Ironkraft Road To Hell Preview - Mad Max, Wolfenstein en aliens?!

Het is Mad Max meets Wolfenstein in de indiegame Ironkraft Road To Hell. Wat vond XGN van deze geniaal gestoorde game? Lees het in onze Ironkraft Road To Hell Preview!

Indie games bij de vleet op gamescom, en zo stond ook Ironkraft Road to Hell bij ons op het volle game-programma. Bij het lezen van de titel kwamen al meteen horrorbeelden op van de uiterst bedroevende 360 en PS3 titel Ride to Hell Retribution, maar daar had deze game gelukkig niets mee te maken. Nee, dit is een compleet nieuwe titel. En wat voor één!

Ironkraft Road To Hell presenteert zichzelf al een 2.5 platformer vol met gekke aangepaste auto’s. In de versie van de werkelijkheid waarin Ironkraft zich afspeelt hebben de Nazi’s de Tweede Wereldoorlog gewonnen met behulp van alien technologie. Je hoort het goed, Nationaal Socialisten bewapend met buitenaardse technologie.

Jij bestuurt dan een dappere verzetstrijder die zich in deze bizarre post-apocalyptische nazi-alien wereld moet zien te redden. Mad Max stijl. In Ironkraft heb je namelijk een auto die met allerlei gevonden onderdelen bij elkaar geraapt is. Deze doodsmachine bestuur je in een poging de Nazi’s een kopje kleiner te maken, en om er zelf ook nog een centje aan te verdienen.

Zoals veel indiegames is Ironkraft dus een 2.5D physics based game met auto’s. Denk aan die onmogelijk te besturen spelletjes als Happy Wheels en dan heb je ongeveer een idee waar we het over hebben. Onmogelijk besturen gaat alleen niet helemaal op voor Ironkraft, want je hebt genoeg controle over jouw auto.

Auto’s zijn dus uitgebreid aan te passen, van het soort wielen tot de motor en de body van de auto (light, medium of heavy). Al deze aanpassingen zijn niet alleen visueel; ze hebben ook impact op hoe de auto funcitoneert in de levels.

Het doel is om van stad naar stad te rijden in jouw dodelijke machine, om zo goederen te smokkelen naar de enige grote steden die er nog over zijn op de aarde. Dit betekent dat je een keuze moet maken tussen veel goederen smokkelen maar daardoor zwaarder zijn (en minder goed manouvreren), of monetaire compensatie vervangen voor behendigheid.

Van realisme is er (uiteraard) geen sprake, want de omgeving is vol met kromgetrokken landsculpturen (functionerend als een soort half pipes), springschanzen en andere obstakels. De controls waren, zoals bij veel physics based games lastig, maar op een komische manier. Onze auto vloog het level rond, maar het gaf ons genoeg controle op een manier dat we niet het gevoel hadden dat het maar een rommelig geheel was.

Vijandige soldaten die durfden ons te kruisen hakten we met gemak in de pan in onze badass automobiel. Het gehele bizarre concept viel bij ons wel goed in de smaak, maar het liet ons nog net naar iets meer snakken. De game was overduidelijk nog in een hele vroege staat van ontwikkeling.

Als ontwikkelaar Invoker Studio het geniaal gestoorde concept van Ironkraft Road To Hell weet uit te werken tot een geniaal gestoorde game, zijn wij verkocht. Tussen alle überserieuze shooters en dergelijke is het af en toe ook leuk om een totaal dolzinnige game als deze voor onze kiezen te krijgen.

We willen meer explosies, gigantische vijanden, epische auto’s en bovenal stimulerende gameplay. We hebben op gamescom te zien gekregen dat de ambitie er is. Nu alleen nog het eindproduct!