Assassin's Creed Odyssey hands on - Dichter dan ooit bij de Eerste Beschaving

Dit is de Assassin's Creed Odyssey hands-on. Terwijl Assassin’s Creed met Origins een jaar adempauze nam, komt diens opvolger Odyssey alweer twaalf maanden later uit. Wij gaven Origins destijds een 9. Onlangs testten we de game, als enig medium in Nederland, voor maar liefst vier uur en hier je lees onze bevindingen!

Odyssey lijkt de lijn weer voort te zetten van jaarlijkse releases. Ondanks dat de game op 5 oktober al uit moet komen, heeft Ubisoft er wel degelijk langere tijd aan gewerkt. Achter dit Griekse epos gaat de studio in Quebec schuil, die met de ontwikkeling begon direct na het afronden van diens laatste game Assassin’s Creed Syndicate.

Met het nieuwste avontuur moet de serie van een traditionelere actiegame, zoals we inmiddels na tien hoofddelen gewend zijn, de sprong naar een volledige RPG voltooien. Origins was in dat opzicht te beschouwen als de leap of faith, een gewaagde duik in nieuw terrein en met Odyssey gaan we zien of de serie op beide benen is geland en niet tegen de grond te pletter is geslagen.

Ubisoft Quebec heeft tijdens de ontwikkeling van Odyssey nauw contact gehouden met de studio uit Montreal die Origins verzorgde. Het scheelt dat ze praktisch om de hoek zitten bij elkaar en dat is te merken. De innovaties die Bayek spelers bracht in Egypte zijn ditmaal extra diepgaand. Zo zijn ook hoofdpersonages Alexios en Kassandra, waartussen je meteen een keuze moet maken en de rest van de game mee speelt, aan te passen.

Wij kozen tijdens onze kennismaking voor Spartaanse huurling Alexios en kregen al in de eerste secondes een humoristische kant van hem te zien wanneer hij samen met het kleurrijke personage Barnabas op het eiland Mykonos aankomt. Alexios is een charismatisch figuur en doet enigszins denken aan Ezio Auditore en Edward Kenway. Dat er Spartaans bloed door zijn aderen stroomt kun je van buitenaf zien, want er is een uitgebreid scala aan iconische pantsers, helmen en wapens te vinden.

Niet alleen het aanpassen van het uiterlijk is uitgebreider, ook zijn er meer skills te unlocken. Odyssey borduurt voort op het systeem dat Origins introduceerde en voegt daar enkele strakke vaardigheden aan toe. Denk bijvoorbeeld aan de Spartan Kick uit de film 300; nu is je kans om zelf mensen genadeloos de afgrond in te trappen!

Waar de sluipmoordenaars uit Italië, Masyaf, Parijs, Londen en vele andere historische locaties altijd een kap droegen als voornaamste hoofddeksel, zal dat nu niet per se opgaan. Met een stoere Spartaanse helm op je hoofd zie je er in wezen al heel anders uit. Wie logisch nadenkt, zal hiervoor wel een verklaring kunnen vinden. Origins markeerde namelijk het beginpunt van wat later de Assassijnengilde zou zijn en het nieuwe deel speelt zich nog eens ruim vierhonderd jaar eerder af.

In het jaar 431 voor Christus bestond de Tempeliersorde en Brotherhood of Assassins nog helemaal niet. Volgens senior producer Marc-Alexis Côte reflecteerden zij altijd de strijd tussen orde en chaos. Ook in Odyssey zullen deze twee filosofieën botsen, waardoor je wel het gevoel hebt een Assassin’s Creed te spelen. Bovendien gaat de zoektocht van Layla Hassan in de moderne tijd door.

Belangrijk om te weten is dat jij een Spartaan bent, maar niet langer gebonden aan je volk. Wij speelden vanaf ongeveer vijftien uur in de game, maar aan het begin zal zich een drama ontvouwen waardoor een nog jonge Alexios – of Kassandra – verbannen wordt uit de familie. Heel wat jaren later keer je als huurling terug in het Oude Griekenland.

Als verbannen huurling ben je vrij om te gaan en staan waar je wilt. In het Oude Griekenland woedt een oorlog tussen Athene en Sparta, ook wel bekend als de Peloponnesische oorlog waar we later op terugkomen. Aan jou om te bepalen voor welke factie je wilt strijden, als je je überhaupt wil mengen in het conflict.

