We hebben door de jaren heen veel grote en indrukwekkende RPG’s gezien, die op den duur de illusie van ‘leven’ verliezen. Maar mogelijk kan AI de toekomst van dit soort games veiligstellen.
Het is alweer bijna 14 jaar geleden dat Skyrim uitkwam. Een wereld vol avontuur, waar elk dorp bruist van leven en elke NPC zijn eigen routine heeft. Zelfs als je een onschuldige kip doodde, leerde je snel dat de dorpsbewoners daar niet van gediend waren. Kippenslachter!
Maar hoe verder je kwam, hoe leger de wereld werd. NPC’s waarvoor je uren aan quests had besteed, vielen terug op een simpel "Hoi!" of "Dag!". Als leider van elk gilde in de game had je... niets meer te doen. Uiteindelijk voelde je je meer een rondzwervende god dan een speler in een levende wereld.
En Skyrim is niet de enige game met dit probleem. Denk aan Cyberpunk 2077: de eerste keer dat je Night City instapte, voelde het als een levende metropool vol mogelijkheden. Maar na 30 uur begon de illusie te vervagen. NPC’s bleven hangen in hun patronen, interacties waren beperkt, en de wereld voelde steeds minder reactief.
Zelfs in games als GTA 5 en Red Dead Redemption 2 — waar NPC’s misschien nog het meest menselijk aanvoelen — raak je uiteindelijk door de geprogrammeerde dialoogopties heen.
Games voelen nog steeds ‘gamey’. Alle interacties die je hebt, zijn vooraf bedacht en vastgelegd door designers. Maar wat als dat zou veranderen?
Wat als NPC’s écht zouden leven? Wat als ze een geheugen hadden, zich jou konden herinneren, en een persoonlijkheid bezaten die niet beperkt was tot een paar voorgeprogrammeerde zinnen? Wat als je een questlijn volledig op de kop kon zetten door mensen vals te beschuldigen, je charisma te gebruiken om complotten te smeden, of zelfs romances te saboteren om zelf met de prinses (of prins) aan de haal te gaan?
Wat als je niet langer vast zat aan de 300 vooraf opgenomen voice lines van je favoriete volger, maar een AI-gestuurde companion had die zelfstandig reageert, meedenkt en zelfs grapjes maakt over jouw eindeloze zoektocht naar dat ene legendarische zwaard? Wat als je je microfoon aanzet, tegen een NPC praat, en die niet alleen begrijpt wat je zegt, maar ook op een natuurlijke manier antwoordt?
Dit is geen verre toekomst. Dit is iets waar nu al aan gewerkt wordt. Modders hebben Skyrim al interactiever gemaakt met AI, waardoor NPC’s dynamisch reageren op jouw acties en gesprekken kunnen voeren die nergens in een script staan. En dit is pas het begin. Stel je voor dat de volgende grote RPG’s deze technologie volledig omarmen.
In de eerste video gaat MERPTV, een groeiende Nederlandse YouTuber, op pad in Skyrim en brengt hij alle NPC’s tot leven met een ChatGPT-mod.
Deze mod is nog gelimiteerd tot één-op-één-interacties met de speler, maar als je dit vergelijkt met de standaard conversaties in de game, prikkelt dit de fantasie voor de toekomst van RPG’s enorm!
Laten we eerlijk zijn: iedereen die ChatGPT heeft gebruikt, herkent ondertussen de typische manier van spreken en interactie. Dat proef je ook terug in de video. Maar wat als je dit nog een stap verder duwt?
Wat als NPC’s onderling gesprekken voeren? Wat als je charisma zó hoog is dat je de koning van Windhelm kan overtuigen dat zijn rechterhand een verrader is? Wat als NPC’s niet alleen reageren op jouw acties, maar ook op elkaar, waardoor jouw keuzes een domino-effect veroorzaken?
Toch zijn we er nog niet. Zonder honderden uren aan voice acting, zonder diep uitgewerkte achtergrondverhalen en complexe verhoudingen tussen personages, blijft deze techniek voorlopig nog oppervlakkig.
In Skyrim kun je bijvoorbeeld nog niet echt NPC’s manipuleren tot ander gedrag; hun basisprogrammering blijft overeind. Beide content creators in de video’s gebruiken hun eigen creativiteit om de interacties tot leven te wekken. Viel het je op? De korte cuts tussen clips, omdat de AI eerst moest ‘nadenken’ voordat hij reageerde? De potentie is er.
De volgende video komt van Nvidia en laat zien hoe AI kan helpen om NPC’s realistischer te laten reageren. Toegegeven, de NPC voelt nog ontzettend robotachtig aan. Maar auto’s begonnen ooit ook als een koets zonder paarden—perfectie komt met de tijd.
Misschien is deze laatste video minder indrukwekkend dan de vorige twee, maar het subtiele verschil zit in de potentie. Stel je voor: een game als Once Human, of een detectivegame zoals L.A. Noire, waarin AI een universum volledig beheert.
Er is een moord gepleegd, en jij — de speler — moet een kroeg in om een getuige te ondervragen. Maar in plaats van vooraf gescripte dialogen, moet je de barman écht overtuigen om informatie los te laten. Misschien wil hij een gunst terug. Misschien moet je hem omkopen, bedreigen, of juist sympathie winnen. Geen standaard dialoogopties, maar échte onderhandeling, gebaseerd op jouw keuzes en speelstijl.
Of stel je voor: een game zoals GTA, waarin je iemand écht op date kunt vragen. Geen vastgelegde missies, maar een dynamische ervaring waarin je gesprekken voert, samen activiteiten doet, en het scherm op zwart gaat als het tijd is voor de bloemetjes en de bijtjes — maar alleen als jij dat zelf slim genoeg hebt gespeeld.
Hoe spannend sommige mensen de ontwikkeling van AI ook vinden, we kunnen niet wachten tot wij een toekomst tegemoet gaan waarin narrative designers een framework voor hun wereld opzetten, en AI de losse stukken dynamisch aan elkaar verbindt.
Waar NPC’s niet alleen emoties en intonatie begrijpen, maar ook reageren op fysieke interacties in VR. Waar jouw keuzes écht een blijvende impact hebben, en elke speler een unieke ervaring beleeft binnen dezelfde setting.
Dat is het moment waarop het genre Role Playing Game écht role-playing wordt. Nu moeten we in games als Kingdom Come Deliverance 2 nog een hoop zelf invullen met onze eigen fantasie. Maar in de toekomst? Dan vult de software dat voor je in, en ben jij een écht onderdeel van de spelwereld.
De toekomst van AI in RPG’s is dichterbij dan we denken. Maar hoe lang zal het duren voordat een game écht als een levend universum aanvoelt? En willen we dat eigenlijk wel? Wat denk jij?