Interview Starni Games over Ukraine War Stories

Kun je spelers het gevoel laten geven alsof ze in een oorlog zitten? En dan hebben we het niet over de shooters, zoals Call of Duty of Battlefield, waarbij je wapens ter hand neem en in de rondte knalt. Starni Games, een Oekraïense ontwikkelaar, probeert het over een andere boeg met Ukraine War Stories. Lees het exclusieve interview hier op XGN.nl.

Ukraine War Stories is een volledig gratis te spelen game, waarvan onlangs het eerste hoofdstuk is verschenen op Steam. In dit hoofdstuk worden spelers meegenomen naar Hostomel en daar maken we kennis met de oude man Oleksii die met zijn vrouw wil vluchten als de Russen binnenvallen, maar eigenlijk te laat is. Welke keuzes maak je daarna? Dat is de vraag. "Wij als ontwikkelaars willen deze innerlijke monoloog oproepen en ervoor zorgen dat de spelers niet alleen 'omstanders' zijn, maar 'actieve deelnemers' van evenementen," zegt Oleksandr Androshchuk.

Androshchuk heeft met eigen ogen de oorlog gezien. Zo zat hij met zijn familie twee weken lang verstopt in een kelder van de garage. Deze garage bevond zich vlakbij zijn huis. In de tweede week was alles bezet door de Russen. “Op 9 juni was de aankondiging van de officiële evacuatie en ging de familie in de auto naar het evacuatiepunt, waar een vijf kilometerlange file was.” Gelukkig voor Androshchuk wisten ze te ontkomen, maar dat gold niet voor iedereen. Meer mensen zaten verstopt in de garages die verhuurd werden. “De mensen die voor de officiële evacuatie probeerden te vertrekken of zelfs tijdens de officiële evacuatie in de opeenvolgende dagen, hadden minder geluk. Auto’s werden beschoten."

Voor hem, alsook het gehele team is het de taak om zo waarheidsgetrouw de gebeurtenissen van de oorlog weer te geven. Wel moest er één en ander overlegd worden intern, omdat er een balans moest komen tussen het tonen van de echte gruwelijke gebeurtenissen en niet te hard te zijn voor de lezer, waardoor iedereen halverwege zou stoppen. “We willen de verschrikkelijke gebeurtenissen niet bagatelliseren, terwijl er toch voor willen zorgen dat het leesbaar is. Ik vroeg zelfs mijn moeder om Hostomel te lezen. Ze vond het precies goed."

Ukraine War Stories kent een unieke art-stijl waarbij steeds echte foto’s gebruikt zijn, maar die uiteindelijk eruit zien als een soort olieschilderij. De speler krijgt steeds van dit soort artistieke plaatjes te zien, met daarbij teksten. Op die manier wordt het verhaal steeds vormgegeven, waarbij om de zoveel tijd een keuze gemaakt moet worden wat de uitkomst van het verhaal kan beïnvloeden.

Naast het verhaal van Hostomel krijgt de volledige game nog een verhaal over Bucha en Mariupol. “Elk verhaal verschilt met hoofdpersonages, verhaallijn en gameplay-elementen. Elk verhaal zal een andere benadering hebben in termen van parameters en keuzemechanics.” In het verhaal van Bucha staan twee tieners centraal van 15 en 17 jaar en in het verhaal van Mariupol zijn dit artsen die in een ziekenhuis werken. Dat het heftig wordt, staat vast. Maksym Riznyk geeft aan dat het simpelweg niet lukte om niet emotioneel te worden tijdens het schrijven. Hij benadrukt dat de oorlog al acht jaar gaande is en spelers straks niet eens de heftigste verhalen zien of horen die hij en anderen zelf meegemaakt hebben.

Als we hem aan Androshchuk vragen of hij niet bang is dat mensen ‘oorlogsmoe’ zijn en het spel straks niet willen spelen, zegt hij van niet. "We hebben eerder historische games gedaan – over de Tweede Wereldoorlog- en veel spelers vonden het leuk om te spelen en tegelijkertijd iets nieuws over het tijdperk te leren. Nu doen we in principe hetzelfde, maar dan met de historische gebeurtenissen die nu plaatsvinden."

Het team werkt nu hard door om de game af te krijgen voor de release in oktober. Het werken vanuit de hoofdstad is nu een stuk makkelijker dan toen de oorlog net begonnen was. Een gemiddelde werkdag in maart zag er allesbehalve normaal uit, vertelt Androshchuks. Zo moesten velen vluchten en haalde hij ook een collega vlakbij het front op die daarna een maand bij hem thuis heeft gewoond. Ze telden geen uren meer en waren flexibel, sommigen konden niet altijd werken door de oorlog, door het vluchten, de luchtalarmen en ga zo door. Toen hij zijn collega ophaalde, kon hij ook niet werken.

Androshchuks vervolgt: "Op de terugweg vroeg de territoriale verdediging (vrijwillige troepen) ons om een ​​jong stel van Irpin (een stad in de buurt van Bucha en Hostomel) - de buitenwijken van Kyiv - naar een centraal station te brengen. Ze hadden niets bij zich. Ze vertelden ons dat hun huis gedeeltelijk instortte toen ze zich verstopten in de kelder en de Oekraïense troepen naar hen toe kwamen en hen vroegen om zo snel mogelijk te vertrekken, voordat het huis volledig instortte en de Russische troepen zouden komen (die waren heel dichtbij)."

Dus moesten ze een paar kilometer rennen naar de dichtstbijzijnde snelweg waar de evacuatie-inspanningen aan de gang waren. "De bus bracht hen naar de buitenwijken van Kyiv, en daar kwamen we binnen. Ze vertelden ons dat ze hun hele leven in Mariupol woonden, maar dat ze een paar maanden voor de oorlog genoeg geld hadden verzameld om dit huis 'op een veiligere plek' te kopen. Hun hele familie was in de bezette stad Mariupol, waar op dat moment hevig werd gevochten.”

De game gaat er komen, in oktober. Dus houd dat in de gaten. Tot die tijd heb je de mogelijkheid om een gedeelte van de game uit te proberen via de demo die op Steam beschikbaar is. Eerder games van de ontwikkelaar kunnen gespeeld worden via Steam: