Fe Gameplay - Knuffelbare platformer [Gezien op gamescom 2017]

TIjdens de E3 van dit jaar kondigde Electronic Arts een nieuwe platformgame aan onder het EA Originals label: Fe. Hoewel de titel niet veel zegt, heeft de game zelf een heleboel sfeer. Tijdens gamescom 2017 was het spel te zien en het is daarom de hoogste tijd om de Fe gameplay te bespreken.

Platformgames heb je in vele soorten en maten. Terwijl een titel als Little Nightmares je vooral een ongemakkelijk en angstig gevoel meegeeft, zit een game als Mario Odyssey vol met felle kleurtjes en vrolijkheid. De recent aangekondigde titel Fe sluit eerder aan bij de laatstgenoemde met een knuffelbaar uiterlijk en een schattig ogend diertje dat de hoofdrol vertolkt.

Jij kruipt in Fe in de rol van een klein vosje dat rustig rondzwerft door het stilistische bos dat fungeert als de wereld van deze platformer. Een naam heeft de kleine protagonist nog niet, maar wellicht dat de game daar zelf in een later stadium antwoord op geeft. De game is sowieso een grote ontdekkingstocht, met opzet.

Als speler dien je zelf uit te vinden hoe de wereld in elkaar steekt en wat je moet doen om progressie te maken in de game. Tijdens de demonstratie op gamescom 2017 werd getoond hoe het vosje langzaam door het bos strompelde, totdat er een hert tevoorschijn kwam. In eerste instantie lijkt het beest schuw, maar al snel wordt duidelijk dat er een band geschapen kan worden.

En die banden heb je zeker nodig om verder te komen in Fe. Door vriendjes te maken in de stijlvolle wereld van de game kun je niet alleen bepaalde secties of deuren openen, maar leer je tevens nieuwe manieren om met dieren te communiceren en interacties uit te voeren.

Door vrienden te worden met het eerdergenoemde hert kon bijvoorbeeld een nieuw gebied bereikt worden. Dit doordat het beest een bloem laat groeien waar jij als vosje overheen kunt klimmen. Het voorbeeld is wellicht simpel, maar het laat wel goed zien wat voor soort gameplay Fe je voorschotelt.

Naarmate je vordering maakt in de game zal die interactie diepgaander worden en zal je spelenderwijs steeds meer vaardigheden vrijspelen. Een sprongetje verderop in de game tijdens de demo gaf ook daar inzage is. Zo kon het kleine vosje plots vliegen met kleine vleugeltjes, waardoor er makkelijk van boom naar boom gesprongen kon worden.

Het is ook op dit moment dat de grote vijand van de game zijn intrede maakt. Terwijl de protagonist contact probeert te maken met een moedervogel komen er plots drie vreemde wezens tevoorschijn die de vogel in een soort constructie gevangennemen.

Deze beesten heten de silent ones, mysterieuze wezens die dieren in het bos opsluiten. De confrontatie aangaan met deze vijanden is niet aan te raden, omdat jij op dat moment net zo makkelijk te grazen wordt genomen. De beste manier om toch van de dreiging af te komen is door indirect de aanval te openen.

Dit gebeurde tijdens de presentatie door de kooi van de moedervogel kapot te maken, waardoor moederlief zonder problemen afrekent met de ongewenste gasten. Vrijheid is een belangrijke pilaar binnen de gameplay van Fe en dat werd tijdens de bovengenoemde gebeurtenissen aangekaart. Er zijn meerdere manieren om problemen op te lossen en de volgorde waarin jij die uitdagingen aangaat is zelf te bepalen.

Daarmee kan gezegd worden dat Fe een open wereld biedt die vrij verkend mag worden, al moet die term wel ruim genomen worden. Ja, de game biedt je vrijheid in de volgorde waarin je obstakels overwint. Maar levels ogen enkel semi-lineair, met iets meer bewegingsvrijheid om de illusie te wekken dat de wereld wel echt ‘open world’ is.

Toch opent de game zich op sommige stukken een beetje met prachtige vergezichten en grotere beesten en bouwwerken die het beeldscherm vullen. De demo eindigt namelijk met een ree zo groot als een wolkenkrabber. Het arme beest is door de Silent Ones vastgeketend, maar met wat hulp weet het beest zich te bevrijden.

Vanzelfsprekend wil je vrienden worden met dit immense beest, maar daarvoor moet er eerst flink geklommen worden. Helemaal naar de top om precies te zijn. Met bewegende bomen en platformen om je een zetje te geven lijkt de gameplay verderop in Fe toch wat meer uitdaging te bieden aan de speler en dat schept opluchting.

Want hoewel de game prachtig oogt, lijkt de Fe gameplay in eerste oogopslag een beetje simpel. Toegegeven, de artistieke richting van de game is prachtig en weet zeker te imponeren, maar zonder interessante gameplay blijft er natuurlijk weinig over.

De diepgaandere sprongpuzzels en interacties laten gelukkig zien dat dat wel goed moet komen, waardoor Fe opeens een hele interessante titel wordt voor eenieder die van games met een eigen smoel houdt.