Waarom je The Saboteur had moeten spelen

Vorige keer hadden wij het over Call of Juarez: Bound in Blood, een sterke western game die enigszins werd vergeten door de naam en die andere western game Red Dead Redemption. Nu gaan wij terug naar de Tweede Wereldoorlog, Parijs om specifiek te zijn, met de game The Saboteur. Dit is een game die is uitgegeven nadat ontwikkelaar Pandemic Studios door Electronic Arts werd opgeheven.

The Saboteur is dus ontwikkeld door Pandemic Studios, die als een onafhankelijke ontwikkelaar begon in 1998. De studio begon zijn werkzaamheden in Los Angeles, maar in 2000 richtte het een tweede kantoor op in Brisbane, Australië. Met twee studio's sterk is Pandemic een bekende naam geworden binnen de game-industrie, met name door de verschillende franchises die hier zijn ontstaan. Zo was de studio verantwoordelijk voor Star Wars: Battlefront en Star Wars: Battlefront II. Twee enorm populaire games, waardoor wij nu met veel enthousiasme uitkijken naar een nieuw deel gemaakt door DICE. Houdt nog wel even geduld, want de nieuwe Star Wars: Battlefront staat in de planning voor 2015.

De studio uit Brisbane was weer verantwoordelijk voor het maken van de eerste twee Destroy All Humans! games en verder is Pandemic ook bekend van franchises als Mercenaries en Full Spectrum Warrior. Al deze successen hebben geleid tot een overname door Electronic Arts in 2007. Een weinig vruchtvolle relatie, want twee jaar later werd de ontwikkelaar gesloten. Redenen hiervoor waren teleurstellende resultaten van de games Mercenaries 2: World in Flames en Lord of the Rings: Conquest. In februari van 2009 sloot de studio in Brisbane, gevolgd door de sluiting van het Los Angeles pand in november 2009. In totaal nam Electronic Arts 35 werknemers van Pandemic over, om zo de game The Saboteur van verdere support te voorzien. The Saboteur kwam namelijk één maand na het sluiten van de studio uit, op 4 december 2009 om precies te zijn.

Op gebied van recensies heeft de allerlaatste game van Pandemic Studios het niet verkeerd gedaan. Zo waren veel mensen erg positief, waaronder wij op XGN. The Saboteur kreeg namelijk een een 7,4 in onze review. Daarnaast scoort de game ook goed bij andere critici. Gemiddeld een 7,2 op de PlayStation 3, een 7,3 op de Xbox 360 en 7,6 op de PC, aldus Metacritic. Veelal wordt geconcludeerd dat The Saboteur de juiste sfeer en setting weet neer te zetten met hier en daar wat foutjes. Uiteindelijk resultaat is een bijzondere game en dat is ook de reden waarom mensen deze game moet spelen.

Helaas zijn de verkopen wat minder rooskleurig. In totaal zijn 910.000 exemplaren verkocht, waarbij net iets meer dan 20.000 afkomstig zijn van de PC. Het grootste gedeelte van de verkopen komt bij de consoles vandaan met 470.000 exemplaren op de Xbox 360 en 420.000 exemplaren op de PlayStation 3. Belangrijkste afnemer is Noord-Amerika met 430.000 verkochte exemplaren ten opzichte van Europa met 370.000 verkochte exemplaren.

Opvallend aan The Saboteur is met name de stijl. Zo speelt de game zich af in een bezet Parijs uit de Tweede Wereldoorlog. De stad en omgeving zijn verdeeld in gebieden. Een gebied kan zwart-wit zijn met rode accenten, wat betekent dat nazi's dit gebied bezetten. Lukt het je als speler om een gebied grotendeels te ontdoen van nazi's, door middel van opdrachten of het vernietigen van nazi spullen, dan krijgt een gebied kleur. Hierdoor worden de inwoners van dat gebied ook meer aangezet om samen met het Franse verzet op te komen tegen de Duitsers.

Wanneer je kijkt naar de personages uit The Saboteur, dan vind je een hele bijzondere groep aan mensen. De hoofdpersoon is namelijk een Ierse coureur, genaamd Sean die een Italiaanse pitbaas heeft. Verder heeft Sean Franse vrienden, krijgt hij te maken met de Britse geheime inlichtingendienst, een Spaanse wapensmokkelaar en zijn rivaal: een Duitse coureur/nazi. Al deze karakters zijn behoorlijke stereotyperend, waardoor je op sommige momenten het gevoel krijgt in een aflevering van 'Allo 'Allo! te zitten. Waarschijnlijk niet echt de bedoeling van de ontwikkelaar, maar uiteindelijk levert het echt hilarische en foute momenten op.

Naast het luisteren naar deze foute karakters valt er veel te doen in The Saboteur. Het is een game met een open wereld, dus je kunt gaan en staan waar je wilt. Pas alleen op voor de checkpoints die de Duitsers op bepaalde punten hebben opgezet, want daar moet je de juiste papieren voor hebben om door te kunnen rijden. Verder is Parijs geheel bezet met spullen van de nazi's, die je allemaal kunt opblazen. In echte missies heb je daarnaast de mogelijkheid om als Rambo nazi's af te schieten, of voor de stille weg te kiezen en het uniform van een Duitse soldaat aan te trekken. Er is dus meer dan genoeg te doen.

De allerlaatste game van Pandemic Studios is er één die stilletjes is uitgekomen in december. Blijkbaar had Electronic Arts de hoop al opgegeven en was het simpelweg de doelstelling om de game in de schappen te leggen, niet meer en niet minder. Dat is erg jammer, want The Saboteur heeft een unieke stijl en je voelt je echt onderdrukt in een bezet Parijs. Verder weet de game je soms enorm aan het lachen te krijgen door de vele foute karakters. Om deze redenen is The Saboteur een game die mensen moeten proberen.