Pacific Rim: waarom moet je deze film gezien hebben?

Het landschap van games en films lijkt in veel opzichten op elkaar: vermaak bieden, telkens met nieuwe features op de proppen komen en veel verschillende genres. Iets waar beide markten ook veel last van hebben, zijn constante reboots, remakes en sequels/prequels gedoe. Met een film als Pacific Rim in het vizier – de DVD/Blu-ray komt deze maand uit – kijkt XGN eens naar de originaliteit van de film. Waarom moet je deze actiefilm eigenlijk hebben gezien?

Laten we beginnen dat we flink zijn vermaakt in het kalenderjaar 2013 qua films. Iron Man 3, Star Trek: Into Darkness, The Great Gatsby, Fast & the Furious 6, Man of Steel, This Is the End, Gravity, Captain Philips en als laatste Pacific Rim. Natuurlijk heeft iedere filmganger zo zijn eigen top vijf of top tien en dergelijke flops van dit jaar, maar de bovenstaande titels waren wel de blockbusters die in 2013 van zich lieten horen.

Het grootste gros van deze films kwam uit in zomermaanden. De zomer is namelijk een tijd waarin filmstudio’s en distributeurs graag hun films uitbrengen; de meeste mensen genieten van hun vakantie, waardoor een avondje naar de film gaan een leuke afsluiter is na een dagje in het zwembad liggen of winkelen. Daarom komen de meeste blockbusters in de zomer uit.

Die blockbusters worden gecreëerd door een team aan fanatieke mensen: regisseurs als Steven Spielberg, James Cameron en Michael Bay weten ons allemaal naar de bioscoop te trekken met hun films. Eén regisseur die daar ook onder valt is Guillermo del Toro. De Mexicaanse filmmaker heeft al titels als Hellboy 1 & 2, Pan's Labyrinth, The Orphanage, Blade II en natuurlijk de bovenstaande film Pacific Rim op zijn naam staan. Hij staat bekend om zijn rijkelijk gevulde films, die barsten van de fantasy- en horror-elementen.

Voordat we vertellen waarom je deze film moet hebben gezien, gaan wij eerst even een klein beetje in op het verhaal. Deze alinea's zal dus bomvol zitten met spoilers! Wil je gewoon weten waarom je Pacific Rim moet hebben gezien, scroll dan door tot 'Originaliteit is fijn'.

De wereld wordt aangevallen door gigantische wezens genaamd Kaijus. Deze kolossale wezens komen uit een interdimensionale poort die op de bodem van de Pacificische zee ligt. Als antwoord hierop bouwt de Pacific Rim - landen die grenzen aan de desbetreffende zee - enorme robots genaamd Jaegers, die de strijd aan moeten gaan met de Kaijus.

Om de Jaegers te besturen, moeten de piloten via een psychische link verbonden worden met de robot. Eén piloot kan dit niet aan, waardoor er twee mensen vereist zijn. Het bijzondere aan het leggen van zo'n psychische link, is dat de ander in je hoofd zit en dus weet wat jij denkt en wil gaan doen. Maar deze persoon zal ook in je herrineringen zitten, waardoor de ander eigenlijk alles van je weet. Beide piloten moeten een zodanig sterke band hebben - broers of zussen - dat ze op elkaar kunnen vertrouwen en daardoor samen kunnen werken.

Del Toro weet qua omgevingen altijd gigantisch te verrassen. Hellboy stond bol van de mythische omgevingen, waarin zijn duistere fantasy voorkeuren duidelijk naar voren komen. Ook Pacific Rim telt hetzelfde soort omgevingen, met enkele mond-openvallende scènes tot gevolg. De brute gevechten tussen monsters en robots zijn hier de makkelijkste voorbeelden van, maar het einde van de film ziet er ook spectaculair uit. Verwacht met Pacific Rim een fantastische actiefilm, met een flinke pinch aan sciencefiction en een greep naar de oude Japanse Godzilla-films.

Tot zover de spoilers. In een zomer waarin we overspoeld werden door remakes (Carrie), sequels (Iron Man 3), reboots (Man of Steel) en andere adaptaties (Star Trek: Into Darkness), is het hartstikke fijn om eens te genieten van een originele film. Dit wil niet gelijk zeggen dat adaptaties van eerdere films een slechte film maken - kijk maar naar The Dark Knight. Voeg daar ook nog maar aan toe dat sommige sequels, zoals Terminator 2, behoren tot de beste films ooit gemaakt.

Bekijk het vanuit dit standpunt: teveel van iets is slecht voor je. Alcohol, voedsel en wat nog meer niet. Alles moet met mate. Als je dan een hele filmzomer alleen maar reboots, sequels en remakes voor je kiezen krijgt, dan is een originele film een verfrissende factor voor je.

Nieuwe elementen en nieuwe ideeën zijn een onderdeel van onze cultuur. Vernieuwing zal altijd plaatsvinden, ook met films en games. Het verschil tussen nu en tien jaar geleden is misschien zelfs ondenkbaar - smartphones bijvoorbeeld. Nieuwe en frisse ideeën kunnen dan achteraf gezien wel zwaar tegenvallen, of niet voldoen aan je verwachtingen, we hebben in ieder geval iets nieuws geprobeerd.

Om het in een simpele manier te zeggen: nostalgie en terugkijken is in een bepaald opzicht leuk en fijn, maar een cultuur of zelfs een beschaving, die alleen maar terugkijkt, zal stil blijven staan qua technologische ontwikkelingen. Hetzelfde geldt voor ideeën.

Dan kom je dus uit bij de films. Het probleem ligt ook bij de filmstudio’s . Ze zijn argwanender geworden de laatste jaren. Waar vroeger nog weleens snel een paar honderd miljoen dollar in een project werd gestopt, daar wordt tegenwoordig gekeken naar het slaagsucces van de film, ook al barst een studio van het geld.

Een film als The Lone Ranger, die dé flop van 2013 mag worden genoemd, heeft economische gevolgen voor de studio die de film uitbracht. Die consequenties zien we zelfs al terug in de nieuwe vijfde Pirates of the Carribean film. Deze zal het straks, in 2015, met een kleiner budget moeten doen.

Wat misschien ook goed is aan Pacific Rim, is de globalisatie van de film. In een filmtijdperk waarin Amerika verheerlijkt wordt door elke filmstudio op de planeet – Amerikaanse studios in ieder geval – is het fijn om eens een film te zien waar Amerika niet centraal staat. Pacific Rim speelt zich af Azië. Een internationale cast in combinatie met een ander scenario is wel eens fijn voor de verandering. Stereotiepe personages bevat de film wel, maar niet dermate veel dat het erg is.

Komen we weer terug bij de originaliteit van Pacific Rim. De film is compleet nieuw, geen remake of reboot van een oude, obscure comic, maar echt ontspoten uit het hoofd van Del Toro en magnifiek uitgewerkt op beeld.

Pacific Rim voldoet niet aan alle eisen van de hedendaagse filmkijker, maar hij is wel anders als je hem vergelijkt met de meeste titels. En laten we eerlijk zijn: niet iedereen staat te trappelen om naar een monsterfilm te gaan. De flashbacks naar een slechte Godzilla remake of één van die obscure films uit Japan flitsen al langs je netvlies. Maar de film is hartstikke origineel, zit bomvol met actie en heeft een goede cast. En die reden, originaliteit vooral, is in dit tijdperk misschien zelfs uniek, waardoor deze film het bekijken echt waard is.