Awesomenauts Review - Stop! It's Hammer pants?!

Soms met je gewoon doen wat je wilt. En dat is precies wat ontwikkelaar Ronimo gedaan lijkt te hebben, dat met Awesomenauts zijn liefde voor jaren tachtig cartoons combineert met de Dota-serie. Levert het ook een awesome game op? Lees het in de Awesomenauts review!

Awesomenauts wekt met zijn cartooneske 2D-uiterlijk de indruk een typische hack ’n slash/shooter te zijn die we op de downloadbare platformen dikwijls tegenkomen. Het zou zo van de makers van Shank of Alien Hominid kunnen komen. Maar schijn bedriegt, want zodra je de game opstart en met een noodvaart op de vijanden afrent, blijkt dit een heel ander beestje te zijn. Deze sterke Nederlandse productie is een zeer tactische ervaring die teamwork boven woest geweld stelt.

Onbezonnen op de vijand afrennen resulteert steevast in een snelle dood en helpt je bovendien nauwelijks bij het uiteindelijke doel: de match winnen. Om even bij het begin te beginnen, Awesomenauts plaatst twee teams van elk drie menselijke spelers tegenover elkaar met de boodschap elkanders kamp te vernietigen. Om het de vijand moeilijk te maken is het mogelijk om hen te doden (waarna ze respawnen), maar noodzakelijk is het om enkele verdedigingstorens te vernietigen alvorens de vijandige basis te bereiken.

In je eentje red je dit niet; een verstandig team werkt samen en bovendien zijn de torens voorzien van een flink machinegeweer. Je bent al dood voordat je de barrière ook maar aanraakt. Een goede tactiek is het devies en gebruik van kleine computergestuurde bots in een vereiste.

Die bots worden automatisch aangemaakt en hebben een schild dat jou tegen de gewapende torens kan beschermen. Het is dus erg belangrijk die kleine gedrochtjes in leven te houden om de obstakels uit de weg te ruimen. Langzaamaan werk je je op die manier verder richting de basis van de tegenstander, om uiteindelijk ook deze met de grond gelijk te maken. De gameplay doet daarmee sterk denken aan de Warcraft III-mod Dota, dat tevens een tactische ervaring biedt waarbij het passeren van obstakels en het vernietigen van een basis tevens centraal staat.

Een groot verschil tussen beide games: Dota is 3D en Awesomenauts kent dus letterlijk minder diepgang. En toch zit de game boordevol diepte. Neem bijvoorbeeld de mappen. Die zijn stuk voor stuk erg complex, met meerdere routes en vele elementen die stuk voor stuk belangrijk zijn.

Zo mag je in elk level meerdere lagen verwachten en zijn er talloze routes om de vijand op te zoeken of juist te ontwijken. Verder kent elke map verschillende stijlen en andere elementen, variërend van monsters die goud opleveren tot trampolines die je helpen grote afstanden te overbruggen. Eer je elke map onder de knie hebt, ben je wel even bezig. Gelukkig maar, want dit is een spel dat je voor langere tijd wilt spelen.

Maar met enkel kennis van de levels kom je er niet. Je hebt namelijk tevens de keuze uit zes verschillende personages (waarvan je er een aantal moet ontgrendelen) die allen een compleet ander uiterlijk hebben, met bijbehorende mogelijkheden. Wat dacht je van een aap met een jetpack, of een kikker met een enorme afro en een ontgrendelbare ‘hammer pants’?

Elke figuur heeft zijn eigen voor- en nadelen en het is belangrijk om je goed in hen te verdiepen. Erg leuk zijn ook de achtergronden van de personages. Zo blijkt de genoemde kikker, Froggy G, een geflopt rapper en wil de robot Clunk slechts geld inzamelen om naar ‘anger management therapy’ te gaan. Helaas raakt hij zijn zuurverdiende geld continu kwijt aan schadevergoedingen.

Om wat extra te verdienen, besluiten al deze (anti)helden huurlingen te worden en onder de naam Awesomenauts laten zich ze inhuren. En geld wordt er zeker verdiend, want enkel daarmee kun je upgrades kopen. Aan het begin van een partij heeft elk personage zijn normale wapens en mogelijkheden, maar de in-game winkel geeft je de mogelijkheid je personage tijdens de match op te waarderen. Onder andere meer health, betere wapens en speciale aanvallen zijn aan te schaffen, afhankelijk van je personage, level en geld.

