Uitgevers en webshops - Een gouden vondst?

Op het internet zijn de mogelijkheden onbeperkt. Waarom zou een grote uitgever al zijn (console)games bijvoorbeeld niet online aanbieden en deze zelf naar de gamers verschepen? Nou, omdat dat dus blijkbaar moeilijker is dan je zou denken.

Zoals jullie allen zullen weten, kwam onlangs de zeer geanticipeerde game Assassin’s Creed III uit. Velen van jullie zullen de game ongetwijfeld hebben aangeschaft, en wellicht hebben een paar fanatiekelingen zich zelfs aan een van de collector’s editions gewaagd. Zo ook ik. Ik namelijk een groot fan van collector’s editions en zodra er een figurine bij een game verkocht wordt, voel ik me bijna verplicht dertig euro extra of meer neer te tellen voor dat stukje plastic. En laat AC III nu net met de ‘Freedom Edition’ komen.

Een verrassende aanbieding
Helaas ben ik naast fanatiek gamer ook een – toegegeven, iets minder fanatiek – student die het niet altijd even ruim heeft. Ik heb dus lang, tot vlak voor de release zelfs, getwijfeld over welke versie ik aan zou schaffen. De keuze viel toen op de gulden middenweg: de AC III Hunter Edition, mét figurine maar zonder andere extra’s. Een iets minder gaaf pakket, voor een iets minder angstaanjagende prijs dus. Goed, dilemma ontweken. Althans, tot ik toevallig op de webshop van uitgever Ubisoft terechtkwam die opvallend genoeg de bijzondere Freedom Edition voor een aantrekkelijke prijs aanbood.

Dit gegeven is bijzonder om twee verschillende redenen. Ten eerste komt het bijna niet voor dat uitgevers zelf fysieke games aanbieden. Een snelle rondgang langs de websites en webshops van uitgevers leert dat zij stuk voor stuk graag digitale downloads in hun digitale winkelrekken plaatsen, maar zodra er fysieke actie aan te pas komt, houdt het op. ‘Ga dan maar gewoon naar de winkel’, lijkt de algemene gedachte te zijn. Behalve dus bij Ubisoft, dat het klaarblijkelijk aandurft om de mouwen op te stropen en noeste arbeid te leveren.

Ten tweede was de Freedom Edition van AC III zoals gezegd opvallend goedkoop, waar games ‘straight from the source’ vaak relatief aan de dure kant zijn. Dit geldt vooral voor nieuwe spellen, die door de uitgever zelf vaak worden voorzien van de technische adviesprijs van 69,99 (voor gewone versies). Het is een traditie die de Ubi Shop zelf overigens ook heeft, maar deze keer dus niet. Daarbij kreeg ik genereus een vouchercode voor tien euro korting bij een volgende aanschaf én struikelde ik over een kortingscode die nog eens tien euro van de prijs afsloeg. Al met al had ik daarmee de Freedom Edition voor de prijs van de Hunter Edition – de vouchercode meegerekend.

De order
Geweldig toch, zo’n deal? Dat was in ieder geval wat ik dacht toen ik twee dagen voor de release de bestelling plaatste. Natuurlijk had ik er goed op gelet dat de game op voorraad was, want nog belangrijker dan een figurine is voor mij de mogelijkheid de game bij lancering te spelen. 'Eén tot twee dagen levertijd', zei de website. Mooi op tijd, was de achterliggende gedachte. Immers, de uitgever zelf zou er toch wel voor zorgen dat ik de game op releasedatum in huis zou krijgen? En ach, een extra dagje wachten kan nog wel. Maar meer ook niet!

De angst
Met dat in mijn achterhoofd raakte ik wat ongerust toen ik op de 31^e, de dag van de release, nog geen verzendbevestiging binnengekregen had. Angstig stuurde ik een bericht naar de helpdesk van Ubisoft, die later die dag een weinig behulpzaam mailtje terugstuurde. Op de vraag ‘hoe staat het met de verzending?’ kreeg ik het volgende antwoord: ‘Uw order wacht op verzending en u ontvangt een mail zodra het pakket is verstuurd.' Daarmee was ik dus weinig verder. Twee dagen later besloot ik gefrustreerd nogmaals een mail te sturen. ‘Waar blijft mijn pakketje?!’

De frustratie
Ditmaal was het antwoord duidelijker, maar helaas weinig bemoedigend. Extreme drukte had er namelijk voor gezorgd dat de game pas op 5 november verstuurd zou worden. Een week nadat ik de opdracht geplaatst had. Opvallend genoeg bleef de Freedom Edition op de website van Ubisoft gedurende dit hele proces gewoon op ‘op voorraad’ staan met een verzendtijd van één à twee dagen. In de praktijk komt daar klaarblijkelijk weinig van terecht.

Uiteindelijk had ik zes dagen na release de game in huis waar ik al maanden naar uitkeek. Dat betekende helaas dat het weekend, dat ik voor de game had vrijgehouden, teloor was gegaan aan een gefrustreerd wachten op de verzendbevestiging. In die tijd werd mij wel duidelijk waarom het gros van de uitgevers zich niet aan het verkopen van fysieke games waagt: het is een kunst. Het aanhouden van gemaakte afspraken, zoals dat bij (web)shops doorgaans geen probleem is, vereist blijkbaar meer kennis van zaken dan verwacht.

Nu moet toegegeven worden dat de consolewebshop van Ubisoft een relatief klein aanbod kent, waaruit duidelijk wordt dat de uitgever hier waarschijnlijk weinig ervaring mee heeft. Het klinkt logisch dat het bedrijf zich aan de verkoop heeft gewaagd: het hoeft immers geen deel van de winst af te staan aan de verkoper en houdt zelf meer over. Maar in de praktijk blijkt dat dit te simpel gedacht is. Want juist de uitgever zelf heeft een klein aanbod, verkoopt zijn games voor een vaak hoge prijs en is niet zo ervaren in het afhandelen van orders als een Bol.com of gemiddelde andere webshop.

Doe het goed of doe het niet
De conclusie is dan ook dat uitgevers flink zullen moeten investeren, alvorens een eigen webwinkel tot een succes te maken. De potentie is er wel degelijk: uitgevers zouden immers als geen ander in staat moeten zijn de game voor een nette prijs op het exacte moment van release op jouw mat te krijgen. Maar misschien is het ook wel het beste dat uitgevers zich hier niet massaal aan wagen. Volgens mij is er namelijk niets beter dan de lokale gameboer binnenstappen en daar je games aan te schaffen, onder het genot van een vriendelijk gesprekje over de gekochte game. Niets verslaat die muffe geur van zweet en games. Zelfs een goedkope Freedom Edition van Assassin’s Creed III niet.