Atlantis: The Legend Begins (seizoen 1) Review

Review
woensdag, 23 april 2014 om 16:00
xgn google image
Het eeuwenoude Griekenland vol met goden en geloof blijft nog altijd inspireren. Atlanis The Legend Begins zet de stad Atlantis centraal en grijpt in elke aflevering terug naar de Griekse mythologie, zij het wel op geheel eigen manier.
Atlanis is een serie van de BBC, waarvan seizoen één dertien afleveringen telt. Een tweede seizoen is inmiddels in de maak. We maken kennis met Jason (Jack Donnely), een halfgod. Al weet hij dat zelf niet, want hij denkt gewoon een doodnormale jongen te zijn. Hoewel hij zich nooit echt begrepen heeft gevoeld.

De stad Atlantis

De serie start in de moderne tijd waar Jason in een onderzeeër opeens in de stad Atlantis aankomt. De overgang van de moderne tijd naar het eeuwenoude Griekenland is raar en zeer ongeloofwaardig. Eén troost: vanaf dat moment blijft de serie in het oude Griekenland en keren we niet meer terug naar de moderne wereld.
In Atlantis krijgt Jason al snel twee boezemvrienden: de dikke Hercules (Mark Addy) en Pythagoras (Robert Emms). Laatstgenoemde wordt neergezet als een stereotype jongen: nerd, onhandig met wapens en weinig interesse in vrouwen. De drie heren hebben wel wat weg van Kwik, Kwek en Kwak. In alle afleveringen beleven ze avonturen, en nooit moet je iets te serieus nemen.

Britse humor is leuk

Het is een Britse serie en dat betekent Britse humor. Dat is dan ook één van de sterktste punten van deze serie: de grapjes. Als Jason halfnaakt door het beeld rent omdat hij last heeft van een vloek, kun je niet anders dan grinniken.
De serie speelt in op het familiegevoel, zo'n serie die je vroeger tijdens het avondeten opzette, zoals McGuyver. Dan keek je met het hele gezin een aflevering, vol vermaak entertainment. Actie gecombineerd met humor en vooral heel laagdrempelig. Dat is precies wat Atlanis: The Legend Begins biedt.

Griekse mythologie met een knipoog

Liefhebbers van de Griekse mythologie komen niet echt aan hun trekken. Aan de ene kant is er herkenbaarheid, zoals Jason die moet vechten met een minotauros en allerlei andere bekenden die voorbij komen, waarvoor een belangrijke rol is weggelegd voor Medusa.
Het punt is alleen dat de hele Griekse mythologie een ondergeschikte rol heeft. De serie heeft puur inspiratie gehaald uit die mythologie om vermaak op een simpel presenteerblad aan te bieden.
Kortom, er gebeuren dingen je maar beter met een korreltje zout kunt nemen. Dat neemt niet weg dat Atlantis fijn weg kijkt. Leuk is bijvoorbeeld de verhaallijn van Hercules die al snel tot over zijn oren verliefd is op Medusa, die hem eerst niet ziet staan. Er gebeurt van alles tussen de twee en Medusa (Jemima Rooper) heeft een grote leuke rol in de serie.

Erg oppervlakkig allemaal

Voor de rest is er geen diepgaand verhaal. De rode draad is dat Jason op zoek is naar antwoorden en in de wereld van Atlantis verliefd wordt op de prinses, die hij natuurlijk nooit kan krijgen. Ondertussen zinspeelt iemand anders op de positie van de troon. En dus is het een machtspelletje, vaak een gevecht op leven en dood.
Het grootste minpunt is toch wel de oppervlakkigheid van die verhaallijnen en de personages. Het voert te ver om te stellen dat de acteurs slecht acteren, dat is niet zo. Maar om nu te zeggen: puik acteerwerk. Nee, verre van.
Maar valt dit de acteurs te verwijten? Eigenlijk niet. Want het feit is dat hun verhaallijnen niet veel te bieden hebben. Vaak gebeurt er iets en vraag je als kijker je af hoe iets zit, maar antwoorden worden nooit gegeven.

Stereotype

Pythagoras is een stereotype jongen die weg is van driehoeken, maar zelden zien we hem wiskundig bezig zijn of nadenken. Jason is op zoek naar zichzelf, maar praat zelden over zijn vader, moeder, herkomst enzovoort. En Hercules praat alleen maar over drank, voedsel en Medusa. Kortom, het blijft allemaal maar aan de oppervlakte zweven.
De reden dat je kijkt is voor de luchtigheid; naar de grapjes en de actievolle momenten. Want actie is er genoeg. Regelmatig wordt er met zwaarden geknokt, zien we een pijl en boog in beeld en moet er gevochten worden tegen een stier. Genoeg smaakvolle scènes dus.

Atlantis is budgetbakvoer

Maar of dit nu een serie is waar je iets meer dan dertig euro voor neerlegt. Nee, er bestaan betere series. In het 'vecht'-genre kun je beter kiezen voor Spartacus. Geen Griekse mythologie, maar wel een serie van hoger niveau. Verder bevat Atlantis seizoen één geen extra's en loopt de audio niet altijd synchroon. Voor serieverzamelaars is de serie daardoor iets voor de budgetbak. Mensen die maar weinig tijd hebben en af en toe iets willen kijken: sla deze serie dan maar over.
Cijfer: 6.5