Dishonored Preview

Journalisten zijn niet over één kam te scheren. Maar bij het horen van de naam ‘BioShock’ wijzen alle neuzen dezelfde kant op. En wel vanwege één simpele reden: Rapture. Deze utopia is vijf jaar na dato nog steeds een fenomenaal fictioneel universum waar nog weinig franchises tegen op kunnen boksen. Belangrijk in dit succes was de bijdrage van Arkane Studios, die als assistent voor het design optrad. De Franse ontwikkelaar, bekend van Dark Messiah of Might and Magic, probeert nu zelf een succesvolle wereld te maken. Dat doet het met Dishonored.

Nog geen jaar geleden zag Dishonored het levenslicht middels een lullig persberichtje van uitgever Bethesda Softworks (The Elder Scrolls, Fallout). Dit weerhield het journaille er niet van om te pas en te onpas coverage te maken van de first-person shooter. Hoewel de game nog vrijwel onbekend is bij de gemiddelde game-liefhebber, raken de grote media niet uitgepraat over ‘één van de meest veelbelovende titels van het jaar’. Na de publicatie van de eerste beelden verscheen er een eerste uitgebreide impressie over Dishonored op XGN. Vorige week zagen wij in Londen de shooter opnieuw met eigen ogen en kwamen we heel wat meer te weten.

Om gelijk het grootste misverstand uit de wereld te helpen: Dishonored is – net zoals BioShock – geen open wereld-game. Hoewel het met een metropolis als deze anders doet vermoeden, kent de shooter geen free-roaming, maar een vooropgezette missiestructuur waarbij de speler ‘slechts’ zijn eigen plan van aanpak kan bedenken. Arkane Studios heeft hiervoor een immense speeltuin ontworpen die onder de naam Dunwall door het leven gaat. Dunwall is een retrofuturistische metropool met een grote knipoog naar het nationaalsocialistische Duitsland uit de Tweede Wereldoorlog. Een uitgeroeide bevolking, marcherende soldaten, krioelende beesten, een oppressief regime. Nee, voor gezelligheid moet je hier niet zijn.

Vermoorde koningin
Dat geeft Arkane Studios in ieder geval de ruimte om er een duister en illuster verhaal aan vast te plakken. Wat 2K Studios deed met BioShock was dat hij het eenzame karakter van Rapture perfect overhevelde naar de hoofdpersoon. Je was alleen, met je wapen als enige vertrouwenspersoon. Dat wil de Franse studio ook in Dishonored bewerkstelligen. Je kruipt in de huid van de breedgespierde lijfwacht Corvo. Op een dag raakt hij verwikkeld in een conspiratie en wordt hij onterecht beschuldigd van de moord op koningin Jessamine Kaldwin. Aan Corvo om zijn onschuld te bewijzen en uit de handen te blijven van de hele plaatselijke macht van Dunwall.

Hoe je dit doet, is geheel aan jou. Tijdens de presentatie in Londen gaf Arkane Studios enkele voorbeelden. Een studiomedewerker stortte zich in een chique hoerenhuis, getiteld The Golden Cat. De opdracht voor Corvo luidt hier: vermoord twee parlementsleden. Om welke redenen deze personen dood moeten, is nog niet duidelijk. Sowieso laat Arkane Studios het publiek in het ongewisse wat de verhaallijn betreft. Dat geldt eveneens voor hoofdpersoon Corvo. Wat voor een persoon is hij en wat zijn zijn beweegredenen?

Bloedstollend stealth-avontuur
Enfin, terug naar The Golden Cat. De Franse studio liet deze scéne twee keer zien: in stealth en in actie. In stealth kiest de speler ervoor om ongezien binnen te dringen via het dak. Via dozen, opstapjes, ladders en luiken bevindt hij zich plots op het balkon, waarop hij de looproutes van een aantal bewakers observeert. Met wat sprongetjes en magische krachten (daarover zo meer) besluit hij ze geruisloos te passeren. Qua animatietechniek is er voor Arkane Studios nog een hoop werk aan de winkel, maar over het algemeen lijkt de game speltechnisch in een gevorderd stadium te zitten.

Eenmaal binnen sluipt Corvo rond, luistert vanaf het trappenhuis wat gesprekken af van halfnaakte hoeren en vervolgt zijn reis via de kelder. Hier bevindt zich in een klein kamertje één van de twee parlementsleden, die hij geruisloos de nek omdraait. Hij pakt het levenloze lichaam op, loopt naar het vensterraam en gooit hem zonder pardon naar beneden. De journalisten in de zaal lachen, verrast dat Dishonored dit soort humoristische trekjes kent.

