De laatste paar jaar kunnen horrorfans genieten van de ene topgame na de andere. Het wordt daardoor alleen ook goed duidelijk hoe het staat met de creativiteit in het genre.
Hoewel er eerst nog een aantal twijfels waren, is het duidelijk geworden dat de
remake van
Silent Hill 2 een topper is. Fans genieten volop van de klassieker in een nieuw jasje -
op een kleine groep na, die ontevreden is over een nieuwe outfit.
Het is daarmee de volgende horrorgame die erg goed wordt ontvangen in de laatste paar jaar. Fans van de franchise kunnen hun geluk niet op met achtereenvolgens Alan Wake 2, Resident Evil Village, de Dark Anthology games en de remakes van Dead Space, Resident Evil 2, 3 en 4. Dat laatste toont alleen ook een groot probleem aan.
Vertrouwen op oude glorie
Veel toppers die de afgelopen jaren in het genre zijn uitgekomen zijn namelijk remakes van oude klassiekers. En dat is op zich niet zo erg. Fans die vroeger bijvoorbeeld niet Resident Evil 4, Silent Hill 2 of Dead Space hebben gespeeld, kunnen dat nu alsnog doen. En bovendien op een betere manier dan het origineel.
Misschien is de remake van
Resident Evil 4 in je hoofd bijvoorbeeld niet heel anders dan het origineel, als je ze naast elkaar legt dan zijn er toch wel grote verschillen te bespeuren. Quality of life-veranderingen als een moderne besturing kunnen al voor een compleet andere ervaring zorgen, waarmee nieuwe fans in aanraking kunnen komen met de reeks.
Hoewel een remake op zich dus niet verkeerd is, is het wel opvallend hoeveel oude titels in een nieuw jasje worden gestoken. Dat zijn er namelijk opvallend veel. Ze zijn ook niet altijd even succesvol. Zo is dit jaar ook geprobeerd om Alone in the Dark te voorzien van een reboot, maar die poging viel duidelijk in het water. En ook de remake van
Until Dawn is tot nu toe
een flop.
Vroeger was alles beter
Een ander probleem is waarom er steeds maar remakes worden gemaakt van oude games. De toevoer van nieuwe, originele horrorgames is de laatste paar jaar niet heel sterk te noemen. Met titels als Alan Wake 2 en Resident Evil Village zijn er zeker nog wel een paar lichtpuntjes, maar het staat in sterk contrast met de jaren ervoor.
Misschien nog wel het beste voorbeeld is Bloober Team. De studio heeft nu een groot succes te pakken met de remake van Silent Hill 2, maar daarvoor heeft het team juist meerdere originele producties gemaakt, zoals Layers of Fear, Observer en The Medium.
Stuk voor stuk zijn het games die zeker niet slecht zijn, maar tegelijkertijd zijn het games die geen staying power hebben. Het zijn geen franchise die een naam voor zichzelf maken als Resident Evil, Silent Hill en Dead Space. De studio had een grote naam nodig - en een klassieker als basis - om pas de eerste echte topper af te leveren.
De toekomst van het genre, als het gaat om echt innovatieve
horror, ligt eindelijk bij indie-ontwikkelaars. Zij hebben al flink wat nieuw leven in het horror-genre geblazen, met titels als Amnesia, Five Nights at Freddy’s en Darkwood. Er worden geregeld bloedstollende games uitgebracht door kleine studio’s of zelf titels die door maar één persoon worden gemaakt.