Oogappels 2012: Pandora's Tower

Vandaag is een trieste dag, want dit is alweer de laatste Oogappel van 2012. Gelukkig hebben we niet voor de minste gekozen, aangezien onze laatste pijl gericht is op de actie-RGP Pandora’s Tower.

Pandora’s Tower is de derde en laatste titel binnen Operation Rainfall, het project om een aantal absolute toptitels voor de Wii naar het Westen te krijgen. Deze rubriek behandelde eerder al The Last Story en Xenoblade Chronicles is door ons reeds van een uitgebreide recensie voorzien. Het mag dan ook nauwelijks een verrassing zijn dat ook Pandora’s Tower van ons de aandacht krijgt. We moeten overigens toegeven dat we van deze titel nog maar weinig weten en het uiteindelijke product nog vele mysteries biedt. Die onduidelijkheden worden waarschijnlijk binnen niet al te lange tijd verduidelijkt, want het spel moet al in het tweede kwartaal van dit jaar uitkomen.

Laten we daarom beginnen met wat we wel weten: dit spel speelt zich af in een toren. En in die toren huizen dertien monsters. Het is jouw taak die gevaarlijke beesten stuk voor stuk af te slachten en hun harten te bemachtigen, want alleen daarmee kan jouw dodelijk zieke vriendin worden gered. Doet dat verhaal wellicht wat belletjes rinkelen? Dat kan, aangezien het verslaan van grote monsters om een hulpeloos meisje te redden ook centraal stond in Shadow of the Colossus, de inmiddels legendarische culthit voor de PlayStation 2. Natuurlijk was dat een zeer sterke game, maar het valt te hopen dat Pandora’s Tower geen mindere kopie van die klassieker wordt.

Gelukkig onderscheidt Pandora’s Tower zich van Shadow of the Colossus op het gebied van gameplay. Deze Wii-titel lijkt namelijk veruit de meest actievolle game binnen Operation Rainfall te worden en draait vooral om harde hack ’n slash-achtige actie. Met een zwaard en een grijphaak aan een ketting kun je vijanden alle hoeken van de toren laten zien en hopelijk hele vette aanvallen uit je mouw schudden. Maar wederom komen hier gevaarlijke vergelijkingen om de hoek kijken: gaat de gameplay dan niet te veel lijken op bijvoorbeeld God of War of Castlevania: Lords of Shadow? Het antwoord op die vraag kunnen we op het moment helaas nog niet beantwoorden.

Uit het bovenstaande kunnen we concluderen dat Pandora’s Tower erg veel potentie heeft. Het verhaal kan erg interessant zijn, zeker gezien het feit dat het einde bepaald wordt door jouw acties. Bovendien kan de Wii best wel wat lekkere hack ’n slash-actie gebruiken. Maar het gevaar bestaat dat het spel geen eigen identiteit meekrijgt en dus niets meer blijkt dan een artificiële mix van succesvolle games. Tot slot noemt dit spel zich een (actie-)RPG en van de rollenspel-elementen hebben wij nog niet zoveel gezien. Toegegeven, we hebben überhaupt nog niet zo veel van het spel gezien en dus wachten we nog even af. Maar de potentie is er zeker!