Syndicate Preview

Electronic Arts komt deze maand met Syndicate, een first-person shooter die misschien wel eens hele hoge ogen zou kunnen gooien. XGN kreeg afgelopen week een speelbare code waarop drie singleplayer missies speelbaar waren. Onze bevindingen vind je in deze impressie.

Het is inmiddels alweer bijna twintig jaar geleden dat Syndicate voor de oude computer uitkwam. Het was een tactische shooter, die voor zijn tijd erg modern en geavanceerd was. Een grote hit werd het. Dat was ook te merken omdat de vraag naar een vervolg of remake de jaren na 1993 steeds groter en groter werd. In 1996 werden fans nog gezegend met een vervolg, maar sindsdien bleef het stil. Nu, in 2012, is het gelukkig tijd voor de remake. Een makeover. Syndicate is namelijk geen tactische shooter meer, maar een keiharde first-person shooter geworden.

Corruptie en overheersing
De wereld van Syndicate is geen mooie wereld. Geen Utopia, geen hemel op aarde. Het is het jaar 2069, waar de wereld niet meer wordt bestuurd door politici, maar door verschillende corporaties. Deze worden Syndicates genoemd. Deze Syndicates hebben de wereld compleet veranderd. De mens is namelijk voorzien van een chip, om zo toegang te krijgen tot alle levensbehoeften. Het is dus een digitale wereld geworden.

En ja, het feit dat iedere persoon een chip in zich heeft, betekent dus dat de Syndicates toegang hebben tot álle gegevens. Privacy bestaat in feite niet meer. Op zich geen probleem als er geen misbruik van wordt gemaakt, maar het feit dat er verschillende Syndicates bestaan, zegt misschien wel genoeg. Dat betekent namelijk concurrentie. Iedereen wil het ultieme marktaandeel, wat uiteindelijk zal leiden tot corruptie en oorlog. Jij bent Miles Kilo, een prototype agent van EuroCorp. En jij moet die corruptie en oorlog beëindigen, voordat het te laat is.

Singleplayer
Goed, Electronic Arts en ontwikkelaar Starbreeze Studios laten duidelijk weten dat je voor de ultieme ervaring de multiplayer co-op moet doen. Maar er is ook een singleplayer, en het is dan ook slim dat de uitgever ons ook even kennis laat maken met de singleplayer. Het verhaal is dus bekend. Over naar de gameplay en de bevindingen van de singleplayer. Al gelijk aan het begin merk je dat het geen standaard first-person shooter is.

Het voelt namelijk totaal anders als je het vergelijkt met andere FPS games. Dat ligt ‘m in de beweging en besturing. Op een hele realistische manier loop je, ren je, verschuil je, schiet je. En die besturing zal je zeker bevallen. Het gaat niet allemaal zo overdreven, maar natuurlijk. Je voelt dat het echt is. Mede dankzij de aanwezige aim-assist (die je overigens uit kunt zetten) is het gelukkig niet zo heel moeilijk om je tegenstanders neer te knallen, maar het is ook weer niet zo dat je dankzij deze functie alles heel makkelijk kunt afronden. Het heet niet voor niets aim-ASSIST.

Wapens!
Toffe wapens heeft Syndicate zeker. Het is immers het jaar 2069, waar de wapens dus veel geavanceerder dan nu zijn natuurlijk. Helaas zijn in de eerste drie levels niet veel wapens getoond, maar ééntje was zeker interessant. In het tweede level ‘Assault on Aspari’' krijg je de beschikking over een wapen waarmee je een tegenstander of object automatisch kan selecteren, om vervolgens te schieten zonder ook maar een beetje te richten. Het gevolg is dat de kogels de lijn naar de vijand of het object volgt.

Helaas is het wel zo dat je ammo gelimiteerd is. Zorgvuldig omgaan met je munitie is dan ook erg belangrijk. Veel is er niet. Er is echter geen reden tot paniek als je munitie op is. Dankzij de chips die je in je hoofd hebt geplant, krijg je de mogelijkheid om de controle over te nemen van objecten of vijanden. Zo kun je een vijand zo ver krijgen om zichzelf op te blazen met een granaat, of diegene naar achteren gooien. Hoe verder je in het spel komt, hoe meer non-materiële wapens je krijgt. En hoe verder je komt, hoe meer punten je kunt verdienen die je vervolgens kunt spenderen aan het verbeteren van je personage. Role-playing game elementen zitten dus ook in het spel.

Lekker grof
Het is eigenlijk geen wonder dat Syndicate eind 2011 een afwijzing kreeg van de Australian Classification Board, gezien het enorme geweld in het spel. Zo erg is het eigenlijk ook weer niet, maar het is wel zo dat de game geweld niet uit de weg gaat. Een lijdende vijand kun je het beste keihard doodtrappen, en het zien van botten die uit iemands been steken is ook altijd leuk. Het gaat er dus lekker grof aan toe in Syndicate, iets wat zeker gewaardeerd mag worden. Voor de rest ziet het er grafisch goed uit. Groot pluspunt is dat Starbreeze het lekker donker weet te houden; claustrofobische gangetjes en ruimtes zullen zeker voorkomen en dat is maar goed ook. Lekker spannend.

Het wordt interessant
Volgende week kun je al de recensie van Syndicate op XGN lezen. Daar wordt dan ook de co-op uitgebreid getest, en dat wordt nog spannend ook. Op het gebied van singleplayer voldoet Syndicate gelukkig aan alle eisen en wensen, dus de kans is groot dat het oordeel over een week positief zal zijn. Maar wees gewaarschuwd: het is nog maar zien of de balans tussen multiplayer (er is namelijk geen competitieve multiplayer) en singleplayer goed blijft. Afwachten dus.