Top 10 ergernissen in games

Elk spel heeft momenten waarop je je serieus afvraagt waarom je in hemelsnaamt tijd stopt in het spelen van die ene game. Of dit nou komt door het niet kunnen vinden van een sleutel die nodig is om verder te gaan in een level of unskippable cutscenes. Wij zetten de top 10 ergernissen in games voor je op een rijtje!

Missies waarbij je het handje van een NPC vast moet houden en een level door moet leiden. Denk bijvoorbeeld aan Keira Metz in The Witcher 3 of Professor Kruglov in S.T.A.L.K.E.R Shadow of Chernobyl.

In het geval van Keira wil je als Geralt rustig een locatie verkennen en alle mogelijke loot verzamelen. Als je vervolgens een constante stroom aan ‘Geralt!’ geschreeuw te voorduren krijgt, heb je vrij weinig zin om haar meerdere missies lang te vergezellen.

Hoewel in het geval van Keira je in combat juist veel aan haar hebt, zal je bij het voorbeeld van Kruglov uit STALKER hopen dat niets op je pad staat waar de aandacht van de professor naar uit kan gaan. De anomalieën in het spel zorgen al voor genoeg frustratie in deze missie.

Domme NPCs komen daarom op de tiende plaats in onze top 10 ergernissen in games.

Wat niet kan ontbreken in deze top 10 ergernissen in games is het hebben van een sleutel maar geen flauw benul hebben waar de bijbehorende deur is. In oudere games als Doom en Duke Nukem was dit een groot probleem, in Dark Souls 1 en 2 kunnen ze er ook wat van. Hoewel je in het laatste geval ergens nog wel weet van een deur waar je niet doorheen kon, was dat bij Doom zeker niet zo.

De eerste levels van Doom 1 en 2 spraken redelijk voor zich. Hier en daar een geheime deur maar weinig uitdagends. Tot je na een tijdje een knop vond en ergens in de verte het geluid van een opengaande deur hoorde. Vervolgens was je uren kwijt met het vinden van de betreffende deur om er in latere levels achter te komen dat je dan meerdere knoppen in volgorde in moest drukken.

De frustratie die daarbij hoorde mag dus niet ontbreken in deze top 10 ergernissen.

Het nutteloze item dat ongelofelijk nuttig blijkt. Niet te verwarren met een item waarvan je denkt dat het nuttig is en niet blijkt te zijn als de Pendant in Dark Souls 1. Meer in de trend van petrified something uit Dark Souls 2.

Wie Dark Souls 1 heeft gespeeld, zal ongetwijfeld het verhaal van de pendant kennen en bij Dark Souls 2 wel langer nadenken over het kiezen van een beginitem en vanwege de vage beschrijving van de petrified something besluiten die niet te kiezen. Wie dat wel doet heeft de kans om Dark Souls 2 te beginnen met een veel sterker wapen dan dat je in de eerste levels zult vinden.

Een ander voorbeeld zijn de party hats uit Runescape. Deze hoedjes die hun weg via een holiday event in het spel vonden waren gratis en werden veelal weggegooid. Wie tegenwoordig een papieren kroon wil kopen moet aardig in de buidel tasten. Variërend van 900 miljoen tot 3 miljard zijn dit de duurste en meest begeerde items in het spel. Had je ze toen toch maar op je bank gezet!

‘Nutteloze’ items komen daarom op de achtste plaats in onze top 10 ergernissen in games.

Keuzes maken is niet leuk. Aan de ene kant wil je graag dat wat je kiest ook gevolgen heeft voor het spel, aan de andere kant kun je het niet over je hart krijgen om te kiezen tussen twee kanten waar je je beiden in kan vinden.

Ook het moeten kiezen tussen wat je meeneemt en wat je achterlaat in het verkennen in een spel als The Witcher 3 of Fallout kan soms behoorlijk problematisch zijn. In het geval van Fallout New Vegas komt dat perfect naar voren in de Dead Money DLC.

In de DLC, waarin je het Sierra Madre casino bezoekt, heb je rekening te houden met de maximale hoeveelheid gewicht die je in je rugzak kan hebben. Op het einde van de DLC zal je aardig wat waardevolle, maar zware items vinden die je niet allemaal mee kunt nemen. De hoardersmentaliteit wordt je dan op de harde manier afgeleerd.

Een keuze moeten maken als je dat echt niet wil komt hiermee op de zevende plaats in onze top 10 ergernissen in games.

Wat niet in deze top 10 ergernissen in games mag ontbreken is het ontbreken van een fatsoenlijke economie. Wie een auto verkoopt, zal er minder voor krijgen dan dat een dealer vervolgens zelf voor gaat vragen. In games is dat weliswaar ook zo, zo nu en dan slaat dat behoorlijk door.

In de eerste twee Witcher games is dat zeker het geval. Bij de eerste game was het zelfs zo erg dat ondanks het hoarden van dure items en het extreem zuinig zijn op je goud, spullen in de winkel kopen bijna onmogelijk was. Hoe reëel is het dat je het halve spel spaart voor 1 healing potion waarvan je er 3 per bossfight gebruikt?

Het kan natuurlijk ook doorslaan naar een te makkelijke economie. Een voorbeeld hiervan is Star Wars: Knights of the Old Republic, de oude welteverstaan. Met het vinden dan meer medkits dan je ooit nodig zult hebben zal je in dat spel nooit verlegen zitten om credits. Een beetje jammer, want met de beste gear is zelfs de hoogste difficulty een eitje.

Slechte economische systemen staan daarop op de zesde plek in deze top 10 ergernissen in games.

Op de vijfde plek in onze op top 10 ergernissen in games staat ammunitieschaarste. In games als Fallout 3 en Metro draait het weliswaar om overleven in een wereld waarin zelfs de meest basale levensmiddelen schaars zijn geworden, het niet beschikken over kogels voor wapens is een probleem van grandioze proporties.

Metro is zo’n game dat je kunt raden wanneer je voor een lastig gevecht tegen zult komen. Waarbij je in andere games juist vlak daarvoor een arsenaal aan wapens en kogels vindt, is dat in Metro absoluut niet het geval. Pas als je door je laatste beetje ammo heen bent krijg je plots een gemuteerde garnaal of kwal voor je kiezen.

Terwijl je aandacht vooral uitgaat naar de vele tentakels die overal om je heen neerslaan en het zuur dat in je richting wordt gespoten, is het tijdens die bossfights dat je de arena af moet struinen naar de kogels die her en der liggen. Door de vele vijanden in aanloop naar de bossfight toe kom je niet aan ammo opsparen toe.

Net buiten de top drie komt de ergernis van veels te lastige AI/vijanden. Vijanden waar je zelf een heel magazijn kogels op leeg moet schieten voordat ze eindelijk dood zijn maar die jou slechts 1x hoeven te raken. Het voorbeeld van de NPC invasions in Dark Souls 2 laten weinig aan de verbeelding over.

Waar je bij het maken van je character over elke skillpoint na moet denken, is het idee dat de rode phantoms vanwege hun menselijke vorm dat ook doen. Niets is minder waar, want naast een veelvoud van jouw healthbar doen ze met exact dezelfde wapens vele malen meer schade. Combineer dat met een ongelimiteerde staminabar en de frustraties lopen hoog op.

Een ander voorbeeld zie je terug in een ander genre games: de racegames. In de meeste Need for Speeds is er om bepaalde redenen voor gekozen om de AI met onmogelijke snelheden te laten rijden om het idee van spanning erin te houden. Dat dit vaak neerkomt op het net aan verliezen van races vanwege het slecht nemen van de laatste bocht mag dan niet deren.

Daarmee komt de overpowerde AI op de vierde plek in deze top 10 ergernissen in games.

Onderaan de top drie staan de alom gevreesde Quick Time Events. Op momenten dat je ze het minste verwacht moet je opeens op een combinatie van toetsen drukken om je personage in leven te houden. Ook in games die zonder deze QTE’s uit konden worden gebracht moeten er aan geloven, met Need for Speed The Run als perfect voorbeeld.

In een racegame in het laatste waar je behoefte aan hebt het moeten opletten tijdens cutscenes. Wie er bij EA dan ook op is gekomen om tijdens deze filmpjes knoppenrammen toe te voegen had dat echt niet hoeven doen. Gedurende het spel zijn er welgeteld vier momenten waarbij je als een gek op de X loopt te knallen, om vervolgens net die ene ‘druk nu op A’ te missen.

Quick time events in games die daar niet om draaien staan daarom op de derde plaats in onze top 10 ergernissen in games.

Het keer op keer moeten aanzien van een cutscene voor een gevecht of confrontatie omdat deze niet te skippen is kan ook niet in deze top 10 ontbreken. Van die cutscenes dat je na een paar keer exact weet wat er precies gezegd gaat worden.

Een voorbeeld uit de gigantische stapel zijn de cutscenes met Lester in GTA 5 Online. Vlak voor, tijdens of na een heist zit je samen met je vrienden in dezelfde kamer als deze mankepoot en elke keer krijg je dezelfde sneren, haat en onnozele comments naar je hoofd geslingerd.

Na drie keer dezelfde heist te hebben gedaan worden de ontmoetingen met Lester alleen maar vervelender aangezien dezelfde grappen de eerste keer al niet leuk zijn en dus na drie keer al helemaal niet meer.

Het niet kunnen door cutscenes kunnen klikken staat daarom op de tweede plaats in deze top 10 ergernissen in games.

Er kan maar één ergernis keer op keer zorgen voor een hoge bloeddruk, frustratie en vloekpartijen zonder dat het ooit beter wordt. Niemand zit te wachten om zijn of haar progress als sneeuw voor de zon te zien verdwijnen door tussenkomst van een onzichtbaar gat in de map.

Bugs en glitches horen door ontwikkelaars gedurende een betatest eruit te worden gehaald maar vaak slippen er een paar doorheen. In sommige gevallen maken bugs een spel net iets leuker, in de meeste gevallen juist het tegenovergestelde.

Hoewel ontwikkelaars de taak hebben het spel up-to-date en gepatched te houden vanaf het moment dat het spel uit is, komt het nogal eens voor dat zulke dingen nooit gefixed worden. De enige hoop die je dan hebt is dat de community van een spel het heft in eigen hand neemt er net als met de Fallout games zelf met onofficiële patches komt.