2Dark Review - Soms net iets te donker

Frédérick Raynal, de bedenker van de horrorgame Alone in the Dark, heeft een nieuwe game ontworpen: 2Dark. Een top-down avonturenspel dat je met een apart gevoel achterlaat. Of de game in de voetsporen van Alone in the Dark treedt, lees je onze 2Dark review!

Smith is 40 jaar, heeft twee kinderen en een lieftallige vrouw. Om aan zijn drukke baan als rechercheur te ontsnappen, knijpt hij er even tussenuit met de familie naar een verlaten kampeerplek midden in het bos. Na gezellig rondgedobberd te hebben in een roeiboot, moeten de tienjarige kinderen samen met moederlief hout gaan sprokkelen voor een kampvuur.

Je voelt het waarschijnlijk al aankomen. Daar gaat het verschrikkelijk fout, de kinderen worden ontvoerd. Zeven jaar later ziet Smith op televisie dat er de laatste tijd veel kinderen vermist raken. Hij besluit weer op onderzoek uit te gaan, op zoek naar zijn kinderen.

ââââââIn een top-down pixelachtige setting dwaal je door verschillende levels, op zoek naar jouw kinderen. Deze levels zijn opgebouwd uit gebieden en gebouwen waar je liever niet komt. Je begint in een circus, waar een leeuwentemmer kleine kinderen door brandende hoepels laat springen. Daarna volgen onder andere nog een bloederig hotel en een ziekenhuis.

Tijdens je zoektocht van ongeveer tien uur verzamel je aanwijzingen die jou de goede kant op zouden moeten sturen. Maar dat gebeurt helaas niet. Of je nu een kaartje tot het circus bemachtigt of een lijst met kindernamen, het wordt soms niet duidelijk gemaakt wat je met de aanwijzingen moet.

Hetzelfde geldt voor de items. De levels liggen vol met verstopte spullen die je kunt meenemen, denk aan slagwapens, kandelaren en batterijen. Natuurlijk spreken sommige van deze items voor zich: de batterijen moet je gebruiken om in je zaklamp te doen en met de slagwapens kun je tegenstanders vermoorden. Maar soms loop je met items rond waarmee je het gehele level, na het grondig doorzocht te hebben, niets hoeft te doen.

De ontwikkelaar heeft wel enkele leuke details aan de game toegevoegd. Als je te vaak een sigaret opsteekt, omdat je het spel wil opslaan, zal Smith af en toe hoesten omdat zijn longen de hoeveelheid rook waarschijnlijk niet aankunnen. En als je geluid maakt, worden je tegenstanders hiervan op de hoogte gesteld en zul je de donkere hoeken in moeten vluchten.

Wat in tegenstelling tot de items zeer belangrijk zijn, zijn snoepjes. Deze zijn verspreid door de zes levels te vinden en je kunt deze goed gebruiken in de strijd tegen kinderlokkers. Wanneer je bijvoorbeeld leeuwen in het circus tegenkomt, gooi je snoepjes over de beesten heen in de richting van een kinderlokker: de leeuw loopt die richting op en verslindt de eerstvolgende persoon in de buurt, de kinderlokker dus. Een simpele, maar effectieve methode om progressie te boeken.

Want je moet niet verwachten dat je al schietend door een level heen kan gaan. Daar is het aantal kogels dat je door de levels heen vindt simpelweg te schaars voor. En met alleen slagwapens kom je er niet, dus zul je stealthy te werk moeten gaan. Gebruik de donkere hoeken goed en pas op voor de kinderlokkers.

De ontwikkelaar heeft zijn best gedaan om 2Dark daadwerkelijk donker te maken. Op zich is dat leuk gedaan, doordat je jezelf kunt verstoppen in de donkere hoeken van de levels. Op die manier kun je uit het zicht van de kinderlokkers blijven. Alleen heeft de duisternisââââââ voor de speler ook een keerzijde.

Deze keerzijde uit zich in de frustraties die loskomen nadat je wederom in een gat bent gevallen omdat je het niet aan zag komen. Of nadat je weer uit het niets wordt aangevallen door een leeuw die opeens verschijnt uit een donkere hoek. Op die manier moet je telkens opnieuw beginnen, want de game kent geen checkpoints. Je zult elke keer moeten opletten of je het spel wel hebt opgeslagen. Zo niet, dan moet je het desbetreffende level weer over doen.

De nare maar perfect neergezette vibe van het verhaal van 2Dark wordt nog meer versterkt door het achtergrondgeluid van de game. Het is dan ook heel jammer dat andere geluidseffecten je na een uur meer beginnen op te vallen.

Om je niet voor de volle honderd procent in het diepe te gooien, maakt Smith steeds een geluidje als hij een item of een aanwijzing voor zijn neus ziet. Dat kan in de donkere levels handig zijn, voor als je iets over het hoofd ziet. Alleen heeft het geluidseffectje steeds dezelfde toon, wat irriterend gaat werken.

In de game zul je meerdere kinderen moeten bevrijden uit de klauwen van de kinderlokkers. Als je ze bevrijdt en mee probeert te nemen naar de uitgang, beginnen de kinderen te zeuren en te huilen. Je kunt de situatie vergelijken met huilende kinderen in het vliegtuig, een enorm irritant geluid en je kunt er niets aan doen. Op deze manier krijg je haast de neiging om de kinderen aan hun lot over te laten, wat het tegenovergestelde is van wat de game je wil laten doen.

De heerlijke nare vibe die 2Dark de gamer voorschotelt in combinatie met het top-down perspectief weegt net iets zwaarder dan de frustraties die de game oplevert. De vreugde is namelijk groot wanneer je na de tegenslagen alle kinderen hebt gered uit bijvoorbeeld het circus. Gewoon even doorbijten, want ondanks (heel) veel bloed, zweet en tranen word je op het einde beloond met wat moois.