Goodbye Bowie. Back to the stars!

Bowie zag er altijd nog opvallend goed uit voor zijn leeftijd. Maar ik schrok eerlijk gezegd een beetje van zijn uiterlijk in de laatste twee video’s die hij uitbracht. Het was alsof hij plotseling door de tijd was ingehaald en rap begon te verouderen...

Net als in de film ‘The Hunger’, waarin hij de metgezel van de eeuwenoude vampier Miriam speelt, die hem het eeuwige leven belooft. Helaas wordt hij na een aantal eeuwen plotseling ingehaald door de tijd. Hij smeekt Miriam hem te doden, maar dat kan ze niet over haar hart verkrijgen. Ze sluit hem op in een kist op zolder en gaat op zoek naar haar volgende geliefde.

Deze film uit 1983 zag ik onlangs in de bioscoop. Het is een van mijn favoriete films, niet eens zozeer vanwege David Bowie (die een belangrijke maar eigenlijk maar kleine rol speelt), maar omdat ik het een van de betere vampierfilms vind. De film was te zien in het kader van het programma ‘David Bowie on screen’ van het Groninger Forum. Terwijl in het Groninger Museum de tentoonstelling ‘David Bowie is’ te zien is richt de bioscoop zich op een aantal van Bowie meest opvallende filmprojecten.

Op zondag 10 januari, de dag dat Bowie bleek te zijn overleden, bezocht ik de bioscoop voor de vertoning van ‘The man who fell to earth’. Ook dit was een must-see voor me, het eerste grote acteerdebuut van Bowie. Hij speelt een buitenaards wezen dat op zoek naar water vast komt te zitten op aarde. Kort omschreven is het een enorm wazige jaren ’70 film. De film staat bekend om de bijzondere aanpak van regisseur Roeg, maar zou niet zijn wat het is zonder het optreden van David Bowie. Bowie’s kwetsbare uiterlijk maakt de film, net als zijn bijzondere acteerprestatie.

Een andere klassieker en mijn persoonlijke favoriet is de Jim Henson film ‘Labyrinth’. Net als in ‘The man who fell to earth’ maakte Bowie’s bijzondere uiterlijk hem geknipt voor de rol. Deze rol werd echter een stuk minder goed ontvangen, net als de hele film. Bowie acteert enigszins over the top, maar dit past ook precies bij de film, die ook over the top is.

Labyrinth is een doldwaze jaren ’80 film waarin Bowie’s tegenspelers behalve Jennifer Connoly en een baby uit een horde muppets-poppen bestaat. Bowie speelt de magische koning der goblins Jareth, een charmante slechterik, en doet dit met veel plezier en humor. De film, die dit jaar 30 jaar wordt, heeft tegenwoordig een cultstatus en een grote schare fans.

Je hebt Bowie fans en je hebt Labyrinth fans, dit is niet per se hetzelfde. Objecten uit de film zijn momenteel te zien in het Groninger Museum, in een ruimte die geheel gewijd is aan Bowie’s filmprojecten. Toen ik de magische ballen van Jareth spotte kreeg ik bijna een fanflauwte en de bewaking moest mij tegen sluitingstijd bijna wegtrekken bij de vitrine van deze voor mij heilige relieken.

Labyrinth zal ook nog te zien zijn in de bioscoop, op 24 januari. Het is de laatste film in het Bowie-programma die ik zal gaan kijken en de film waar ik me het meest op verheugd had. Met de dood van Bowie krijgt het een vreemde betekenis. Ik heb afscheid moeten nemen van de muzikant Bowie, met zijn laatse album als afscheidscadeau op repeat. De 24^e zal ik ook afscheid nemen van Jareth de Goblin King, en van de geweldige acteur die Bowie was.