Attack of the Friday Monsters! A Tokyo Tale Review

Review
zondag, 18 augustus 2013 om 18:00
xgn google image
Wanneer je als kind op vrijdagmiddag eindelijk uit school komt, is dat toch wel het mooiste moment van de week. Je hebt een weekend aan vrije tijd waarvan je eigenlijk niet weet wat je er mee moet doen. Het bedenken van een plan is vaak echter net zo spannend als het plan zelf uitvoeren. Attack of the Friday Monsters brengt je terug naar deze jeugd. Alleen dan een Japanse versie.
Elke generatie heeft zijn eigen rages die voorbijkomen. Waar wij in de jaren '90 oneindig konden genieten van Pokémon, of een potje Yu-Gi-Oh spelen, was dat in het Japan van de jaren '70 wel even anders. In het Japan van die tijd waren monsters en superhelden namelijk razend populair. Dat mag de pret niet bederven want de kinderen in Attack of the Friday Monsters hebben net zo veel lol als dat wij vroeger hadden. Kom maar op met die nostalgie!
De nieuweling
Je kruipt in de huid van Sohta, een jongetje van 10 die net in Fuji No Hana is komen wonen. Ondanks dat het een buitenwijk van Tokio is, moet je niet gelijk aan wolkenkrabbers en neonlichten denken. Het verhaal speelt zich af in 1971 en Fuji No Hana is een mooi, traditioneel Japans dorp. De huizen zijn precies zoals je het verwacht, er stroomt een riviertje langs het dorp en brede straten worden afgewisseld met kleine steegjes en dunne paadjes. Sohta's vader is net een nieuwe stomerij begonnen en probeert hiermee succesvol te worden, maar volgens Sohta's moeder kan hij weinig goed doen.
Met de vrijheid om te gaan en staan waar je wilt, kun je gelijk het hele dorp ontdekken. Tijdens het rondlopen liggen er overal glimmende steentjes. Deze 'Glims' spelen een kleine bijrol dus ze oprapen is altijd een goed idee. Wanneer het dan toch tijd wordt om opdrachten uit te voeren, leer je al gauw wat kinderen van je school beter kennen. Door met mensen te praten beginnen er allerlei episodes, oftewel opdrachten in het spel, door elkaar heen. Best onhandig aangezien er in totaal 26 episodes zijn.
Waar de ene episode net zo snel klaar is als dat je ermee was begonnen, duurt de andere episode weer veel langer. Het is een complete chaos. Je begint niet gewoon met episode 1, 2 en 3, maar bijvoorbeeld met 2, 14 en 9. Je komt er al snel achter dat alles zich afspeelt op een vrijdagmiddag. De dag dat monsters tevoorschijn komen. Zorg er wel voor dat je voor die tijd alle episodes af maakt, want na het einde van het spel kun je dit niet meer doen. Vrij rondlopen is dan nog wel mogelijk.
Steen, papier, SCHAAR!
Attack of the Friday Monsters is zeker geen spel voor mensen die van actie houden. Je doet niks meer dan rondlopen, met mensen praten en een aparte variatie van steen, papier, schaar spelen. Eerder hadden we het al even over de Glims en die heb je nodig voor deze minigame. Bij het genoeg verzamelen van dezelfde soorten Glims, krijg je namelijk een Monster Card. Wanneer je er vijf hebt verzameld, kun je een gevecht aangaan met je vriendjes.
Één tegen één leg je allebei vijf kaarten op de kop neer. Op elke kaart staat naast een eng monster ook het symbool van een steen, papier of schaar. Nadat de kaarten zijn neergelegd mag er nog even gewisseld worden hier en daar om ze vervolgens om te draaien. Dan werkt het net als steen, papier, schaar en bij een gelijkspel draait het om de kracht van een monster. Die ook op de kaart staat.
De fantasie van een kind komt na dit gevecht nog wel het mooist naar voren. De winnaar is namelijk de meester van de ander en kan hem, wanneer hij wil, op de grond laten vallen met een Japanse spreuk. Word je echter door een van je slaven uitgedaagd, dan moet je deze uitdaging wel aangaan. Doe je dit niet? Dan wordt de ander automatisch jouw meester en lig je waarschijnlijk binnenkort weer op de grond.
Wat is echt en wat niet?
De gameplay is dan wel vrij mild, en de minigame is op zijn tijd leuk, maar daar gaat het helemaal niet om. Het draait om het verhaal en de simpele gedachte van een kind. Als 'volwassen' persoon kunnen wij alles wat er gaat gebeuren al ruim van tevoren voorspellen. Dit bederft de pret echter helemaal niet. Het brengt leuke herinneringen op en het is grappig om te zien hoe een kind van die leeftijd nog niet helemaal weet wat echt is en wat niet.
Sohta wordt ook al gauw verliefd op een van de meisjes uit zijn klas. Maar wat is verliefdheid? Een kind van 10 in 1971 had in ieder geval geen idee. Het gekke gevoel in je buik, het blozen. De kinderen weten niet wat er ze mee aan moeten en de liefde blijft dan ook onbeantwoord.
Na een uur of drie rond te hebben gerend, minigames te hebben gespeeld en met mensen te hebben gepraat kom je ongeveer aan bij het einde. We verklappen hier natuurlijk niets over, maar voor een game waarin je alles denkt te kunnen voorspellen pakt het toch nog leuk uit! Dat de game drie uur duurt maakt ook niet uit, want voor slechts 7,99 euro kun hem al kopen in de eShop.
Mooi nostalgisch werkje
Attack of the Friday Monsters! A Tokyo Tale speelt heerlijk weg terwijl je in de fantasie van een kind zit. Het brengt leuke herinneringen op uit onze eigen tijd als kind. De game is in een mooie stijl gemaakt. Een stijl die je ook verwacht bij deze Japanse setting, met daarnaast achtergrondmuziek die er goed op aansluit. Het enige nadeel zijn dan de episodes, en die maken toch een groot deel uit van de game. De episodes lopen op een rare manier door elkaar heen. Met als meest irriterende factor dat je episodes die je voor het einde niet hebt afgemaakt, ook niet maar af kan maken. Het is een korte, maar krachtige ervaring.
Cijfer: 8