Armored Core VI: Fires of Rubicon Review - To Souls or not to Souls

Wie FromSoftware hoort, denkt waarschijnlijk meteen aan de hondsmoeilijke Dark Souls, Sekiro en Elden Ring games. FromSoftware heeft daar een enorme reputatie mee opgebouwd, maar timmert al veel langer aan de weg. Eén van de oudere franchises die nu afgestoft is, is Armored Core. Na een hiatus van meer dan 10 jaar keert deze mech-serie terug met de zesde main-entry in de serie. Kan FromSoftware het Souls imago afschudden voor deze game?

Dit zesde deel van de serie speelt zich af op Rubicon 3, een bijzondere planeet. Dit is de enige planeet waar de bijzondere stof Coral gevonden is. Deze stof lijkt de sleutel tot de verdere technologische ontwikkeling van de mensheid, tot een enorme ontploffing de hele planeet in vlammen doet opgaan. Bij de start van de game is het vijftig jaar later en diverse corporaties stevenen opnieuw af op Rubicon 3. Er zijn namelijk weer signalen gevonden dat niet alle Coral vernietigd is. Iedereen wil natuurlijk de macht over de overgebleven Coral voorraden, met een bloedige confrontatie tot gevolg.

Als speler kruip je in de huid van ‘C4-621’, een augmented persoon die zich samen met zijn virtuele baas Walter als huurling de kans ziet snel geld te verdienen. Als huurling neem je opdrachten aan van wie er maar kan betalen. Zo kan je het ene moment in dienst van een aanvaller een verstevigde basis binnendringen, het volgende moment help je de verdreven partij terug te slaan. Dat alles doe je vanuit je AC, de Armored Core uit de titel. Deze ACs zijn modulaire torenhoge robots met enorme vuurkracht. Deze robots zijn uitbreidbaar met verschillende wapens, maar ook het lichaam van de robot kan geheel naar eigen inzicht aangepast worden.

Hoewel FormSoftware vantevoren bij hoog en bij laag beweerde dat Armored Core VI zeker geen Soulsgame zou worden, is een vergelijking daarmee onvermijdelijk. Zou From zich in kunnen houden en van Armored Core een volwaardig nieuw deel kunnen maken in de serie?

De opening is wat dat betreft typerend. Gedurende de eerste missie, die als tutorial werkt, wordt stapsgewijs uitgelegd hoe je multidimensionaal met je Armored Core beweegt en hoe je je wapens gebruikt. Ook heel traditiegetrouw eindigt deze tutorial met een bossfight: een helikopter met een enorme healthbar en bovendien nog een regenererend schild ook. Geen nood, eenmaal je het gevecht verloren hebt, begint de game pas écht.

Tenminste, dat is wat je van een Souls game gewend bent. Dit is Armored Core en die boss MOET je verslaan! Slik. Dit is waar de gameplay van Armored Core 6 mijlenver staat van de illustere Souls games. Ja, de bosses zijn nog steeds hondsmoeilijk, maar waar je bij bijvoorbeeld Elden Ring alle vrijheid hebt om bosses gewoon een tijdlang te negeren, of door het verzamelen van Souls jezelf kan levelen om zo het gevecht makkelijker te maken, is dat bij Armored Core niet het geval. De game bepaalt in hoge mate welke vrijheden je hebt en welke onderdelen je tot je beschikking hebt om je AC op te bouwen. Daar heb je het mee te doen. Wie het daarmee niet redt tegen de boss heeft pech, die zit vast tot het wél lukt.

Vreemd genoeg vindt dit gatekeeping vooral plaats in het eerste deel van Armored Core 6. Wie eenmaal wat verder gevorderd is, krijgt steeds meer vrijheid om de AC vorm te geven. Niet alleen worden de wapens steeds krachtiger, ook de lichaamsonderdelen worden diverser.

Hiermee wordt het steeds beter mogelijk om je AC helemaal aan te passen aan je eigen speelstijl of aan dat wat de missie van je vraagt. Wie dat wil, kan een enorm bewegelijke AC ontwerpen, met als trade-off dat je het zwaardere arsenaal moet overslaan. Wie liever alle mogelijke zware wapens tot zijn beschikking houdt, kan een minder beweeglijke, maar nog steeds capabele tank bouwen. Er is voor elk wat wils, al lijken de tank-opties zeker later in de game een duidelijk voordeel te hebben.

Die stevige bewapening is niet voor niets. De game gooit met veel plezier de ene na de andere boss voor je mechanische voeten. Het verschil tussen de bosses en de ‘gewone’ tegenstanders is groot, misschien zelfs wel té groot. Om een kans te maken tegen de bosses zal je flink moeten experimenteren in je builds, zodat je het meeste kan halen uit je AC en de beschikbare componenten. Heb je eenmaal een goede build gevonden waarmee je tegen de boss een kans maakt, dan zijn de reguliere vijanden niets meer dan kanonnenvoer.

Dat is eigenlijk wel jammer, want daardoor voelt de game al snel als een bossrush, waarbij alleen de gevechten met de eindbazen er écht toe doen en de rest als opvulling dienst doet. Zelfs die bosses lijken in de tweede helft van de game te weinig punch te hebben, waardoor de game enorm in moeilijkheidsgraad inboet. De balans is hierin eigenlijk omgekeerd: eerdere bosses zijn hondsmoeilijk, latere bosses zelfs te makkelijk.

Waar we wel blij van worden is de vrijheid om te experimenteren met je build. Zowel voorafgaand aan een missie, als tijdens een checkpoint (bijvoorbeeld bij een herstart omdat je door een boss verslagen werd) krijg je de optie je build aan te passen. Tussen de missies door kan je daarbij ook onderdelen kopen of verkopen, waarbij je zo vaak kan wisselen als je wil: de prijzen van de onderdelen blijven gelijk. Je hoeft dus eigenlijk nooit te grinden voor geld voor nieuwe onderdelen, je kan altijd niet gebruikte onderdelen tijdelijk van de hand doen.

Armored Cores zijn gigantisch groot. Dat valt tijdens het spelen eigenlijk niet op, tenzij je op je omgeving let. Regelmatig doorkruis je verlaten steden, waarbij je je kan verschuilen op flatgebouwen, met gemak door olieraffinaderijen struint of snelwegen als gangpaden gebruikt. De arena’s waar je je confrontaties uitvecht beslaan dan ook regelmatig de hele stad en liften zijn voorzien van trappen en verdiepingen, die hooguit tot je middel komen.

De schaal wordt nog eens vergroot als je het vervolgens op mag nemen tegen epische vijanden als een wandelende zandcrawler, een soort mechanische variant van de zandworm uit Dune. Bij deze crawler valt jouw AC weer helemaal in het niet en moet je dus heel andere tactieken gebruiken om deze creatie te kunnen verslaan, die veel meer weg hebben van Shadow of the Colossus. Veel missies komen neer op ‘ga heen en vernietig’, maar dit soort missies zorgt voor de nodige variatie.

Hoewel Armored Core VI elementen van eerdere FromSoftware games bevat, is dit zeker geen Souls game. Vooral in het eerste deel van de game kan de moeilijkheidsgraad spelers tot op het oneerlijke dwars zitten, maar daarna opent de game naar een grotere vrijheidsgraad. Armored Core vermijdt grinden waar het kan, maar variëren en experimenteren op zoek naar de ideale AC build is een must. De gameplay speelt heel prettig, hoewel het wel even wennen is aan wat eigenaardigheden. Met een speeltijd van zo’n 20-25 uur en de optie voor Newgame+ en zelfs Newgame ++ biedt de game een uitstekende spelervaring.