Dungeon Siege III Preview

Dungeon Siege is eigenlijk een echte PC-franchise. Het heeft tot nu toe twee schitterende games opgeleverd, die ook nog een groot succes werden. Maar deel drie liet tot voor kort lang op zich wachten. Square Enix maakte namelijk bekend dat Dungeon Siege III eraan kwam. Hartstikke mooi, of toch niet? De fans kregen namelijk ook te horen dat Dungeon Siege III een overstap naar de Xbox 360 en PlayStation 3 maakt. Raakt de franchise zijn authenticiteit hiermee kwijt?

Dat is nog maar de vraag. In ieder geval is de keuze om het spel ook voor de consoles uit te brengen een hele gewaagde. Hoe breng je een role-playing game als Dungeon Siege naar de spelcomputers? Nou, dat is inderdaad voor ontwikkelaar Obsidian een hele taak geweest. Maar het bedrijf heeft dat wellicht al goed gedaan, door van het spel vooral een co-op game te maken. Daarover later meer.

Het tiende legioen gaat naar de klote
In Dungeon Siege III keer je terug naar het koninkrijk van Ehb. Fans van het eerste uur zullen ongetwijfeld het koninkrijk herkennen. Daar heeft een oorlog plaatsgevonden, waar de legioenen het koninkrijk hebben verdedigd. Het tiende legioen heeft daar mede voor gezorgd. Dertig jaar later komt er echter een ommekeer. De nog onbekende Jeyne Kassynder verslaat namelijk het tiende legioen en het schijnt dat iedereen is uitgeroeid. Of toch niet?

Odo is de enige van het tiende legioen dat de aanval heeft overleefd. Wat moet hij doen? Nou ja, hij weet nog wat afstammelingen van het tiende legioen. Dat zijn onder andere Lucas, Anajali en Katarina. Zij moeten die Jeyne Kassynder proberen te verslaan. Je kunt in het spel gelijk beginnen met één van de drie personages. Zodra je één hebt gekozen, kom je die andere twee later in het spel tegen. Op naar voldoening!

De keuze voor co-op
Het is een hartstikke leuk verhaal, maar die kun je dus alleen met z’n tweeën volgen? Welnee! Weliswaar heeft Obsidian ervoor gekozen om vooral de co-op te benadrukken in deze actie RPG; het is nog altijd mogelijk om dit spel in je eentje te spelen. En dat gaat helemaal prima. Qua opzet verschillen de singleplayer- en co-op modi totaal niet van elkaar. Nog altijd zul je dezelfde sidequests moeten doen, en het verhaal zal grotendeels hetzelfde verlopen. Het fijne is, als je met je vrienden even verder bent gekomen in het spel, dat gewoon verder kunt doen als je vrienden weg zijn.

De trend dat co-op zo’n beetje een grote must is bij spellen loopt soms iets te slecht af. Zo heb je aardig wat Xbox Live Arcade en PlayStation Network games die je met je vrienden kunt spelen, maar toch loopt dat niet altijd goed. Het is niet uitdagend, saai, et cetera. Gelukkig is dat niet bij Dungeon Siege III het geval. Het spel is namelijk behoorlijk pittig als je de co-op aan het doen bent. En het feit dat dit een retail game is betekent dat je echt de tijd ervoor moet nemen. En via Xbox Live en PlayStation Network kun je prima samenspelen, dus je hoeft niet elke keer te wachten op je vriend die een keertje weer langskomt.

Teamwork
Zoals je het wist krijg je naarmate je verder komt in het spel, meer medespelers tegen. Zoals we eigenlijk al bekend zijn van de franchise draait het spel om teamwork. Zelfs bij de makkelijkste moeilijkheidsgraad moet je goed bedenken hoe je een belangrijk gevecht moet winnen. Nou, verwacht dan hetzelfde bij de normale moeilijkheidsgraad als je tegen groepen vijanden moet vechten. Hierdoor blijft het spel moeilijk, maar tegelijkertijd uitdagend omdat het leuk blijft om telkens een soort van tactiek te bedenken. Denk niet aan een geheel uitgewerkt tactiek, maar je moet gewoon logisch nadenken.

Dat geldt dus ook bij de co-op modus, waar het zoals eerder gezegd ook nog een stuk moeilijker is. Het geeft je een voldoening als je samen met een vriend erin slaagt om een ontzettend moeilijke eindbaas te verslaan. En dan wil je zo snel mogelijk je vriend trakteren op een biertje, maar hij wil dat ook. Dat soort gevoelens kunnen er ontstaan. Maar laten we niet al te lovend over het spel gaan doen. Een leuke speelsessie van twee uur is geen garantie voor de overige vele uren. Gevaar bestaat dat het op den duur eentonig kan worden, iets wat bij RPG’s vaak kan voorkomen.

Grafisch degelijk
Dungeon Siege III moet het niet hebben van de graphics. Het is niet zo dat het spel oerlelijk is, maar het is ook weer niet hemels. De personages en omgevingen zijn prima vormgegeven, maar toch mist er soms wat. Als je met iemand praat, en diegene praat zeer boos, dan merk je dat niet aan zijn of haar gezicht. Het is jammer dat er weinig gezichtsuitdrukkingen zijn, maar misschien wordt dit later nog hersteld. De animaties waren ook nog niet je van het, maar het leek er duidelijk op dat deze nog ‘onder constructie’ is.

Gewoon leuk
Simpel gezegd: Dungeon Siege III wordt gewoon een leuke game. Geen bijzondere game waar je over tien jaar nog zult praten, maar gewoon een game die je zeker kan vermaken. Het is nu aan Obsidian de taak om bij deze game, met een aardig interessant verhaal, nog alle puntjes op de i te zetten. En als dat eenmaal is gebeurd, heb je écht een hele leuke game in huis. Het lot ligt dus helemaal in handen van Obsidian.