Vijf redenen waarom je The End of the F***ing World seizoen 2 (niet) moet kijken

Het tweede seizoen van de geliefde Britse serie The End of the F***ing World staat nu alweer meer dan een week op Netflix. Eindelijk wordt de cliffhanger van het eerste seizoen opgelost, maar daar blijft het niet bij. Er is nog veel meer om te bekijken, maar of je dat moet doen is nog maar de vraag…

Laten we beginnen met een reden waarom je The End of the F***ing World seizoen 2 moet kijken, namelijk om te zien hoe de cliffhanger afloopt. De trailer lijkt deze al deels weg te geven, maar op één been kun je niet lopen natuurlijk. Je moet het tweede seizoen kijken als je erachter wil komen hoe het allemaal verder gaat.

Uit de trailer kun je al opmaken dat het tweede seizoen meer om Alyssa lijkt te draaien. Zo zie je haar in een trouwjurk door het bos banjeren en lijkt er een mysterieuze nieuwe vrouw te verschijnen.

Helaas is de mysterieuze vrouw één van de minst interessante personages in het hele seizoen. Het tempo wordt daardoor snel uit het seizoen gehaald, want de complete eerste aflevering draait om haar introductie. Je ziet haar leven en merkt al snel dat ze niet helemaal spoort, maar wegens de slechte plaatsing van de aflevering wordt het gelijk een taak om verder te kijken.

Misschien is het daarom een beter idee om eerst aflevering twee en drie van The End of the F***ing World seizoen 2 te kijken. Hierdoor wordt het tempo een stuk beter en word je sneller herenigd met de personages door wie je de serie in eerste instantie bent blijven kijken. We snappen dat de makers het onderste uit de kan willen halen betreffende de cliffhanger, maar dat hadden ze hier beter niet kunnen doen.

Het tempo van de serie mag dan wat problemen hebben, maar als je de eerdergenoemde volgorde aanhoudt kom je al snel achter de volgende reden om de serie verder te kijken. De serie is namelijk lekker kort en in een middagje helemaal te kijken. The End of the F***ing World seizoen 2 bevat namelijk net als het eerste seizoen ook maar acht afleveringen die je lekker snel allemaal kunt kijken.

Daarnaast zijn de afleveringen zelf ook vrij kort. Iedere aflevering kost maximaal 25 minuten van je leven, waarbij de kortste zelfs maar 19 minuten lang is. Al met al ben je in minder dan vier uur klaar met het hele tweede seizoen en voor de echte die-hards is een binge van de hele serie zelfs mogelijk in één dag.

Waar het eerste seizoen vrij intiem was door zich alleen op de twee geliefde tieners te richten, is dat in het tweede seizoen wel anders. Met de introductie van onder andere de mysterieuze vrouw klapt de wereld als het ware open en krijgen we nog veel meer personages te zien die een grotere rol spelen. Dit heeft zowel voor- als nadelen.

Het is namelijk goed dat we meer achtergrondinformatie krijgen over een aantal personages, maar dit wordt helaas afgewisseld met personages waar we eigenlijk helemaal niets om geven. Zo wordt er naast de mysterieuze vrouw nog een ander personage (ook al is het maar kort) geïntroduceerd op een geforceerde manier die voor extra spanning moet zorgen, maar helaas zorgt het voor het tegenovergestelde resultaat.

De grootste reden om verder te kijken na het eerste seizoen is de emotionele kern die het verhaal vormt. Waar seizoen 1 draaide om de bijzonder grappige taferelen tussen Alyssa en James, draait het tweede seizoen meer om de emotionele gesteldheid. Dit zorgt voor zowel ongemakkelijke als tranentrekkende momenten die je zeker niet wil missen.

Het is immers het tweetal dat deze serie draagt. Natuurlijk zijn de onwijs ongemakkelijke momenten uit het eerste seizoen niet verloren gegaan, maar ze worden ditmaal afgewisseld met diepgaande gesprekken waarbij je steeds ongemakkelijker op de bank zit omdat je bang bent voor de mogelijke gevolgen die ontstaan. Vooral de laatste afleveringen weten je een traantje weg doen pinken. Combineer dit met het feit dat de serie niet al te lang is en lekker wegkijkt en je hebt een heerlijk weekendje met de nieuwe serie!