Age of Wonders Planetfall Review - Eindelijk de ruimte in!

Als we denken aan leven op vreemde planeten, dan denken we al snel aan buitenaardse wezens. Maar hoe veranderen mensen buiten de aarde? Op die vraag geeft de nieuwste Age of Wonders antwoordt, want we gaan eindelijk de ruimte in. Of dat een goede keuze is geweest lees je in onze Age of Wonders Planetfall review.

Age of Wonders is een gameserie van de Nederlandse ontwikkelaar Triumph Studios, waarvan de eerste game alweer twintig jaar geleden is uitgekomen. Ondanks een aantal frisse ideeën die de franchise heeft geïntroduceerd heeft het alleen nooit de populariteit weten te vergaren als andere strategische series, zoals Civilization. Maar met Planetfall kan daar misschien wel eens verandering inkomen.

De vijfde game in de serie neemt een aantal flinke stappen en met name op het gebied van de setting. In plaats van een middeleeuwse, fantasy setting is Planetfall overgestapt op een sci-fi setting, met alle veranderingen van dien. De mensheid is ondertussen van de aarde vertrokken en dankzij Faster Than Light-technologie en cryogene slaap hebben ze andere sterrenstelsels ontdekt.

In de openingsmissie van Age of Wonders Planetfall zet je als commandant van een klein reddingsteam voet op één van de verre planeten in het heelal, om erachter te komen waarom de kolonisten niet meer reageren op communicatie. Al snel blijkt een vreemd fenomeen ervoor te zorgen dat wonen op de planeet niet meer mogelijk is en wordt het tijd om terug te keren naar de beschaafde wereld. Eén probleem: door de verstoring is Faster Than Light-vervoer - Hyperspace voor de Star Wars-fans onder ons - niet meer mogelijk en zal de reis meer dan 200 jaren duren in cryogene slaap.

Wanneer je weer wakker wordt is alles veranderd in de wereld van Planetfall. De eens zo verenigde samenleving van de mensheid is niet meer en de verschillende bevolkingen op de planeten hebben hun eigen cultuur en eigenschappen opgebouwd, verdeeld over zes verschillende facties. In Age of Wonders Planetfall wordt de strijd op vreemde planeten dan ook niet uitgevochten onder buitenaardse wezens, maar onder variaties op van de mensheid.

In de lange campagne van de game wordt het verhaal verteld vanuit verschillende perspectieven. Zo begin je met de Vanguard, de factie die het dichtste staat bij de mensheid die je kent, maar al snel leer je de andere facties en hun unieke trekken kennen. Neem bijvoorbeeld de Amazones, een factie die bestaat uit dinosaurus-berijdende vrouwen, of de Cyborg-achtige Assembly. Alleen de Kir’Ko, een ras van insectachtige aliens die weer zijn vrijgekomen na de val van de mensheid, is een vreemde eend in de bijt.

De basis van Age of Wonders Planetfall - of je nu één van de verhalen in de campagne, een scenario of een potje multiplayer speelt - heeft op het eerste gezicht veel overeenkomsten met de Civilization-titels. Je begint met een kleine stad en een handjevol soldaten, inclusief een commandant, en vanuit daar moet je een beschaving op zien te bouwen op de willekeurig gegenereerde planeten.

Zo zul je aan het begin voornamelijk bezig zijn met het uitschakelen van de lokale bevolking en het bouwen van de noodzakelijke gebouwen om de vier verschillende ‘grondstoffen’ - productie, voedsel, onderzoek en energie - te genereren. Daarna zal je jouw leger willen vergroten, speciale gebouwen uit de grond stampen, de grootte van jouw territorium uitbreiden en technologieën onderzoeken om de andere facties op de planeet uit te schakelen. We hebben het allemaal al vaker gezien.

