XCOM: Enemy Unknown Preview

Het is nog eens een lange tijd geleden dat we voor het laatst een grote turn-based game in schappen hebben zien liggen. Daar komt echter binnenkort verandering in, met XCOM: Enemy Unknown dat in aantocht is. Op 12 oktober kunnen liefhebbers van het genre dan eindelijk aan de slag met het spel, maar misschien is het spel wel zó goed dat ook niet-liefhebbers ervan kunnen genieten. De eerste zes uur van het spel zouden daar voorzichtig antwoord op kunnen geven.

Zes uur lange gameplay. Ja, dat is bij iedere impressie zeer welkom. Geen twee levels van ieder een half uur, maar gewoon genoeg levels die je zes uur lang achter elkaar kunt spelen. Heerlijk is dat. XCOM: Enemy Unknown is overigens een remake van het origineel dat in 1994 werd uitgebracht, en wordt gezien als één van de meest toonaangevende strategiegames die er bestaan. De remake moet ervoor zorgen dat het spel opnieuw een stempel drukt op de game-industrie.

Het is een enge gedachte
“Two possibilities exist: Either we are alone in the Universe or we are not. Both are equally terrifying.” Dat zei de sciencefictionschrijver Arthur C. Clarke. En dat is zeker van toepassing op XCOM. Het is dan ook geen wonder dat het spel met dit citaat opent. Het is een prachtige gedachte. Straks zijn we de enigen in het universum, wat het allemaal best eng maakt. Maar straks zijn we niet de enigen, wat ons ook weer bang maakt. Straks zijn er gewelddadige aliens die op bezoek komen. Die kans is volgens liefhebbers van sciencefiction en dergelijke groot. En XCOM: Enemy Unknown bevestigt dat.

Het begint allemaal in München, waar de mensen het prima naar hun zin hebben. Ze lopen over straat, ze spreken elkaar aan, tot er ineens een grote machine vanuit de hemel op straat valt. Zomaar, uit het niets. Het straalt groen licht uit. Zo nieuwsgierig als de mens nu eenmaal is besluit iemand het ding aan te raken, en er komt ineens groene straal uit. En aliens. Paniek, overal. Ondertussen, bij de hoge piefen, wordt besloten om het XCOM-project te activeren. Het team Vigolo Confido wordt zo snel mogelijk naar München gestuurd om de boel te controleren.

Gelijk iedereen dood
Al gelijk kom je erachter wat voor verhaal XCOM: Enemy Unknown heeft: een realistisch verhaal. Het is niet zo dat het spel helemaal gefocust is op het verhaal, maar het sluit perfect aan op de gameplay. Aan het begin van het spel krijg je snel te weten hoe XCOM nou precies in elkaar zit. Je hebt te maken met een turn-based game, dus iedere speler krijgt twee beurten om te bewegen. Maar denk wel goed na, want de tegenstander denkt ook goed na over zijn stappen. Dat maakt het allemaal ook zo spannend. Geduld is dan ook zeker een vereiste, want je moet absoluut de tijd nemen om een keuze te maken. Één verkeerde stap kan fataal zijn, want we zitten niet in een game waar je persoonlijke held zeventien kogels aankan. Nee, een paar schotwonden zijn al funest.

Dat maakt het ook zo mooi, want al in het eerste level worden drie van de vier leden van je team vermoord. Buiten je schuld, overigens. Maar dat is de keiharde waarheid; een oorlog tegen een moeilijke vijand zorgt nu eenmaal voor veel doden. Dan kun je nog zo getraind zijn, als de tegenstander over krachten beschikt waar jij als team niet op hebt gerekend dan zul je het moeilijk krijgen.

Genoeg variatie
Het was, tot nu toe, nog maar de vraag of XCOM: Enemy Unknown met zo’n duidelijke gameplay wel interessant kon blijven. Want ja, telkens poppetjes laten bewegen in iedere level, dat verveelt toch? Nee. Het is toch elke keer weer een uitdaging, en dat komt absoluut door de relatief hoge moeilijkheidsgraad van het spel. Ieder level is weer anders, en ook krijg je de mogelijkheid om zelf te bepalen waar je heen wil gaan. Daarom blijft het spel dynamisch en zul je nooit echt verveeld raken.

Daarbij komt ook nog het feit dat je niet enkel de levels aan het spelen bent. Je moet een basis opbouwen. In tegenstelling tot het origineel uit 1994, kun je hier in XCOM maar één basis opbouwen. Of dat als minpunt gezien moet worden? Nee. Zo krijg je namelijk een absoluut goed overzicht. Het blijft overzichtelijk omdat het spel al met veel andere dingen vol zit. Je bent al druk genoeg bezig om een team op te bouwen, om mensen te rekruteren, om soldaten te observeren, om bronnen bij te houden, om te blijven onderzoeken, ga zo maar door. Dat is nodig, want de aliëns zijn absoluut sterk en dus moet je zo goed mogelijk onderzoeken hoe je ze het beste uit de weg ruimt.

Uitstekende camera
Wat opvalt aan deze game is dat de camera bijzonder goed in elkaar steekt. Je kunt eenvoudig over het level heengaan, máár het is ook mogelijk om de camera te laten draaien. Dat doe je niet helemaal handmatig, maar het spel doet dat. Het mooie hieraan is dat je niet ellenlang bezig bent om de camera op de goede hoek te krijgen; het spel weet immers wat de fijne en goede hoeken in het level zijn en anticipeert daarop. Kijk, dat is een gunstige ontwikkeling.

Multiplayer
Nieuw in de remake is dat er een multiplayer is. Enkel voor één tegen één tot nu toe, maar die wedstrijden zijn – net als de gevechten tegen de computer – vrij spannend en uitdagend. Spelers krijgen een vooraf ingesteld aantal punten, waarmee ze de mogelijkheid krijgen om een team op te bouwen. Speel je met mensen, of met aliens, of allebei? Het kan allemaal. Het klinkt allemaal simpel, en dat is het in principe ook. Maar als je eenmaal speelt heb je alle vrijheid en begint het pittig te worden. Het is alleen maar fijn dat Firaxis Games het bij het simpele heeft gehouden, want daar is de laatste tijd in gameland veel meer behoefte aan gekomen.

Grote belofte
XCOM: Enemy Unknown bevindt zich in een uitstekende positie. Het is voor het eerst sinds tijden dat er een echt groot turn-based strategiespel verschijnt en daarnaast is er ook nog haast geen concurrentie. Die twee factoren zullen er ongetwijfeld voor zorgen dat het spel het goed gaat doen in de verkopen. Qua content zit het in de zes uur helemaal goed, en de verwachting is dat Firaxis die lijn doorzet in de volgende vele uren. Voor de strategieliefhebbers levert dat een erg verslavende game op, maar door de toegankelijkheid qua gameplay kan XCOM ook een nieuw publiek aanboren, dat vanaf 12 oktober met de game aan de slag kan.