Mighty No 9 Hands-on - Old school en retemoeilijk

Capcom laat Mega Man al jaren links liggen, dus is het aan zijn bedenker Keiji Inafune om te laten zien hoe het moet. Is zijn succesvolle Kickstarter project ook daadwerkelijk een succes? Lees het in de Mighty No 9 Hands-on Preview van XGN!

Na een succesvolle Kickstarter campagne en meerdere verschuivingen van de releasedatum, komt Mighty No 9 toch écht uit binnenkort. Mega Man bedenker Keiji Inafune staat aan het roer van deze spirituele opvolger op de games van de geliefde Blue Bomber. Wij gingen een laatste keer voor de release aan de slag met deze game. Maakte Mighty No 9 een machtig grote indruk?

In Mighty No 9 bestuur je de robot Beck, in een old school voelend 2.5 platform avontuur. Hij moet de acht andere Mighties stoppen, die door een computervirus op hol geslagen zijn. Dit doe je natuurlijk door levels te verslaan en ze vol te pompen met limoenvormige kogels. Zoals we gewend zijn van Keiji Inafune’s Mega Man.

De vergelijkingen met Mega Man zijn makkelijk gemaakt, maar gelukkig komt Mighty No 9 ook met genoeg nieuwe ideeën. Zo viel ons het veel snellere karakter van de gameplay meteen op. In plaats van alleen rennen, springen en schieten moet je nu ook rekening houden met de dash vaardigheid van Beck. Naast het feit dat dit je sneller door de levels heen brengt, kan je deze dash ook gebruiken om de Xel van gewonden vijanden te absorberen.

Xel geeft je allerlei voordelen, zoals een tijdelijk hogere loopsnelheid of sterkere wapens. Er is dan ook een soort combo-systeem in de game waardoor handige spelers meerdere dashes aan elkaar kunnen rijgen. Het is even wennen, omdat dit een grotere rol speelt dan een vergelijkbare vaardigheid in Mega Man X, maar het voelde al snel erg vetrouwd aan. Ook merkte we dat je een goede balans moet vinden tussen rennen en dashen, omdat je beide nodig hebt om niet snel het loodje te leggen.

Mighty No 9 is niet alleen old school in hoe de game speelt, het was al vrij snel duidelijk dat ook moeilijkheidsgraad rechtstreeks uit de jaren 80 komt. Bijvoorbeeld in het Power Plant level van Mighty No 3 Dynatron kregen we te maken met het ligt dat uitviel, een soort dodelijke grote paarse ballen en strategisch geplaatste vijanden. Doodgaan deden we dan ook vaak. Het was onvermijdelijk.

Het level zelf is natuurlijk een obstakel, ook de eindbazen brachten ons zweet op het voorhoofd. Deze waren namelijk nóg moeilijker dan de levels zelf. In het gevecht met Mighty No 1 Pyrogen werden we verrast door een plotselinge one hit kill aanval midden in het gevecht. We kunnen niet spreken voor alle eindbazen, maar degenen tegen wie we speelden waren retemoeilijk en verre van voorspelbaar.

Als het je lukt deze eindbazen te verslaan krijg je in de Mega Man traditie ook een wapen gebaseerd op wie je verslagen hebt. Onze favoriet was het wapen van Mighty No 7 Brandish, waarbij je een zwaard krijgt om vijanden mee in de pan te hakken. Leuk aan deze transformaties is dat ze niet alleen een ander wapen geven; ook beïnvloeden ze subtiel hoe Beck bestuurt.

We hadden tijdens onze speelsessie genoeg plezier met Mighty No 9, maar op grafisch gebied maakte de game niet echt indruk. Het geheel oogde visueel een beetje verouderd, en dan niet op een old school manier maar op een matige PlayStation 2 manier. En dan vooral in de character models van bijvoorbeeld Beck, die tijdens de tussenfilmpjes zijn mond niet bewoog terwijl hij wel aan het praten was.

Natuurlijk speel je een game als deze niet voor de graphics. We sjeesden ook zo snel door de levels heen dat het voor ons niks verpestte. Ook vragen we ons af of Mighty No 9 voor sommige gamers niet iets té veel lijkt op Mega Man en te weinig originele ideeën in de game verwerkt. Of de graphics en de extreme vetrouwdheid de game zullen neerhalen, weten we pas als we de volledige game onder de knoppen gehad hebben.

Wel zit het met de hoeveelheid content in de game goed. Mighty No 9 zal naast de waarschijnlijk niet ontzettend lange verhaalmodus ook een heleboel extra modi bevatten. Zo kan je online met een vriend samen spelen (helaas, niet lokaal. Foei Inafune!) en je tanden zetten in een heleboel challenge levels. Deze zijn natuurlijk ook lekker moeilijk.

We zullen zien of Mighty No 9 even goed in de smaak valt als onze favoriete Blue Bomber. Van wat wij gezien hebben zijn we in ieder geval enthousiast over wat de volledige game ons gaat brengen. Mighy No 9 gaat een retemoeilijke old school platformer worden waar fans van het genre zeker weten van zullen smullen. Of de game ook de rest van de wereld grijpt, moeten we nog zien.