Assassin's Creed IV Black Flag Preview - Vaart andere koers

Ubisoft geeft met Assassin’s Creed spelers al meer dan zes jaar de mogelijkheid een kijkje te nemen in diverse tijdperken. Zo vocht klimkampioen Altaïr zich een weg door De Derde Kruistocht, had charmeur Ezio Auditore zijn handen vol tijdens de Florentijnse Republiek en verplaatste indiaan Connor Kenway het speelgebied naar Noord-Amerika ten tijde van de Onafhankelijkheidsoorlog. In Assassin’s Creed IV: Black Flag vaart Ubisoft wederom een andere koers. We bemannen de Jackdaw en bevaren de zonovergoten Caribiën in de vroege achttiende eeuw.

Zoals je kunt zien, is Assassin’s Creed in sneltreinvaart geëvolueerd. Waar het origineel uit 2007 enkel draaide om het uitmoorden van boosaardige Tempeliers, manifesteren de laatste titels zich als échte openwereldgames waar je als vervaarlijke assassijn alle kanten op kunt. Meer dan ooit bewandelt de franchise met Black Flag dat pad, het pad van ultieme vrijheid waarin je continu het gevoel hebt dat je kunt doen en laten waar je zin in hebt. Als onversaagd kapitein heb jíj de touwtjes in handen: je rekent af met rum drinkend en crimineel tuig, kaapt hun koopvaardijschepen, schiet kastelen aan gort en rekruteert nieuwe piratenmaatjes die hun leven graag voor je op het spel willen zetten.

Protagonist Edward Kenway is als piraat alleen duidelijk minder lenig dan zijn voorgangers. De kapiteiten kan weliswaar op daken klauteren zoals Altaïr en van tak naar tak springen als Connor, maar dat gebeurt allemaal wel in een wat trager tempo. Zoals we eigenlijk al zagen in korte speelsessies op de E3 en op de Gamescom. Laatst konden we in een hotel in Amsterdam niet een uur, maar een hele middag op schatten jagen en dronkemansliederen op zee zingen. Ook uit deze speelsessie bleek weer dat de sterke samenhang tussen fictie en geschiedenis een heel belangrijk element is van Assassin’s Creed. Gaandeweg stuitten we op iconische figuren zoals de gevreesde piratenkapitein Blackbeard, waarmee we fictieve verhalen konden beleven. Daarnaast waren ook zeeslagen met Spaanse oorlogschepen eerder regel dan uitzondering.

Kilometers ver varen
De impressie die we vorige maand schreven, was gematigd positief. Hoewel het piratenthema flink onderbelicht is in de game-industrie, vroegen we ons af of Assassin’s Creed de aangewezen franchise is die daar verandering in moet brengen. Na opnieuw flink op zee te hebben gevaren met onze flink geüpgrade oorlogsvloot, blijft die vraag bij ons de kop opsteken. Black Flag sluit nog minder dan deel drie aan op wat Assassin's Creed ooit was. Het lijkt alsof de makers hun volledige zinnen zetten op het piratenleven, en verder niet omkijken naar de traditionele sluipmoordenaars-gameplay. Die is gelukkig wederom prima, maar veel nieuws hadden die sequenties in onze ogen niet te bieden.

Het is nu echt zeker: Black Flag is een piratengame pur sang. Daarmee ligt een gevaar op de loer. Vond je de zeestukken in deel drie namelijk niets, dan zul je hier waarschijnlijk weinig te zoeken hebben. In het video-interview - die nu ook online staat - vertelt Ubisoft dat de zeeslagen een stuk geavanceerder en daardoor spannender zijn dan in het vorige deel. Dat klopt in zekere zin - zoals ook omschreven in onze vorige impressies - maar feit blijft dat de essentie hetzelfde is. Daarnaast merkten we nu ook op dat we tijdens lange afstanden net iets te vaak en te lang naar ons bootje aan het staren waren. Er is weliswaar een fasttravel-systeem, maar die wordt pas geactiveerd als je de locatie eerst bereikt hebt. Het aantal willekeurige gebeurtenissen viel daarbij ook best mee, waardoor de verveling soms toesloeg.

Enfin, gelukkig was dit de enige kanttekening die we konden plaatsen. Als piratengame gooit Black Flag dankzij enerverende zeegevechten en een uitgebreid systeem eromheen (rekruteren, upgraden) hoge ogen. Ook de zware regenstormen versterkten de sfeer op zee. Door de mist en het slechte zicht was het een hels karwei om het schip zonder schade over hoge golven en langs kleine rotsen en gevaarlijke orkanen te manoeuvreren. Op dit soort momenten is Black Flag op zijn best, terwijl het vrijwel geen moment het typische Assassin’s Creed-gevoel oproept. Door alle hectiek gebeurt dat op zee zelden, zelfs niet als we op sierlijke wijze vijandelijke schepen van bovenaf de mast bestormen.

Zoals eerder geschreven is er veel te doen op zee. Ubisoft probeerde de langse afstanden die je moet overbruggen te verbloemen met een levendige wereld, zoals diverse eilanden waar je op schattenjacht kunt, oude ruïnes en forten die je aan gort kunt knallen, haaien en walvissen waar je op kunt jagen en vijandelijke oorlogsschepen die je kunt veroveren. Neem je een duik in het water, dan ga je een gloednieuwe onderwaterwereld binnen die vooral op de next-gen consoles helemaal tot leven komt. Assassin’s Creed presteert buiten de missies prima, alleen blijft de vraag hoe lang dit alles leuk blijft. Het varen op zee vergt immers veel van je geduld en dus moet het nog maar blijken of het belagen van een vijandelijk kasteel ook voor de tiende keer nog leuk is.

Iets waar Grand Theft Auto wél heer en meester is. Iedere side-quest voelt geen moment aan als een taakje of erger: als huiswerk. Door het vermaak en de kostbare beloningen wil je daar keer op keer tijd voor vrijmaken. In Black Flag moeten we nog zien of die nieuwigheden leuk blijven. Geld verdienen is leuk en handig, maar voldoening krijgen is belangrijker dan al het andere. Het is dus te hopen dat de randactiviteiten in de volledige versie straks genoeg diversiteit bieden, want dan heeft die rijkelijk gevulde spelwereld natuurlijk opeens wel waarde. Voor nu temperen we verstandig even ons enthousiasme.

Als piratengame uitstekend. Ook als AC-game?
Assassin’s Creed IV: Black Flag wekt met succes associaties op met dronkemansliedjes, indrukwekkende fregatten en zwaar kanonnenvuur. Of deze Assassin's Creed de aangewezen game is om dat te doen, is echter nog maar de vraag. Spelers kopen Black Flag straks met een verwachtingspatroon die de vorige delen bij hen hebben gewekt. Door zo veel op zee te zijn en het piratenthema de boventoon te laten voeren, kunnen zij straks voor een grote verrassing komen te staan. Als piratengame scoort Black Flag uitstekend, maar of het ook als een Assassin's Creed-game overtuigt moet nog blijken. Slecht wordt het spel sowieso niet, het is alleen afwachten of het kwalitatief zich kan meten met zijn voorgangers.