Op het eerste gezicht lijkt Planetfall dus niet heel veel nieuws toe te voegen aan het genre op een paar andere ideeën na. Bovendien heeft het in vergelijking met Civilization een stuk minder gebouwen en manschappen als je de opties van jouw stad bekijkt. Als we wat beter kijken komt er daarentegen toch een stuk meer diepte aan te pas.

Ten eerste bijvoorbeeld de legio aan technologieën die je kan onderzoeken, waarbij je steeds meer gebouwen en manschappen vrijspeelt om te bouwen en te broeden. Daar houdt het niet bij op, want verder in de takken krijg je zelfs extra mogelijkheden om te winnen en, misschien nog wel het interessantste, enorm veel opties om manschappen aan te passen. Denk bijvoorbeeld aan lasergeweren voor soldaten of een eigenschap waarmee ze ineens zichzelf kunnen healen.

Een ander interessante toevoeging aan Age of Wonders Planetfall is de commandant. Deze kun je niet alleen qua uiterlijk helemaal naar smaak aanpassen, maar groeit ook met jouw rijk mee. Commandanten vergaren ervaringspunten in gevechten en spelen daarmee vaardigheden vrij die van enorme waarde kunnen zijn en kunnen daarnaast ook als andere manschappen aangepast worden met andere wapens en gadgets.

Age of Wonders Planetfall legt een grote focus op het aanpassen en sterker maken van manschappen en dat is geen verrassing als je kijkt naar het gevechtssysteem van de franchise. In plaats van veldslagen die automatisch worden uitgevochten in de meeste andere strategische games gooit Age of Wonder het over een heel andere boeg: turn-based gevechten.

Elke soldaat die in een gevecht wordt gegooid, inclusief de commandant, kan je persoonlijk aansturen. Je kiest waar ze heen lopen, welke vijand ze aanvallen, of ze een hinderlaag aanleggen of juist een speciale vaardigheid gebruiken. In een gevecht verandert de game ineens van Civilization in XCOM en moet je niet de pet van een president opzetten, maar die van een generaal.

Het is mogelijk om gevechten automatisch te laten verlopen, maar alle keuzes die je hebt gemaakt over welke gebouwen je hebt gebouwd, welke manschappen je hebt gemaakt en welke onderzoeken je hebt gedaan komt allemaal naar voren in gevechten. Bovendien komen de verschillen tussen de facties ook het beste naar voren in veldslagen, zoals de dwergachtige Dvar die het liefst bommen en granaten gebruiken of de Syndicate die het liefst ongezien te werk gaat. Het enige dat jammer is, is dat de balans tussen de facties soms een beetje zoek is, maar dat is al iets verbeterd door middel van een patch.

De overstap van fantasy naar science-fiction is qua visuele pracht ook een goede keuze geweest van ontwikkelaar Triumph Studios. De verschillende facties komen duidelijk naar voren met opvallende, bonte design-keuzes en speciale effecten. Met name de speciale vaardigheden die je in een gevecht kan oproepen zijn indrukwekkend.

Maar ook de willekeurig gegenereerde werelden zien er prachtig uit. Weg zijn de standaard flora en fauna die we aantreffen op aarde en in plaats daarvan worden we getrakteerd op de vreemde planeten in verre sterrenstelsels. Elke wereld kan bovendien verschillende omstandigheden hebben die een grote invloed hebben op de keuzes die je moet maken. Je wil je beschaving immers niet bouwen op een giftige grond. En als je voorbij jouw territorium durft te reizen kan je mooie beloningen tegemoet zien.

Triumph Studios heeft al meer dan twintig jaar gewerkt aan de Age of Wonders-franchise en dat is met Planetfall goed te zien. Hoewel de game qua opbouwen van steden niet heel origineel is doet het qua technologieën en aanpasbare legers heel veel goed en komt dat allemaal perfect samen in veldslagen. De verschillende facties zijn bovendien lekker verschillend van elkaar waardoor het nooit snel saai wordt. Age of Wonders Planetfall is dan ook een ideale game of honderden uren plezier in te stoppen.