Assassin's Creed Rogue Preview - Jagen op klungelige Assassins

Terwijl eigenaren van een next-gen console kwijlend zitten te wachten op Assassin's Creed Unity, worden Xbox 360 en PlayStation 3 bezitters getrakteerd op Rogue. Het verhaal is interessant, maar hoe leuk is het spel om te spelen?

Op het eerste gehoor klinkt het verhaal van Assassin's Creed Rogue als de meest interessante verhaallijn uit de serie. Als je als Assassin verraden wordt, besluit je wraak te nemen op de orde en sluit je je aan bij de Templars. Omdat je wel een Assassin-training gehad hebt, weet je precies hoe ze denken, en kun je hun sluipskills evenaren met jouw eigen trucjes.

Concreet betekent dit dat je wederom het ruime sop kiest. Met Haytham Kenway (een oude bekende uit Assassin's Creed III) als trouwe stuurman, struin je eilanden af op zoek naar Assassin's, om ze een kopje kleiner te maken. Rogue zet dus het principe van de serie op zijn kop, al is dat niet te merken aan de gameplay.

In de missie die aan ons gedemonstreerd werd, kregen we een vluchtige blik in de wereld van een Assassinjager. Zoals gezegd heb je dezelfde opleiding gehad, dus bestuur je jouw karakter precies zoals in alle AC-games. Voordat we het wisten zaten we hoog in een boom, terwijl we uitkeken over een kleine nederzetting.

Een groot geweer dat om onze schouder hangt, trekt de aandacht. Vol trots laat de Ubisoft-medewerker ons zien wat deze rifle allemaal in huis heeft. Op het indrukwekkende uiterlijk na, is het vooral een vervanger voor de verschillende pijltjes en bommen uit de vorige games, een beetje jammer dus.

Dankzij het geweer werd heel het kampement in een kwestie van minuten omgetoverd in een plaats met doodzieke mensen dankzij een plotselinge gifwolk, en agressieve personen die door een andere gaswolk ineens hun vrienden aan begonnen te vallen. Ondertussen zaten wij nog in diezelfde boom te chillen, terwijl we onze gasgranaten naar beneden bleven schieten.

Tot nu toe hebben we nog niet zoveel uitdaging gezien, maar het moment waar we op aan het wachten waren komt nu pas: het gevecht tegen een Assassin. Jarenlang waren wij de mysterieuze killer die toesloeg vanuit de schaduwen, dus lijkt het ons fantastisch om het juist tegen deze meesters van het duister op te nemen. We trokken ons zwaard en slopen naar de markering op onze kaart toe.

Wat volgde kan gerekend worden tot één van de grotere teleurstellingen in videogames. De 'Assassin' die ons nietsvermoedend op staat te wachten, blijkt namelijk een net zo klungelige vechtersbaas te zijn als een doorsnee tempelier. Hij hakt wat in het rond met zijn hidden blades, maar is met gemak te counteren. Ook probeert hij er ineens tussenuit te knijpen.

Midden in een aanval draait hij zijn rug naar ons toe en klimt hij een gebouw op. Een typisch Assassin-trucje, waar wij gelukkig net zo goed in zijn. Razendsnel klimmen we achter hem aan en steken we ons piratenzwaard door zijn rug heen. Missie geslaagd.

Toen wij het verhaal van Rogue hoorden, stelden we een game voor waarin we kampen binnen moesten sluipen om de Assassin te ontdekken, die ons met gemak kon killen als hij ons aan zag komen. De vermommingtactieken die al jarenlang in de AC-games zitten zouden hier eindelijk echt iets toevoegen.

Ook de manieren om je vliegensvlug door de omgeving te verplaatsen kunnen uitkomst bieden om snel in de buurt van je doelwit te komen. Jammer genoeg lijkt Rogue gewoon weer een traditionele Assassin's Creed game te worden, waarin de twijfelachtige AI roet in het eten gooit.

Bovendien zijn de schipgevechten allang niet nieuw meer, dus de vraag is hoelang we nog kanonnen af willen vuren op vijandige boten. Kort gezegd heeft Assassin's Creed: Rogue ons bepaald niet overtuigd. Het verhaal is tof, maar de uitwerking lijkt nogal wat steken te laten vallen. Laten we hopen dat we gewoon een klungelige demo gezien hebben, want wij willen dolgraag op Assassin-jacht.