltijd koken: eten uit de koelkast halen, op een krukje klimmen en een kastje opendoen? Voegt dit wat toe aan je connectie met Jodie? Nee. In Beyond Two Souls zijn dus keuzes gemaakt waar je soms echt je wenkbrauwen van fronst.

En dan is er ook nog de vraag: had deze PS3-game wel uitgebracht moeten worden voor de PS4? Want wat is precies die toegevoegde waarde? Weinig. De game heeft verbeterde graphics (1080p), maar op de vorige generatie ziet de game er nog prima uit. Want het is niet een game die je speelt vanwege het uiterlijk.

Interessant is de PS3 DLC Enhanced Expermiments die nu standaard toegevoegd is. Maar daar cross je ook snel doorheen. En voor een keuzeoverzicht (à la Telltale Games) aan het einde van een chapter hoef je het ook niet te doen. Dus als we heel eerlijk zijn, is het niet heel erg spannend dat de game nu opnieuw is uitgebracht op de PS4.

Tenzij je de PS3-versie natuurlijk niet gespeeld hebt omdat je geen PS3 in huis hebt, dan is het een ander verhaal. Wat Beyond Two Souls je voorschotelt, is een lang verhaal waar in je continu keuzes maakt en waardoor je de game dus nog wel een keer uit kunnen spelen. De diverse omgevingen zijn tof en je bent er ook wel zo'n 10 uur mee bezig.

Maar van harte aanbevelen doen we dat niet. Waarom niet? Omdat er simpelweg meer goede games op de markt zijn, met betere verhaallijnen. Als je van Heavy Rain houdt, zoals ondergetekende, betekent dat niet per se dat je Beyond Two Souls ook leuk vindt. Want hoewel de game best even prima is om tussendoor te spelen, zul je al snel beseffen dat veel gamers deze game misschien wel (onterecht) op een troon hebben gezet.