Destiny Bèta: Dagboek 2 - Een ticket voor de Crucible

Terwijl wij onze eerste stappen zetten in de bètaversie van de wereld van Destiny, ontwaakt ons personage in een wereld die hij niet herkent. Volg zijn avonturen vijf dagen lang in ons Destiny dagboek.

Ik moet bekennen dat het me best wat tijd kostte om te wennen aan mijn nieuwe leven. Als ik om me heen kijk zie ik mensen met blauwe gezichten rondlopen en robots die zich gedragen als jij en ik. In deze tijd is het allang geen mysterie meer of er buitenaards leven is, we lopen zij aan zij en handelen, praten en knokken als dat nodig is.

Als nieuwe Guardian heb ik in ieder geval wel een luxepositie, als je het neerknallen van hordes aliengespuis even vergeet. Ik heb toegang tot een exclusief deel van de stad waar alleen andere Guardians rondlopen (die gek genoeg dol zijn om op ieder moment spontaan te gaan dansen, vraag me niet waarom) en waar winkels alles verkopen wat je nodig hebt.

Wapens en harnassen zijn best prijzig, maar gelukkig kun je voor iedere volbrachte quest een cadeautje ophalen bij één van de marktkoopmannen. Als beginnende Hunter moet ik zeggen dat deze quests aardig simpel zijn om te volbrengen.

Vaak komt het neer op het begeleiden van mijn Ghost naar de juiste locatie, zodat hij vervolgens wat kan sleutelen met computers en mij kan vertellen dat we weer terug kunnen naar het ruimteschip. Dit klinkt saaier dan het is werkelijkheid is, want tussen mij en die PC staat altijd een leger aan aliens.

Mocht ik een keer geen zin hebben om door de grote open velden te wandelen, dan roep ik met een druk op de knop mijn speederbike op, die overigens niet gemaakt is om tegen vijanden aan te rammen. Eén botsing teveel en het arme ding begint te roken en tegen te sputteren. Gelukkig maar dat je in een handomdraai weer een nieuwe oproept.

Ik merk wel dat mensen van jou als Hunter bepaalde verwachtingen hebben. Als ik naast een Titan met een shotgun ga staan schieten kijkt hij je raar aan, en vraagt hij of ik niet iets kan doen met een sniper. Prima, al blijft het lastig om niet in paniek te raken als een monster op je af komt gerend en jij eerst nog rustig in moet zoomen en mikken.

Het mooiste van vandaag moet nog komen, dat gebeurde namelijk vlak voordat ik weer mijn dagboek van de dag schreef. Zoals gewoonlijk keerde ik terug naar mijn stad na een geslaagde quest, maar kreeg ik dit keer te horen dat ik een ticket had verdiend. Ik nam het kaartje twijfelend aan, geen idee wat het betekende. Pas toen een andere Guardian mij op de schouders klopte en vertelde dat ik mee kon doen met de Crucible, begon het te dagen.

De Crucible is de plaats waar Guardians met elkaar vechten in speciale arena's. Je loopt de kans om flinke tikken te krijgen, maar de prijzen die je verdient voor goede prestaties zijn zo aanlokkelijk dat ik het simpelweg een keertje moet proberen. Laat ik vannacht dus maar extra goed uitrusten, want morgen kan het zomaar mijn laatste dag zijn hier als ik niet oplet.