Assassin's Creed Rogue Remastered Review - Opnieuw op jacht

Assassin's tegen Tempeliers. Het is een oeroude strijd binnen de gamereeks van uitgever Ubisoft. Maar wie is er nou eigenlijk de echte 'bad guy'? De Assassin's Creed Rogue Remastered review neemt je mee naar de achttiende eeuw, waar de strijd tussen goed en kwaad nog volop woedt.

Piraatje spelen, het is op het moment een rage. Niet alleen Sea of Thieves laat je alle hoekjes van de zeven zeeën zien, maar ook Ubisoft doet een duit in het zakje met Assassin’s Creed Rogue Remastered. Shay Patrick Cormac keert met zijn schip de Morrigan terug om wederom de Noord-Atlantische wateren te temmen. Maar ook op land is Cormac een getrainde moordenaar. Maar voor welke partij knap je deze keer het vuile werk op?

Want in Assassin’s Creed Rogue staat niet een assassin centraal, maar krijgt ditmaal een Tempelier de glansrijke hoofdrol. Als Cormac sta je aan de voet van het oprichten van het sluipmoordenaarsgilde in koloniaal gebied, maar begin je gaandeweg toch te twijfelen aan de wijze waarop de sluipmoordenaars hun idealen nastreven. Hoeveel mensenlevens zet jij op het spel om je zin te krijgen?

Het is voor Cormac in ieder geval reden genoeg om over te stappen naar de andere partij. Deze persoonlijke strijd fungeert als rode draad in dit avontuur, waarbij je logischerwijs weer overal rond mag sluipen en vijanden van het leven berooft. Zoals dat een echte sluipmoordenaar, of in dit geval Tempelier, beaamt.

Het geeft een leuke twist aan een verder herkenbare Assassin’s Creed game. Rogue kwam origineel uit in 2014 en dat merk je vooral aan de gameplay. Met Assassin’s Creed Origins vers in het geheugen is het soms wat lastig om terug te gaan naar de oudere gameplay die de serie rijk is. Zo werkt het klimmen en klauteren net iets minder gelikt dan in het nieuwste deel. Animaties ogen lomp en het komt meer dan eens voor dat je mis springt, terwijl je wel degelijk de goede richting op kijkt.

Of van die momenten waarop Cormac het water induikt, terwijl je toch echt op de steiger ernaast wilde landen. Of het feit dat je tijdens het betreden van je schip altijd wel tegen een bemanningslid aanspringt. Het zijn van die ongemakken die bij elkaar opgeteld er toch voor zorgen dat Rogue Remastered een tikje gedateerd aanvoelt.

Maar ook tijdens het vechten mis je de diepgang van Origins. Zo is de block-knop terug van weggeweest en het vechtsysteem wordt daardoor meer button mashen dan een echt tactisch potje knokken. Het werkt allemaal wel gewoon prima, maar het voelt toch nét iets minder gelikt dat wat Ubisoft in recenter werk heeft klaargespeeld. Maar daarvoor moet je Assassin’s Creed Rogue Remastered ook niet in huis willen halen.

De uitgever vindt het wiel met deze remaster niet opnieuw uit, maar geeft het eerder een likje nieuwe verf. Oorspronkelijk is de game enkel op de vorige generatie consoles uitgekomen en die release werd flink overschaduwd door Assassin’s Creed Unity. Denk bijvoorbeeld aan de toffe combat op het water met jouw schip. In Assassin's Creed IV: Black Flag werkte dit erg goed en ook in Rogue is dat het geval. Mensen die dit toen hebben laten schieten, kunnen nu alsnog van het ongeveer tien uur durende avontuur genieten.

En dat kun je prima met Rogue Remastered. De game ondersteunt full-HD en 4K-resoluties, waardoor de actie werkelijk van het scherm spettert. Hoewel de grafische pracht en praal wat achterloopt op recentere Ubisoft games, oogt Assassin’s Creed Rogue Remastered prima. Het meest kunt je nog genieten van de vele vaartochten die je maakt. De wilde zee oogt prachtig en de gevechten op het water zijn een van de sterkste punten van de game.

Op het land weet de game iets minder te imponeren, maar dat mag de pret zeker niet drukken. Assassin’s Creed Rogue Remastered is een ondergeschoven kindje dat eindelijk de aandacht krijgt die het verdient. Het verhaal brengt een originele twist naar de serie en is voor iedere fan een aanrader om te doorlopen. Al is het maar om even te voelen hoe het is om voor de Tempeliers te werken.

Grafisch gezien doet de remaster verder wat het hoort te doen. De hogere resoluties die ondersteund worden, zorgen ervoor dat de game ook vier jaar na dato er nog prima uitziet. Gameplaytechnisch gezien merk je helaas wel dat Rogue wat verouderd is, zeker na de klapper die Assassin’s Creed Origins heet. Zie Assassin’s Creed Rogue Remastered daarom als een lekker tussendoortje, om het wachten op een gloednieuw deel binnen de serie iets te verzachten.