Archangel gameplay uitgelicht [Gespeeld op E3 2017]

Het is altijd al een soort van jongensdroom geweest om in een gigantische mech rond te lopen. Alhoewel er al tig films en games zijn die dit gevoel ondersteunen, is nooit één zo’n ervaring zo speciaal als Archangel geweest. Wij leggen de Archangel gameplay voor je uit zodat ook jij misschien een heuse mech-piloot wordt.

Archangel is een Virtual Reality game ontwikkeld door Skydance Interactive. Joepie, een VR-titel! Het spel is gelukkig compatibel voor meerdere platformen zolang er een PlayStation VR, Oculus Rift of HTC Vive wordt gebruikt. Voor de E3 hands-on klommen wij de cockpit in met behulp van de Oculus Rift.

Het verhaal van Archangel draait om jou als redder van de wereld. De aardbol is geteisterd door oorlogen en natuurrampen, waardoor de gehele setting postapocalyptisch overkomt. Als dat nog niet genoeg ellende vormt, is er een kwaadaardige organisatie die dreigt deze verzwakte wereld over te nemen. Aan jou de taak om hier een stokje voor te steken.

Het eerste dat opvalt aan de Archangel gameplay is het grafisch vermogen. Voor een VR-spel ziet het er nog dusdanig mooi uit dat het wel één van de betere games is die je door de bril heen ziet. Alhoewel de omgeving niet al te gedetailleerd is, zijn de modellen van vriend en vijand dat wel. Met name de eigen mech is prachtig in elkaar gezet, waarbij je eerst een kwartier bezig bent met het interieur en de mechanische vuisten bewonderen.

De head-up display (HUD) is prettig geplaatst, waardoor je in één overzicht alle informatie krijgt die je nodig hebt. Opvallend aan de werkwijze van de Archangel gameplay en alle visuele elementen, is het feit dat er niet té veel op je afkomt. Kans op motion sickness wordt hiermee beperkt. Dit is erg prettig als je alle negen levels, van ongeveer een kwartier per stuk, in een enkele zit wil afronden.

Met het besturen van een mechanische kolos tijdens de Archangel gameplay verwacht je een even zo imposant arsenaal tot je beschikking. Er moet eerlijk gezegd worden dat het bij deze game eerder om kwaliteit dan om kwantiteit draait. Gedurende het hele spel krijgt je mech namelijk maar vier verschillende wapens die niet allemaal al vanaf het begin te gebruiken zijn. Toch voelt dit schiettuig uniek genoeg aan om mee in de nopjes te blijven.

De eerste missie doet de speler kennismaken met een machinegeweer aan de ene arm en een raketwerper aan de ander. Skydance Interactive heeft verklapt dat je later in het spel dit gereedschap in kan wisselen voor een railgun en hittezoekende projectielen. Elk van de vier wapens zal geheel anders aanvoelen door onder andere bereik, tijd om te herladen en de kracht die achter de schoten zit.

Na het spelen van de Archangel gameplay kan er geconcludeerd worden dat je je bij elk gelost schot een baas voelt. De game weet voldoening te geven in het neermaaien van alle vijanden die op je pad komen. Je krijgt bijna medelijden met iedereen die het tegen jou moet opnemen.

Het enorme geschut zou overbodig zijn als er niet een groot aantal doelwitten op het scherm verschijnen. Opgetogen mag er gesteld worden dat Skydance Interactive genoeg vijanden in de game heeft gestopt. Individueel vormen de belagers geen probleem, maar aangezien deze altijd in groepjes komen is het wel oppassen geblazen.

Tijdens de hands-on hebben we geschoten op drie verschillende types. Hieronder vallen de standaard grondtroepen, de wat sterkere tanks en uiteindelijk een vliegend voertuig dat veel weg heeft van een helikopter. Vooral deze laatste tegenstander wist de levensbalk ver naar beneden te krijgen en benodigde veel finesse om neer te halen. Volgens de ontwikkelaar maak je gedurende de game kennis met nog veel meer verschillende vijanden.

De shooter Archangel is geheel on-rails, dus er is een vast pad voor je uitgestippeld. De mech loopt automatisch, waardoor jij niet meer over beweging hoeft na te denken. Dit betekent niet dat er naast het schieten van je wapens geen interactie mogelijk is. Integendeel zelfs!

Naast het geschut heeft je bestuurbare robot twee enorme schilden tot zijn dispositie. Net als het schietgerei activeer je deze individueel door middel van de VR-controllers. Heb je barrière nodig aan de rechterkant, dan druk je een toets in op de rechtse controller. Voor de linkerkant geldt precies hetzelfde principe.

Met behulp van dit verdedigingsmechanisme blokkeer je vijandelijke schoten. Hier moet je enigszins tactisch over nadenken, want op een gegeven moment is de energie van de barrière op en kan je het schild een tijdje niet meer inzetten. Bovendien kan je het wapen én de bescherming tegelijk gebruiken. Snel overschakelen tussen offensief en defensief is dus een vereiste om niet opgeblazen te worden.

Naast het gebruik van barrières zijn er nog meer interactiemogelijkheden. Tijdens de Archangel gameplay van de E3 kon de mech niet meer naar voren lopen door een brug die in de weg stond. Om dit obstakel uit de weg te ruimen moest er een vuist gemaakt worden om vervolgens hevig zwiepend, met de VR-controller, de brug in stukken te slaan. Een erg vermakelijk moment, waarbij afstand tot de monitor gewenst is.

Dit is tot dusver wat je kan verwachten van de Archangel gameplay. Het lijkt een erg fijne maar korte VR-ervaring te worden. Het besturen van een mech is nog nooit zo dichtbij gekomen en alleen daarom is het al de moeite waard om de game in de gaten te houden. Het spel wordt ergens in juli gelanceerd, maar een precieze datum is nog niet bekend.