Enslaved: Odyssey to the West Preview

“Goh, daar heb je weer zo’n game.” Dit waren al gauw de eerste reacties van een handje vol mensen die Enslaved voor het eerst zagen. Dit is jammer, want Enslaved is niet zomaar een game. Hoe vaak kom je namelijk een game tegen waarin een post-apocalyptische wereld niet als een dooie boel wordt uitgebeeld, maar als een mooie groene wereld? Juist, niet vaak.

Neerstortend vliegdekschip
De setting van de game is echter niet het eerste wat ons opviel. Je kruipt in de huid van Monkey en het eerste wat je ziet is de binnenkant van je isoleercel. Echter blijkt het allemaal groter te zijn dan jij in een cel. Het blijkt namelijk dat je boven de wolken in een vliegdekschip zit opgesloten. Gelukkig weet je jezelf uit je isoleercel te rammen. Eindelijk, je bent ontsnapt.

Het vliegende gevaarte zal het niet meer lang volhouden en lijkt zich regelrecht de onbewoonde wereld in te gaan boren. Het eerste wat je dan ook wilt doen, is weg van dit schip. De tijd tikt langzaam weg terwijl steeds meer ontsnappingscapsules aan je neus voorbij vliegen. Gelukkig weet je uiteindelijk de laatste ontsnappingscapsule te bereiken. Tot je grote verbazing is de capsule al bezet, er zit namelijk een vrouw in, die op het punt staat op de startknop te rammen.

De hoofdband
Op miraculeuze wijze weet je met beide benen op de grond te belanden. Samen met het meisje, Trip, sta je midden in wat wij nu als New York kennen. Trip beslist om Monkey koest te houden met een hoofdband, wat eigenlijk zo gek nog niet is. Hierdoor zullen de twee voorlopig met elkaar opgescheept zitten. Trip wil terug naar haar leefgemeenschap en Monkey kan weinig anders doen dan gehoorzamen en Trip te helpen.

Je zult niet alleen de bevelen van haar moeten opvolgen, maar hij moet er ook nog voor zorgen dat hij ze goed uitvoert. Zodra haar hartslag namelijk ook maar even stopt, zal Monkey snel kennis maken met de zeis van Magere Hein. Voor Monkey en Trip zit er dus weinig anders op dan bij elkaar te blijven. Veel keuze hebben ze niet.

Wereld is uniek, gameplay niet
Ze zijn namelijk nog maar één van de weinigen die überhaupt leven op de aarde. Door de val van de mensheid heeft Moeder Natuur het heft weer zelf in handen genomen. Gebouwen zijn met de grond gelijk gemaakt, de weinig overgebleven wolkenkrabbers zijn helemaal begroeid en bomen en planten zijn duidelijk aanwezig tussen de vervallen ruïnes van de ooit zo florerende miljoenenstad.

En dat is iets, zoals we al eerder aangaven, wat je niet vaak tegenkomt in een game. Bij post-apocalyptische werelden denk je al snel aan games als Fallout en Darksiders. Enslaved bewijst met haar setting dat het dus ook anders kan. Het is dan ook leuk om een game te hebben die iets verfrissend biedt qua setting. Want qua gameplay is Enslaved verre van verfrissend of uniek.

Wat ons namelijk opviel, is dat ontwikkelaar Ninja Theory zich erg goed kan vinden in de uitspraak “beter goed gejat, dan slecht bedacht”. Qua gameplay speelt Enslaved vrij veel leentjebuur bij Uncharted. Sommige scènes zijn bijna letterlijk overgenomen. Maar echt een minpunt is dit niet, want Uncharted is natuurlijk een geweldige franchise. Het is echter wel jammer dat wanneer je de unieke wereld van Enslaved ziet, de gameplay dat niet is.

Interessante titel
Ondanks dat lijkt Enslaved toch wel een interessante titel te worden. De wereld in het spel is geweldig bedacht. Wat we tot nu toe hebben kunnen spelen, was qua gameplay echter niet vernieuwend. Hopelijk zullen er nog genoeg andere gameplay elementen in het volledige spel voorkomen, om het interessant te houden. Het begin van het verhaal is echter veelbelovend. We zijn dan ook erg benieuwd naar hoe de reis van Monkey en Trip zal aflopen. Daar zullen we vanaf 8 oktober achter kunnen komen. Dan ligt Enslaved: Odyssey to the West in de winkels.