Darksiders II Preview

Over ongeveer drie maanden verschijnt de langverwachte game Darksiders II. Om jullie op de hoogte te houden van de staat van het spel zijn wij er uitgebreid mee aan de slag geweest. Weet het spel ons te overtuigen?

De eerste Darksiders stamt alweer uit januari 2010 en draaide rond het personage War, één van de vier ruiters van de apocalyps. Dat stond garant voor veel brute hack-and-slash actie, aangevuld met vernuftige puzzels en verrassend veel variatie in de gameplay. Een zeer sterke game dus, die door ons van een welverdiende 8,6 werd voorzien. Eind juni mogen we eindelijk met het vervolg aan de slag en daarvoor lijkt ontwikkelaar Vigil Games alles uit de kast te trekken, beginnende bij de hoofdpersoon; Death. Juist, ditmaal gaan we aan de slag met niemand minder dan de Dood zelve! Een goed begin natuurlijk, maar kan de Dood wel op tegen Oorlog?

Het grote verschil tussen oorlog en de dood
Tijdens het maken van die vergelijking wordt één ding heel snel duidelijk: beide personages verschillen enorm van elkaar. Zo is War een tamelijk logge, zware vechter die voornamelijk veel schade wil doen. Death daarentegen is atletisch, snel en efficiënt. Dit verschil is in alle onderdelen van het spel te voelen, van de snellere gevechten tot de grotere focus op moderne platformactie. Laten we echter beginnen bij de gevechten, het onderdeel dat in de eerste Darksiders ook centraal stond. Waar War nog een groot zwaard tot zijn beschikking had, speelt Death met twee zeisen als primair wapen. Daarmee deelt hij snelle en brute combo’s uit die er net als in het eerste deel weer heerlijk spectaculair uitzien.

Naast de dubbele zeis beschikt Death over een secundair wapen die je zelf in kunt stellen. Een enorme hamer is een mogelijkheid, maar ook kleinere wapens als klauwen zijn beschikbaar. Hiermee kun je wederom brute combo’s tevoorschijn toveren en vijanden met veel bloedvergieten naar de andere wereld helpen. Het vechtsysteem voelde gelukkig bekend aan en zal fans van het eerste deel niet teleurstellen. Het is alleen te hopen dat er genoeg nieuwe moves zijn bedacht, want op een herhaling van Wars acties zit natuurlijk niemand te wachten. In de recensie zal dit moeten blijken, want daarover kunnen wij op dit moment nog geen definitieve uitspraak doen.

Klimmen en klauteren
Het tweede grote punt van verschil is het feit dat Death een stuk leniger is dan War. Dat zorgt voor meer dynamische en meer aanwezige platformactie. Zo rent onze dode antiheld met gemak over muren en klimt hij met het grootste gemak de ene na de andere muur op. In de demo die wij speelden beschikte Death al over de ‘death grip’, eigenlijk een variant op Links ‘grappling hook’. Kort samengevat is het een haak aan een ketting waarmee Death zich aan allerlei objecten op kan trekken. Deze toevoeging zorgt ervoor dat we nog langer over muren konden rennen, door onszelf af en toe naar een uitstekende balk te trekken en meteen door te sprinten. Deze onderdelen boden een fijne uitdaging en waren tot ons genoegen niet te makkelijk gemaakt en je zult dan ook echt je best moeten doen.

Geen puzzels?
Wat bij ons wel een vraag doet oproepen, is de afwezigheid van puzzels in de demo. De eerste Darksiders staat juist (mede) bekend om zijn uitstekende puzzels en het zou buitengewoon jammer zijn wanneer dit onderdeel simpelweg uit het vervolg gelaten is ten bate van platformactie. Dat wordt dus even afwachten. Hetzelfde geldt voor de graphics, waarvoor het origineel geprezen werd. Dit tweede deel wist ons op het moment van spelen absoluut niet van grafische pracht te overtuigen, aangezien vrijwel overal dikke kartels te ontdekken waren. Nu is het zo dat vooral in de laatste maanden aan dit soort dingen gewerkt wordt, dus we geven het spel het voordeel van de twijfel. Maar er moet nog wel wat gebeuren!

