BioShock Infinite Burial at Sea Preview - Terug naar Rapture

In BioShock Infinite lieten we de onderwaterstad Rapture voor wat hij was, en maakten we voor het eerst kennis met Columbia, een prachtige stad die hoog boven de wolken zweeft. Hoe prachtig deze luchtstad ook was, het miste het toch de charme van Rapture. Burial at Sea voelt dan ook vooral aan als thuiskomen.

Net zoals in Infinite, speel je in Burial at Sea wederom met Booker DeWitt, die weer samen met de charmante Elizabeth een avontuur beleeft. In tegenstelling tot de originele BioShock, treffen we deze keer Rapture in een betere staat aan. Burial at Sea speelt zich dan ook af op 31 december 1958, de dag dat het goed misgaat in het onderwater utopia. Als we weer in de huid van Booker kruipen is dit echter nog niet zover. Hij heeft het druk genoeg met Elizabeth die onaangekondigd zijn kamer in komt stormen met de foto van een zekere Sally.

Griezelen
Over het verhaal zullen we verder niets verklappen, dit is namelijk de voornaamste reden om deze uitbreiding te spelen. Wij hadden daar na Infinite nog lang geen genoeg van, dus zijn deze kortere episodes meer dan welkom. Nadat we weer gewend waren aan de onderwaterwereld, kwamen we er al snel achter hoeveel enger Rapture is dan Columbia. Omdat een groot deel van deze DLC zich afspeelt in een verlaten gebouw, is het logisch dat het over het algemeen wat donkerder is. Dit zorgt ervoor dat er veel meer kansen zijn om wat lichte horror-elementen toe te voegen. Wees gerust, je gaat je niet doodschrikken, maar er zijn momenten waarbij je ongetwijfeld wordt overvallen door een ongemakkelijk, angstig gevoel.

Rondlopen en kijken
Zoals we inmiddels van de BioShock-games gewend zijn, duurt het even voordat je een wapen in je handen krijgt. Eerst heb je meer dan genoeg tijd om Rapture te ontdekken, zonder om de haverklap aangevallen te worden door die ellendige Splicers, die ook weer terug zijn. Het verhaal zorgt ervoor dat je op een aantal verschillende plekken komt die er relatief normaal uitzien. Daar zit dan ook de kracht wat het verhaal betreft. In het begin denk je nog dat Rapture een prima plek is om te wonen, totdat de game 180 graden draait en je ineens weer dat duistere, doodenge randje benadert van de onderwaterstad. Wederom is de opbouw naar dit moment erg goed gedaan, en daardoor behoort het moment dat je zonder schietijzer en Plasmids rondloopt tot het hoogtepunt van deze uitbreiding.

Skyhooks en Plasmids
Wat gameplay betreft zal je weinig verrassingen tegenkomen in Burial at Sea. De vele gevechten zijn nog steeds een mix tussen het schieten van je geweer en het op het juiste moment inzetten van je Plasmids (speciale krachten), terwijl je links en rechts Tears opent met Elizabeth. Deze Tears zijn deuren naar een andere dimensie, zodat je bijvoorbeeld wat extra kogels kunt laten verschijnen. De wapens hebben allemaal wel een ander uiterlijk gekregen, zodat ze wat beter in het chique stijltje van Rapture passen. Er is zelfs een Skyhook aanwezig, die wederom van levensbelang is als je het tegen grote groepen vijanden opneemt. Razendsnel door een kamer heenzwieren om vervolgens bovenop je vjiand te landen gaat bovendien nooit vervelen.

Welkom terug
Met Burial at Sea laat ontwikkelaar Irrational Games zien dat ze ook in relatief korte tijd een enorm spannend verhaal kan vertellen. Iedereen die zich vermaakt heeft met Infinite, en geen genoeg kan krijgen van Booker en Elizabeth, kunnen deze titel dan ook met een gerust hart in huis halen. Het feit dat de game zich afspeelt in Rapture maakt het feest compleet. Wij kunnen nu al niet wachten op Episode 2.