Clair Obscur: Expedition 33 Preview - Prachtige plaatjes

Sommige genres die ooit groot waren, zijn nu vooral voor enthousiastelingen. Dat geldt niet voor de turn-based RPG: die zie je nog geregeld voorbijkomen. Een nieuwe game in het genre moet dus een beetje op zien te vallen en dat heeft Clair Obscur: Expedtion 33 op in ieder geval één manier alvast geregeld.

De RPG is een beetje een apart genre, want je kunt er heel veel totaal verschillende games in kwijt. Soms is er wat fantasie voor nodig, maar ook games die onbetwist RPG zijn, hoeven niet op elkaar te lijken. Toch is het waarschijnlijk de turn-based RPG waar veel spelers het eerst aan denken.

Het is een oud concept en binnen de turn-based RPG is al van alles gedaan en geprobeerd om het spannend te houden. Is er dan nog wel iets dat de nieuwe studio Sandfall Interactive kan doen om de aandacht te trekken met zijn debuut? Een eerste indruk van Clair Obscur: Expedition 33 blijft wel degelijk hangen.

Dat zit hem vooral in de visuele pracht van wat Sandfall ons liet zien. Clair Obscur is een game die je bijblijft als je hem eenmaal gezien hebt. Dat is vast voor een deel te danken aan Unreal Engine 5, waarin de game gebouwd is, maar vooral ook aan de bijzondere omgevingen die worden voorgeschoteld.

Een groot deel van wat we hebben gezien leek zich bijvoorbeeld onder water af te spelen. Tenminste, er gingen vissen voobij in de lucht en er was een lichtval die suggereerde dat de personages niet aan de oppervlakte waren. Maar ze hadden geen moeite met ademen of bewegen, waardoor de omgeving op een bepaalde manier haast surrealistisch overkwam.

Ondanks die pracht straalt de game ook een zekere treurnis uit, maar dat lijkt ook wel te kloppen met het verhaal. In de wereld van Clair Obscur: Expedition 33 vergaat ieder jaar iedereen van een bepaalde leeftijd tot stof, waarna er een teller omlaag gaat om aan te geven wie er de volgende keer aan de beurt is. Expedition 33 probeert de Paintress die hier verantwoordelijk voor is te stoppen.

Qua gameplay valt de game minder op, in ieder geval op het eerste gezicht. Zoals gezegd is het een turn-based RPG, dus per beurt kies je voor elk van je personages een actie om uit te voeren, in de hoop je vijanden te verslaan. Elk personage heeft een unieke vaardigheid en een eveneens unieke skill tree, dus ze hebben allemaal hun eigen plek in je party. Vermoedelijk kun je je party op zijn beurt ook naar je eigen speelstijl aanpassen. 

Hoewel de game turn-based is, heeft hij ook een real-time element. Sommige moves vragen om een goed getimede input, maar de aandacht werd toen wij de game zagen vooral gelegd op het ontwijken van aanvallen. Veel aanvallen kun je ontwijken of pareren, waarbij dat laatste veel schade terug doet aan de vijand. Daarnaast zijn er aanvallen waar je overheen moet springen, waarbij je tijdens je sprong een kans krijgt om de actie in een aanval te veranderen.

Dat alles voelt op zichzelf niet bijzonder uniek: we hebben vaker turn-based RPG’s gespeeld waarin aanvallen en ontwijken een real-time element hadden. Maar een gevechtssysteem hoeft niet de revolutie te ontketenen om goed in elkaar te zitten. En voor zover we konden zien, is het systeem van Clair Obscur er één waarmee je je goed kunt vermaken.

We zeggen daar nadrukkelijk “voor zover we konden zien”. Dat is niet alleen omdat we zelf nog niet hebben kunnen spelen, maar ook omdat de demonstratie soms razendsnel was. We hebben ons bijvoorbeeld laten vertellen dat een aanval pareren best lastig is, of kan zijn, maar dat zag je niet direct af aan hoe de game gespeeld werd. Veel vijanden waren in maar een paar beurten onder de duim.

Hoe de game daadwerkelijk speelt en voelt moeten we nog afwachten, maar de eerste indruk is er. Die is bovendien niet verkeerd. Het gevechtssysteem lijkt solide en de wereld blijft je meteen bij. Wie zich kan vermaken met een turn-based RPG heeft iets om op de radar te zetten.