Hetzelfde geldt voor technische stabiliteit van het spel, die duidelijk te wensen overliet. Zo struikelden wij over een bug waardoor wij niet meer verder konden in het spel. Natuurlijk konden de aanwezige ontwikkelaars ons binnen mum van tijd weer op weg helpen, maar die luxe is er niet wanneer de game straks in de winkels ligt. Dan mogen dit soort gevallen absoluut niet meer voorkomen, dus Vigil Games moet nog even hard aan de bak. Naast deze bugs merkten we ook dat de demo tegen het einde de neiging had te crashen, hoewel de ontwikkelaars ons verzekerden dat dit aan de debug-consoles lag. Eigenlijk wel logisch, want die beestjes stonden al een hele dag te draaien en vermoeidheid ligt op de loer.

Episch baasgevecht
Ondanks de vastlopers stelde het einde geenszins teleur; een heerlijk groteske eindbaas stond ons op te wachten en een hevige strijd volgde. Het was een gevecht waarbij wij echt even moesten nadenken en de gemiddelde speler zal ongetwijfeld hetzelfde hebben, want simpelweg op de baas inhakken had geen zin. Een eindbaas waarbij je je hersenen moet gebruiken, zo zien we het graag. We kunnen echter niet de aanzienlijk minder plezierige mini-baas vergeten, die ons flinke kopzorgen opleverde. Het gevecht dat zich vlak voor de eindbaas plaatsvond, bleek namelijk vrijwel onmogelijk. Ook om ons heen zagen wij handenvol journalisten vloeken en schreeuwen naar een zich continu herhalend ‘game over’ scherm.

Wat bleek? De mini-baas was met mêleeaanvallen vrijwel onverslaanbaar, waar de vijand zich met het gebruik van magie binnen tien seconden gewonnen gaf. Het toont weliswaar aan dat je verschillende soorten aanvallen dient te gebruiken, maar de balans was ver te zoeken. Als iedere vijand zo’n overweldigende zwakte heeft, is het natuurlijk slechts een kwestie van tijd voor je simpelweg door het spel wandelt. Toch hebben we hier vertrouwen in, want de balans in de eerste Darksiders stak immers prima in elkaar. We verwachten dat Vigil Games daar in dit deel geen veranderingen in zal aanbrengen die het spel schade toedoen.

Bigger is better?
Waar Vigil wel welkome veranderingen in aanbrengt, is de grootte van het spel. Die moet aanzienlijk groter zijn dan deel één, aangezien het vervolg bestaat uit vier gebieden die elk ongeveer de omvang van de hele eerste Darksiders hebben. Een flinke game, dus. Dit brengt echter wel het gevaar met zich mee dat veel tijd wordt opgevuld met herhalende taken, zoals tevens in het origineel werd gedaan. Hopelijk wordt dit verholpen door de toevoeging van sidequests en een uitgebreider RPG-gedeelte dat wij in de recensie in detail zullen behandelen. Om dit moment hebben we nog niet genoeg tijd in de game gestoken om daar uitspraken over te doen.

Ruwe diamant
Ja, er moet nog aardig wat aan Darksiders II gebeuren. De graphics waren niet bepaald ‘top notch’, onnodige bugs en crashes zijn nog aanwezig en de balans was bij de mini-baas ver te zoeken. Toch kan dit een topgame worden, als Vigil Games erin slaagt deze problemen in de laatste maanden te adresseren. Dan hebben we namelijk te maken met een lekker harde hack-and-slash-game met toffe platformelementen en hopelijk nog toffere eindbazen. En nu maar duimen dat die heerlijke puzzels uit het eerste deel toch terugkomen!