Vervolgens starten de bewakers een zoektocht naar Corvo. Hij klautert á la Assassin’s Creed over de daken, begint een Leap of Faith (maar dan zonder hooiberg) en schakelt net voordat hij de grond raakt een magiekracht in: Obsession. Met deze spreuk kan de lijfwacht – mits hij over voldoende mana beschikt – tijdelijk iemands lichaam overnemen. Suïcidale handelingen zijn in deze gevallen vaak niet uitgesloten, maar in deze situatie verlaat Corvo het lichaam weer en zet hem op een rennen.

Tijd voor grof geschut
De hoofdpersoon begeeft zich nu naar de achterzijde van The Golden Cat, naar de rivier, alwaar hij nu in de huid kruipt van een rat. Een kleine opening leidt hem naar een fontein waar hij weer overstapt op een vis, die hem al zwemmend binnen weet te lokken naar waar het andere parlementslid zich bevindt. Corvo is weer binnen, klimt wat, besluit om wat nekken om te draaien en luistert weer gesprekken af. Het is allemaal één grote knipoog naar BioShock, waar dergelijke taferelen ook telkens voorbijkwamen. Wel is het te hopen dat de mêlee-aanvallen één dezer maanden wat worden uitgebreid; het aanbod is nu wel heel schaars.

Arkane Studios herstart na de twee moorden de missie en kiest nu voor een andere benadering. Zoals gezegd is Dishonored een first-person shooter, dus komt er natuurlijk ook grof geschut bij kijken. Hierdoor zullen de bewakers sneller hun pistolen trekken, daar je natuurlijk sneller wordt opgemerkt. Al na enkele seconden geraakt Corvo in een vuurgevecht en ziet hij een kogel op zijn gezicht afkomen. In plaats van weg te duiken zet de hoofdrolspeler de tijd stil, loopt om het het patroon heen, pakt een kruisboogwapen en schiet zo alle ledematen van de bewaker af. Smerig doch bevredigend.

Bovenstaande is slechts een greep uit de magiekrachten die Dishonored rijk is. We hebben ze niet allemaal kunnen zien, maar Arkane Studios meent dat ons nog veel te wachten staat. Sterker nog, het allermooiste is nog ‘in ontwikkeling’ en dat is de mogelijkheid om de krachten naar hartenlust met elkaar te combineren. Wat de studio hier precies mee bedoelt is nog niet helemaal duidelijk, maar de mogelijkheden lijken in ieder geval eindeloos. Een persoonlijke favoriete kracht is een zwerm ratten op een vijand afsturen die vervolgens helemaal wordt doodgeknauwd. Vervolgens kruip jij in de huid van één van de knaagdiertjes en sluipt stiekem weg. Gniffel, gniffel.

Referenties naar BioShock
Van het gebruikmaken van explosieven is Corvo eveneens niet vies. De Spring Razors, om maar iets te noemen. Dit zijn mijnen die de vijanden op erg gruwelijke wijze massacreren. Het explosief is het best inzetbaar in combinatie met Dark Vision, een andere magische kracht waarmee je het geprojecteerde pad en het blikveld van een tegenstander beter kunt inschatten. Mocht je vijand alsnog de mijn ontwijken, dan loop je toch gewoon naar hem toe om hem via Windblast genadeloos de lucht in te bonjouren?

Velen zullen bij het lezen van het bovenstaande gelijkenissen trekken met BioShock, waarin dergelijke krachten ook van de partij zijn. Dit komt deels door de aanwezigheid van lead artist Viktor Antonov, die aan de zonet genoemde game, Deus Ex en Half-Life 2 heeft meegewerkt. De beste man heeft ook van de laatstgenoemde game wat invloeden meegenomen naar Dishonored, zo blijkt uit de langpotige robots die oververtegenwoordigd zijn in Dunwall. Zie ze als de ‘Big Daddy’s’ van Dishonored: indrukwekkend, stoer, maar extreem lastig te verslaan.

Hit van 2012 in wording
Arkane Studios is op weg zijn beste game óóit te gaan afleveren. Dishonored heeft met Dunwall een intrigerende fictionele metropool als grote troef in handen. Daarom is niet Corvo, maar juist de stad dé hoofdpersoon en dé trekpleister. Witte herenhuizen, hoge lantaarnpalen, grauwe riolen, uitgestrekte watervlaktes. Het is slechts een kleine illustratie van wat Dunwall allemaal te bieden heeft. Daarnaast lijkt het ook gewoon een prettige shooter te worden. Eentje die ingenieus en inventief gebruikmaakt van actie- en stealth-elementen. Wil je nog meer weten over Dishonored? Lees dan komend weekend een speciaal achtergrondartikel gewijd aan Dunwall en de artdesign.