Dat geld verdien je op verschillende manieren tijdens het spelen. Het doden van tegenstanders levert bijvoorbeeld een flinke duit op, maar ook zijn er bepaalde computergestuurde beestjes die de nodige centen opleveren.

Het is dus belangrijk om je niet enkel bezig te houden met het bereiken van het vijandige kamp. Het is tevens essentieel veel geld te verzamelen om jezelf op te waarderen. Daarnaast speelt het levelen van je personage een belangrijke rol; voor elke actie krijg je ervaringspunten en gaandeweg speel je meer mogelijkheden vrij die je in de in-game winkel kunt aanschaffen. Raketten, onzichtbaarheid, mijnen, het kan allemaal, afhankelijk van het personage waar je mee speelt natuurlijk.

De vele mogelijkheden zorgen voor een tactische laag een fijne mix tussen aanvallen en verzamelen vereisen. Teamwork komt daarbij om de hoek kijken; krijgt het tegenhouden van de tegenstander de prioriteit, is een snelle aanval de juiste keuze of worden eerst de betere upgrades verzameld? Kies wijs, want voor je het weet staat de vijand voor de deur!

Door al die diepgang valt nauwelijks op dat de game wat schuw is op het gebied van content. Met slechts drie mappen en zes personages is de keuze immers beperkt. Het gevaar bestaat dan ook dat spelers na een tijd de verschillende levels uit hun hoofd kennen en weten welke tactieken het meest effectief zijn tegen bepaalde tegenstanders. Ontwikkelaar Ronimo heeft dit op indrukwekkende wijze weten te omzeilen door de vele mogelijkheden en tactische keuzes, maar vooral voor meer langdurige spelers kan het een reden zijn het spel naast zich neer te leggen. Het is dus te hopen dat Ronimo snel genoeg met de onvermijdelijke downloadbare content komt om de game interessant te houden.

En als Ronimo dan toch aan het updaten is; wat minieme tweakjes aan de balans zijn welkom. Op het moment zul je merken dat vergevorderde spelers lichtelijk bevoordeeld zijn tegenover spelers van een lager level, ongeacht hun vaardigheden. Natuurlijk is het logisch dat spelers beloond worden met meer en betere mogelijkheden ten opzichte van beginners, maar er moet altijd een mogelijkheid zijn dit te compenseren met goedgeplaatste tactieken. Op het moment is dit slechts ten dele gerealiseerd, waardoor nieuwere spelers af en toe onterecht benadeeld worden.

Dit betekent overigens niet dat je als nieuwkomer kansloos bent. Met een ijzersterk team kun je je alsnog van de overwinning verzekeren, dus trommel wat vrienden op en ga aan de slag. Mocht je moeite hebben die vrienden te overtuigen, schroom dan niet ze een trailer van het spel te laten zien. Niemand is namelijk opgewassen tegen de geslaagde jaren tachtig-stijl waarin Awesomenauts gestoken is.

De typische themesong met elektronische synthesizer doet je meteen denken aan klassieke series uit de jaren tachtig, de voice-overs zijn heerlijk over de top en de bijbehorende cartooneske animaties maken het helemaal af. Sterker nog, met de compleet geschifte personages zou Awesomenauts zomaar een animatieserie uit de jaren tachtig kunnen zijn!

Awesomenauts maakt zijn titel absoluut waar; de game is awesome. Ronimo heeft een geslaagde ode aan Dota en soortgelijke spellen weten te ontwikkelen en is erin geslaagd de zeer tactische gameplay in een 2D-jasje te steken. Een lekker jaren tachtig-jasje, welteverstaan!

Dat het spel wat balansprobleempjes heeft en relatief weinig mappen en personages kent doet niets af aan het feit dat we hier te maken hebben met een van de beste downloadbare titels van dit jaar, waar spelers een lange tijd van gaan genieten. Om de themesong te citeren: ‘awesome, awesome, Awesomenauts!’