Die vrijheid vertaalt zich onder andere in een vertelvorm die uniek is voor de franchise. Wie The Witcher 3 heeft gespeeld zal ongetwijfeld invloeden herkennen in Odyssey. Voor het eerst krijgen spelers namelijk een interactief verhaal voorgeschoteld waarin ze keuzes moeten maken.

Volgens de ontwikkelaar is letterlijk elke conversatie uitgewerkt in een cutscene met meerdere opties om te antwoorden. Zo vul je de persoonlijkheid Alexios of Kassandra dus zelf in. Wil je een eerlijke en oprechte held zijn of vind je het interessanter om te liegen en je arrogant op te stellen? Maar pas op, want de keuzes die je maakt zullen consequenties hebben voor het verloop van je quests en wat er gebeurt in de wereld om je heen.

Die wereld is ontzettend groot. De kaart beslaat meer dan tweehonderd vierkante kilometer volgens Côte. Deze bestaat uit Griekenland links bovenin, daaronder Egeïsche eilanden en de zee ertussen. Het is niet gek dat we met Odyssey een geliefd element zien terugkeren uit Black Flag, namelijk exploratie op zee. Bovendien konden we hier ook al van genieten in Origins!

Ook nu weer kun je met je eigen schip de wateren betreden om naar andere eilanden varen, oude ruïnes onder water te zoeken en ondertussen wat piraten en Atheners naar de bodem laten zinken. Verwacht geen explosieve zeegevechten zoals in Black Flag, want ditmaal is het iets simpeler gehouden. Je kunt je schip upgraden, maar verrekijkers en tonnen buskruit bestonden nog niet ten tijde van de klassieke Oudheid. In plaats daarvan zul je vooral schade aanrichten door pijlen af te schieten en de vijand te rammen.

De eilanden waar wij vertoefden waren het kleurrijke en prachtige Mykonos en nabijgelegen Delos. Alleen daar was al ontzettend veel te doen en te verkennen. Op de eilanden met afwisselend reliëf stuitten we op een groep rebellen onder leiding van Kyra die onze hulp nodig had. Voor deze verhaallijn goed en wel was afgerond waren we al gauw vier uur bezig, met een intens eindgevecht als episch slotstuk.

Het oude Griekenland is namelijk onderverdeeld in staten. Elke staat heeft in Odyssey een leider en die kun je naar de troon steken. Door dingen te doen als commandanten uitschakelen of een munitieopslag vernietigen verzwak je diens grip op de staat en doe je dit genoeg dan lok je een conflict uit tussen de Atheense en Spartaanse facties. Dit heet het Peloponnesian War system.

Voor onze quest schaarden we ons aan de zijde van de Spartaanse rebellen. De veldslag die aan strand plaatsvond was zeer episch en behoorlijk uitdagend. De bedoeling is om de sterkste vijanden uit te schakelen in het heetst van de strijd en de boss te verslaan voordat je eigen factie het onderspit delft. Wint het sterkste leger, dan zijn zij erna de baas over de staat en verandert de uitkomst onder andere hoe forten eruit zien, waarschijnlijk vergelijkbaar met hoe dat in For Honor werkt.

Als huurling sta je middenin het conflict. Los van de oorlog die woedt, kun je ook contracten aannemen en op bounties jagen. Overtreed je zelf de wet, door bijvoorbeeld te stelen, dan zul je andere bounty hunters achter je aan krijgen. Hiervan hebben wij nog niets gezien, maar het klinkt in ieder geval erg cool!

Vooralsnog lijkt de Assassin’s Creed franchise de broodnodige leap of faith met verve te hebben doorstaan. Odyssey lijkt meer dan simpelweg een vervolg op Origins te zijn, het is de eerste volwaardige RPG van de serie en weet dat concept met een aantal sterke pilaren te ondersteunen. Geen Brotherhood of Assassins of Tempeliers te bekennen, maar wel een Assassin’s Creed game in hart en nieren.

Odyssey vervangt als het ware een aantal afbrokkelende bouwstenen uit de serie en drukt het stevig aan met nieuw cement. De grootse restauratie van de franchise verspreid over twee delen lijkt een versleten relikwie helemaal opgeknapt te hebben.